İNTİKAM ÇİÇEĞİ (İNTİKAM SERİSİ 2)

15. BÖLÜM

Dosyada bildiğim bilgiler var. Burada adı Cem. Soyadı Ünsal. Ve diğer bildiğim bilgiler. Eskiye dair hiçbir bilgi yok. Acaba ben mi şüphelerimde yanılıyorum yaa. Ama hayır ben bu işin peşini bırakmayacağım. Gerçek bilgileri bu bilgilerle değiştirmek zor olmasa gerek. Dosyayı kapatıp arkamı döndüğümde Poyraz'ı görmem bir oldu. Bu da her yerden çıkıyor yaa. Ona 'ne var' bakışı attım. Elimde ki dosyayı göstererek;

"Bir şey bulabildin mi?" diye sordu.

"Sanane." dedim ve yürümeye başladım. Ama o yine kolumu tuttu.

"Sana yardım edebilirim."

Ona tek kaşımı kaldırarak baktım.

"Neden?"

Omuz silkerek, "çünkü Cem'le ilgili benim de aklıma takılan şeyler var."

"Kendi arkadaşından mı şüpheleniyorsun yani?"

Sadece omuz silkmekle yetindi.

"İstemez. Ben bir yolunu bulup öğrenirim."

Bir şey söylemesine fırsat vermeden eve doğru yürümeye başladım.

2 GÜN SONRA

2 gündür hâlâ aynı konuyu düşünüyordum. Ama bir şey bulamıyorum. Aklıma hiç bir şey gelmiyor ne yapmam konusunda. O gün akşam Poyraz ve ailesi biraz daha oturup gitmişlerdi. Ben de direct odama çıkmıştım. Aslında bugün kendi okuluma gitmem gerekiyordu ama ben gitmedim. Kaç gündür de gitmiyorum zaten. Bugün diğerleri de gitmedi.

Yok bu böyle olmayacak. Artık çıldırma noktasına geldim. Benim bu sorularımın cevapları sadece Cem'de. Ben hiç uğraşmadan direct ona sorayım en iyisi. Zaten bana herşeyi anlatacağını söylemişti. Anlatmak zorunda. Anlatmalı.

Hemen üstümü değiştirip, çantamı da aldım ve odamdan çıktım. Babamın odasının önünden geçerken abimle ikisinin konuştuklarını duydum. Ve Cem ismi geçince de durup dinlemeye başladım.

"Baba hâlâ şu adamları bulamadık. Ne yapacağız?" diye soruyordu abim.

"Bilmiyorum Mert. Bilmiyorum. Ama o adamları bulmadan Cem'i, yani Ömer'i öldü olarak göstermek zorundayız. Zaten Cem'in Ömer olduğunu da öğrenmişler. Nasıl öğrendilerse, yine öldürmeye çalışabilirler. Zaten geçen gün okulda yine öldürmeye yeltenmişler. Ama Nehir onun önüne atlayıp kendisi vurulmuş, gördün. Ben aynı kişi olduğuna eminim."

Aman Allah'ım bu duyduklarım doğru mu? Ben şüphelerimde yanılmıyorum. Cem gerçekten de benim ölen kuzenim Ömer'miş. Ama neden ismi Ömer değil de Cem? Ve neyden, kimden saklanıyor? Onu neden öldürmek istiyorlar?

Daha fazla düşünmeyi bırakıp hemen evden dışarı attım kendimi. Arabama binip Poyraz'ın okuluna doğru sürmeye başladım. Okulun önünde durduğumda arabadan indim. Bahçedekilerin fısıldaşmalarını umursamadan okula girdim. Sonuçta ben bu okuldan büyük bir şov yaparak gitmiştim. Şimdi de sırf Cem'den gerçekleri öğrenebilmek için geldim.

Teneffüs olduğuna göre bahçede değilse eğer büyük ihtimal kantindedir. Kantine girdiğimde tek tek masalarda gözlerimi gezdirdim ve buldum da. Cem Poyraz'gille birlikte oturuyorlardı. Ama onlar beni farketmedi daha. Diğer masadakiler bana bakıp fısıldaşıyorlardı. Hakkımda iyi şeyler söylüyorlardı. Bu benim az da olsa tebessüm etmeme neden oldu. Ama fısıldaşmalardan dolayı olacak ki Poyraz'ların bakışları da benim olduğum tarafa kaydı. Hemem tebessümümü sildim yüzümden. Poyraz'ın beni görür görmez yüzünde ki parıltı görülmeye değerdi doğrusu. Sanırım onun için geldiğimi düşünüpte sevindi. Ama ben onun için gelmedim kii.