Campus Crush Royalties

Chapter 69

Samantha's POV

Ilang araw na rin akong nandito sa hospital.. Hindi pa rin daw ako pupwedeng umuwi dahil kailangan pa nilang observation yung katawan ko dahil mahina pa daw.. Siyempre hindi na nila ako pinagalitan kong bat pa ako sumali-sali sa football.

Dahil one happy big family kami ngayon dahil umuwi yong parents ko, yung presidential suit yung kinuha nila para sa akin. Para daw lahat sila nandun at malaki yung space para kasya kong may bibisita dadating..

December 23 na ngayon. 24 na bukas, susunod na araw Christmas na- biglang sabi ni Kuya

Yah! Time flies... Ang bilis ng araw noh? Kong kelan lang- sabi ko sa kanya

Ang drama mo Lex- sabi niya sa akin

"Paano mo nasabi?

Kalimutan na yong dapat kalimutan. Pahalagahan yong nandyan wag yong nang iwan. Did you get my point lex?. -sabi niya

Tumango lang ako sa kanya. Tama nga siya.. He knows what's the best for me..

I miss Kent. Kong maibabalik ko lang yong araw na nag away kami matagal ko na sana ginawa. Pero sa ngayon. Kailangan ko muna I heal yong pain na nafefeel ko. Hindi ako pwede pang makipagsabayan sa mga nangyari. Hindi ko kayang mahirapan at makitang masaktan siya. Okay lang sa akin ako nalang ang mahihirapan. Wag lang siya. Kasi..Hindi ko kaya..

Kailangan hindi niya malaman yong sakit ko. Kasi hindi ko kaya masasaktan siya ng dahil sa akin.

Ang tagal ko ng nakakulong dito. Hindi na ako nakakalanghap ng sariwang hangin. Pareparehong nakikita ko na tao. Pero kahit papaano feeling ko safe ako dahil sa kanila. They're always here beside me no matter what. That's why I'm so blessed because of them..

Tumayo ako tapos tumayo na rin si kuya.

San ka pupunta? Sabi nong doctor bawal ka daw mapapagod

I just wanna go out for a bit. I'm fuckin' bored kuya- binigyan ko siya ng sad face

But... The doctor said hindi ka pa pwede mapapagod. Sa susunod nalang kong gusto mo.

Pleaseee! I wanna go out..

Napakamot muna ng batok si kuya. HAHA! "Aish. Fine!"

Binatukan ko siya "Yah! How many Times do I have to tell you stop using word aish"

Napakamot na naman siya. Pero ibang klase hindi siya sumimangot.

Umalis muna si kuya para tumawag sa Nurse station para magpadala ng wheelchair. Psh! Hindi naman ako pilay eh. Pero sa bagay. Ayaw kong maglakad noh. Nung dumating na yong wheelchair nagsmile sa akin si Ate Mae yung nurse naka assign sa akin.

Sabi ko kay Kuya na maiwan nalang siya at kay Ate Mae nalang ako magpapasama. Nung una ayaw niyang pumayag dahil baka makaabala ako kay Ate Mae baka may gagawin pa siya sa Nurse station. Pero pumayag naman si Ate Mae sa gusto ko at wala ng magagawa pa si kuya...

Inikot ako ni Ate Mae dun sa hospital. Unang stop namin ay sa nursery. Sabi sa akin ng nurse everyday daw may nanganganak sa hospital nila. Tinuro niya sa akin yong baby na kakapanganak palang. Si Baby Carl..

"Alam mo ba ang bait niyan ni Baby Carl, nung naglabor yong Mom niya hindi niya masyadong pinahihirapan. Tapos bibihira lang ding umiyak. Tuwing bumibisita yung parents niya umiiyak yan bago sila makarating. Nagpapakitang gilas dahil alam niyang dadalawin siya. Ang swerte talaga nang parents niya"

Swerte rin siya sa parents niya. Dahil sa kanila nandito siya- sabi ko habang nakatingin kay baby Carl

Ay nako! Oo swerte talaga Yan sa parents niya! Ang gandang lahi din.. nagkataon pang unang anak. I'm sure. Spoiled yan. Nagsmile siya sa akin "Alam mo ba pag nakita ko sila kasama yong mga kaibigan nila. Naalala ko kayo ng kaibigan mo"