I'm Making Out With My Brother [ On-going ]

CHAPTER 16

Chapter 16

Alexa POV

It's been three days after we had a misunderstood with my brother.

The feeling he is different from the old kuya Joshua that I used to before?

Actually, it so strange.

We never get fighting before, but now? We always did.

I don't know what happened and we turn like this.

We don't even talk that much.

Nasa iisang bahay nga kami pero parang hindi rin kami magkakilala. He is really different now. Para siyang ibang tao.

He treat me so cold as ice.

"Hija. Hindi kaba kakain? Mukang malamig na yung pagkain mo sa plato. Hindi mo man lang ginagalaw."

"I don't have appetite manang!" I said as a matter of fact.

"Ganun ba hija?" malungkot ang muka ni manang.

Iniisip niya siguro na hindi ko nagustuhan ang luto niya.

"Hindi ko naman po sinasabing hindi masarap ang luto niyo manang. In fact, lahat ng hinain niyo ay paborito ko. Wala lang ho talaga akong gana ngayon kumain kaya 'wag kana pong malungkot. Ha, manang?" pagkumbinsi ko pa saka ngumiti ng malaki para lang hindi na siya mag-alala.

"Hindi sa ganun hija. Iniisip ko lang kasi kung bakit tila wala ka sa iyong sarili nitong mga nakaraang araw. Nag-aalala lang ako na baka meron kang problema at ayaw mo lang sabihin, saka mukang wala kang gana palagi. May problema kaba hija?" manang stated the truth of what she really observed on me.

Umiling ako para sabihin na wala.

Bumuntong hininga lang siya at tumango. Nagsimula din siyang magligpit ng mesa.

'Ang problema ko lang naman manang ay si kuya. Kung bakit bigla siya naging iba.'

Sabado ngayon at walang pasok. Nasa bahay lang ako at walang ginawa kundi ang tumayo, umupo, mahiga, at magpalakad-lakad sa loob ng kwarto ko.

Tulog parin si kuya at walang balak lumabas ng kwarto niya alas-dyes na nga ng umaga. Hindi parin siya bumababa.

Dahil sa wala na akong ibang magawa sa loob ng kwarto ko. Nagpasiya akong bumaba para kumuha ng tubig.

Nagtungo ako sa kusina kung saan naroon ang ref.

"Where it is?"

Napahinto ako sa pagtangkang pumasok sa loob ng kusina nang marinig ko si kuya na may kausap sa telepono.

Sino naman kaya kausap nito sa telepono?

"Okay? I'll go head just wait for me. I'll be there in ten minutes. Okay Bye!"

Napatago ako sa likod ng flower vase ng maramdaman ko siyang papalabas na ng kusina.

Nang maramdaman kong wala na siya. Lumabas na ako sa pinagtataguan ko at napatingin sa daan kung saan si kuya lumabas.

I'm wondering if kong yong babae niya ang pupuntahan ngayon.

"Ang swerte mo Karyl dahil nakakasama at nakakausap mo si kuya." wala sa sarili kong nasabi.