Sadece Benimsin! ( √ )

Şakın Şöleme Tamam Mı Şıy Bu Şıy

"Niden yalnıssın Congin, galiba sarışın seni cidden bıyakıp o deve gitti?" Jongin kafasını kaldırıp yanına gelen sincap görünümlü çocuğa baktı. Elindeki çöreği ısırıp şişirdiği yanaklarıyla Baekhyun tarafından fark edilirse esir alınacağından bihaber görünüyordu. Jongin onu uyarmak isterdi ancak bunlarla uğraşmaya mecali yoktu. Artık dünyası değişmişti, bir günde her şey değişmişti. Bir gecede olgunlaştırılmıştı babaları tarafından. Derin bir nefes alıp siyahlar içindeki resmini boyamaya devam etti.

“Ne yiyomuşşun şen makiiim, hemde menşiş haa? Ayıb mu yaptııın biliyoyşun deeil mi genj adam. Mi gel makim yamacıma şen gel mi gel.” Baekhyun sonunda Lay’den zorla da olsa uzaklaştırılmış, etraftaki çekici kokunun peşinde koşturup dururken Minseok’u fark etmişti.

“Şen vayya şen… Naşıl menden kaçabileceeni düşünmüşün makim şekey mişin şen şapşal şekeyi şeni. Vey makim elindekini mana, mişey deniycem.” Minseok kaçacak bir yol ararken elinde kalan çöreğini uzattı karşısındaki garip sırıtışıyla yanına yaklaşan Baekhyun’a.

“Koykmana geyek yok akıllım, şadece niden mana şöylemeden böyle güsel mişey yenidiiini şoyup bıyakıcam ki şeni, ha mide tadına makmam laşım, gel makim yamacıma.” Duvara sıkıştırdığı kirpi saçlı çocuğun yanağını öpmeye başlayan Baekhyun genç öğretmenin kendisini fark etmesiyle yeni lezzet durağından da uzaklaştırıldı. “Miş gibiymiş ama öyetmenim ki, şiş munu çocuk şanıyoşunuş ama miş gibi de çöyek mu valla mak. Tadına maktım men bi keye yanılmazmışım ki men. Menim ösel gücüm bu yaa, bu şocuk çörek. Hem şuydaki güsel şeyde Moynuşlu at yaaa. Aayyıcana Congin de şikolatadan yapılmış” –işaret parmağıyla genç öğretmeni yanına gelmesi için çağırıp kulağına fısıldar.- “Bu biy sıy ama Şehunie duyayşa meni acı bibeyleye veyiy şakın şöleme tamam mı şıy bu şıy.”

Öğretmen gülümseyerek saçlarını karıştırdı Baekhyun’un. “Peki, bu ikimizin küçük sırrı olacak ama sende artık herkesin tadına bakmaktan vazgeçeceksin, tamam mı?” Baekhyun burnunu çekip anında akmaya başlayan gözyaşlarını sildi. “Özüy dileyim öyetmenim ama mu menim ösel  gücüm. Annem dedi ki şevdiğim adamı möyle tanıycakmışım, yaa şevgilim mana möyle gelcekmiş.” Genç öğretmen kafasını sallayıp onayladı Baekhyun’u çaresizce. “Peki, bu öpücükler sadece bir defa olacak değil mi? Bu ana kadar özel biri çıkmadı yani karşına.”  Baekhyun dudaklarını büzüp başıyla onayladı öğretmenini. “Şu moynuşlu at şok güseldi ama olmaş o. Anlamıyoyum ki Congin şikolata gibi  mikemmel ama onu iştemiyom, Şehun ballı, vanilyalı şüt gibi başende kremalı puding gibi ama onu da iştemiyom. Moynuşlu at şok kayışık tatlı ama o da olmuyoy. Şu as önceki çöyek gibi ama hey zaman yenmes ki o da. Geyiye bi yeni gelen pembişli şey kaldı biy de şuydaki sayışın dev bi de Şehun’u hamile bıyakan dev. Şınıpta ne kaday dev oldu böyle yaav, mi keye şiyekli paşta yemiştim de dişim acımıştı keşin bunlayda acıtcak hey yey dev oldu yaa hey yey dev!”

