ASENA

-69-

Donuk gözlerle babasını seyrederken annesi çoktan yukarı çıkmış ve uyuyacağını söylemişti.

"Oğuzhan delirdi." Alparslan Karahan, kravatını çıkartıp cekedinin yanına atarken aynı zamanda kızına bilgilendirme yapıyordu.

"Düğünü bırakıp yanına gelecekti. Nevra gelmezse evlenmem diye damat odasında bağırdı çağırdı."

Oğuzhan bugün evlenmişti. Canı bildiği adamlardan biri, dünya evine girmişti.

Aklı fikri Kağan, Ali ve Bülent'teyken o düğüne gidip sahte gülücükler saçamazdı. Belki bencillikti, belki de Oğuzhan'ı çok kırmıştı ama yapamamıştı işte.

Kağan'ın yokluğu ilk kez bu kadar derinden yaralıyordu onu.

Bir çok kez küsmüşler, birbirlerini kırmışlar hatta bir kez ayrılmışlardı bile ancak bu kez o yoktu.

Daha önce nerede ne yaptığını biliyordu en azından. Şimdi ise sevdiği adamın nefes alıp verdiğine bile emin değildi.

Nevra başını yana eğip eliyle yanağına destek verirken aklındaki düşüncelerle beraber, mimik bile oynatmadan babasına bakıyordu.

Alparslan Karahan bir süre yerinde durup kızına döndü ve onu yavaşça süzüp "imamla sarı zor ikna etti." diye aynı konudan devam etti.

Umrunda olmadığını bas bas bağıran gözlerine rağmen "kötü olmuş." diye mırıldanan kızla, odada derin bir iç çekiş sesi yankılandı.

"Asena'm."

Alparslan Karahan iki adımla kızının önüne geçip "iyisin değil mi?" diye sordu.

Nevra beklemeden başını salladığında yanağını okşayıp "iyisin." diye konuştu.

Kendini inandırmak için yapıyordu bunu. Günlerdir kızı sessizleşmişti. Aklından neler geçiyor hatta ne yiyor, ne içiyor onu bile bilmiyordu.

Sorsa, cevap dahi alamıyordu.

Hepsine bir duvar örmüş ve yalnızca sevgilisinin gelmesini bekliyordu.

"Bugün Turan amcam aradı." Nevra, babasının elini nazikçe itip yerinde toparlanırken konuşmuştu.

"Ee?"

"Kağan'dan haber aldın mı diye sordu."

Nevra sözlerini bitirdikten sonra babasının gözlerine baktı. "Almadım ama iyidir dedim, baba."

Alparslan Karahan ne yapacağını bilemez bir şekilde ayakta dururken telefonunu çıkartıp "amcanı arayayım bi." dedi.

Henüz arayamadan kızı "ben konuştum biraz önce." dediğinde umutsuzca telefonu geri cebine koydu.

Nevra, ayağa kalkıp babasına şöyle bir baktığında onun oldukça üzgün olduğunu görüp "haber yokmuş." dedi.

Genç kız başka bir şey söylemeden odasına doğru hareket edince ardında bıraktığı babasının omuzları çökmüştü.

16. Gündü bugün.

Kağan'ın operasyona çıktığı ve gelemediği koca 16 gün.

Kızı perişan olmuştu. Hele onun kaçırıldığını duyduktan sonra yıkılmıştı.

Asenası dışarıya yansıtmazdı ancak içinde fırtınalar koptuğunu bilecek kadar tanıyordu onu.

Yutkunurken eli başına gitmişti Alparslan Karahan'ın.

Dün abisi ve timi Ankara'ya ayak basmıştı. Onlara kalsa bir ömür askerlerini ararlardı ancak üstlerden gelen emirle başka bir time verilmişti arama emri.