My Not So Ideal Man (For Publishing @Bookware)

Chapter 20

"NOT A CARE in the world," ani Shanina habang pinagmamasdan si Chelsy na tulog na tulog sa kama.

Gabi na sila nakarating sa Laguna. Natagalan pa sila sa Pampanga dahil ipinakilala pa siya ni Joseph sa mga kamag-anak nito. May nagtanong dito kung bakit hindi pa ito sa Pampanga bumili ng property. Bakit sa Laguna pa na malayo sa mga ito. Hindi sumagot si Joseph, nagkibit-balikat lang. Pero alam ni Shanina na ang masasakit na ala-ala nang paglaki nito doon ang dahilan. At tiyak na ayaw rin ni Joseph na kaawaan ng mga ito ang anak katulad nang dinanas nito noong lumalaki.

Ginabi pa silang lalo dahil sa trapik na sinagupa nila sa Maynila. Sa biyahe pa lang ay nakatulog na ang bata sa car seat. Pagdating sa bahay ay binuhat ito ni Joseph habang siya ang nagbukas ng pinto, nagbuhay ng mga ilaw at magpalit sa damit ng bata.
Hinalikan ito ni Shanina sa pisngi bago niya pinatay ang ilaw. Ang iniwan niyang buhay ay ang lamp shade malapit sa kama ng bata. Si Joseph ay nasa may pintuan, inaantay siya roon. Tahimik niyang hinigit pasara ang pinto.

"So, we’re here. Uwi na ako," ani Shanina bago pumuhit papunta sa hagdan.

"Not so fast," nahawakan kaagad siya ni Joseph sa kamay.

Kanina pa lang pagpasok sa bahay ay ramdam na ni Shanina ng pagiging aktibo ng lahat ng senses niya. Every little move that Joseph made was magnified. Her nerve endings are so sensitive. She’s aware that they are alone in his vast house. Hindi pa nakatulong ang pagtitig nito sa kanya habang iniistima ang bata.

"Joseph, kailangan ko nang umuwi. Baka inaantay na ako ni Daddy. Ikaw na rin ang nagsabi na nangako ka sa kanya na uuwi tayo, di ba?" Ayaw niyang salubungin ang tingin nito dahil alam niyang oras na tingnan niya sa mata ang lalaki ay hindi niya mapaglalabanan ang tukso.

"Sinabi kong i-uuwi kita sa Laguna, pero hindi ako mangakong i-uuwi kita sa kanila," hinigit siyang palapit sa katawan nito.

Umawang ang labi ni Shanina. Napapikit siya. Hinayaan ang sariling makulong sa mga bisig ng lalaki.

"Joseph, I think it would be better if we do not make a move other that this embrace," yumapos siya sa baywang lalaki.

"Just embracing you is for the better? How is that?" bulong nito sa tainga niya. Goosebumps travelled her body. Joseph is messing up, not just her body, but also her mind.

"Don't tease me."

"I am just returning the favor. You teased me first," Joseph's lips graze the back of her ears. Shanina suck in a deep breath then bit her bottom lip. "No. You did not just tease me back then. You tormented me by wearing that yellow floral dress. I almost lost my mind back then, especially when I saw your screen saver. My control was hanging by a very thin thread. I wanted to lay you down on that mahogany desk and have my ways with you. You sneaky, little tease," Joseph said, raining kisses down the side of her neck.

Shanina's mind goes haywire. Mukhang nag-short-circuit ang isip niya. Hindi na niya maisip na pigilan si Joseph sa ginagawa. She even welcome his kisses. She arched her back and rolled her head sideways, giving him better access. Joseph momentarily move his lips off of her neck but it landed on the side of her lips, teasing her, making her almost loose her bearings. Good thing that she is secured inside Joseph's arms.

"Wait, Joseph," she breath deep, trying to clear the haze that’s taking over her mind.

"What?" he said in between kisses.

"Are you sure about this? Tandaan mo noong nahuli tayo ni Daddy sa may pinto. He talk to you for ages. I think if he found out we did this, he might put you in jail," Shanina said in between deep breaths.

"You really think that would stop me? Besides, he is a judge, he can marry us immediately," he kisses her still, downward this time, leaving hot trail on her neck.