Öğretmen söylenerek dolabına ilerleyen Baekhyun’u izledi. Yine dolabına sakladığı çikolataları yiyip keyiflenmeyi deneyecekti küçük oburu. Gülümseyerek sınıfı dolaşıp diğer ufaklıkları gözlemlemeye devam etti. Yeni gelen çocuk hala burnu havada etrafı izlerken ailesinin bu çocuğu bu hale getirmek için ne yaptığını merak etti. Sehun’un bir köşede sessizce burnunu çekerek ağladığını görünce yanına gitti. Uzak bir köşede resim yapan Jongin’i izlemeye devam ediyordu.

“Ne oldu Sehun, küs müsün Jongin’le, neden yanına gitmiyorsun?” Sehun gözlerini silip öğretmenine baktı. “Teni aldatan etki tevgilini göymek itteymiydin ööyetenim ten? Congin bana çok güveniyoydu, bittüyü bebek bile yapmıştı benle ama bak –eli karnına gider ve yavaşça okşar.- Aytık buyada başka biyinin bebişi vay hem de onun gibi hamuydan yapılmamış geyçek bebek. O dev ben uyuyken bu şeyi kaynıma koydu aytık ona aidim. Congin’imin yüzüne bakamam, onu koyuyamam bile. Kimteye belli etmete bile baktana tek başına yetim yapıyoy, belki de bebişleyimisin yesmini yapıyoyduy. Kıyamam ki ben ona yatık, gidip ona beni unutmatını, çok daha mutlu olaacaı biyini bulmatını töyley mitin. Aytık Şikolata şelalemin büyüklütü bile beni göymek ittemiyo. Kimte tevmiyyoy aytık beni. Tadece o dev vay yanımda aytık.”

Sehun küçük hıçkırıklarla sakinleşmeye çalışırken Öğretmen ufaklığı kucağına alıp sıkıca sarıldı. Sırtını okşayıp sakinleştirdi ve kendince durumu açıklamaya çalıştı. “Bak Sehun, şimdi sana bir şey söyleyeceğim. Sen hamile falan değilsin, tamam mı? Chanyeol sana küçük bir şaka yapmış olmalı. Sadece yattınız diye hamile kalacak olsan ben, seni ve Jongin’i ayırır mıyım hiç? Sizin en büyük hayranınız kim?” Sehun parlayan bakışlarını kaldırıp öğretmene baktı. Haklıydı ve doğruları söylüyor gibi konuşuyordu. Ancak karnındaki acı ters giden bir şeylerin habercisi gibiydi.

“Hayıy duy, bebişim teni duydu bak, kaynıma vuyuyo. Eeyey ben hamile olmataydım neden kaynım kıpıydatındı neden acısındı ki? Baktana… Aaah! Tekmeliyoy işte. Babatı gibi dev olucak işte bu da.”

Öğretmen sarışın ufaklığın karnında elini gezdirdi. Garip sesler çıkarıp guruldayan karın Sehun’un kasılmasına, eğilip bükülmesine neden oluyordu. “Derin bir nefes al Hunie” dedi. Elini yavaşça karnında gezdirirken koşarak yanlarına Chanyeol geldi. “Ne yapıyorsun bakalım babalık benim karıma. Bebeğimiz iyi mi tatlım, neden ona dokunmasına izin veriyorsun?”

Sehun karnından gelen sesle bir kere daha sarsılıp acıyla inledi. Chanyeol yanı başında volta atarken “Aman tanrım doğum başladı. Şimdi benim 9 tane doğurmam lazımdı başka ne yapacaktım. Babalıklara haber vermem lazım sonra… Hayır, önce Congin’e Sehun’un sadece Benim olduğunu göstermem lazım evet. Mutlu aile tablomuzu görünce o güneşte yanmış şeker pamuğu benim karımdan uzak durur.”

Jongin zorla çekiştirilerek Sehun’un başına geldi. Diğer ufaklıklarda Sehun’un etrafını sarmış doğacak dev bebeği beklemeye başlamışlardı. “Ne saman doycak ki bu bebiş sınıp saten şok kalabalık bi bu ekşik zaten yeeaa” diye söylendi Chen . O sırada duyulan ses ile bütün sınıf şok olmuş gözlerle Sehun’a ve öğretmene bakıyordu.