I'm Making Out With My Brother [ On-going ]

CHAPTER 1

CHAPTER 1

Alexa POV

"Josh and Alexa " tawag ni daddy sa'ming dalawa ni kuya. Lumapit  agad ako at si kuya sa nagsasalitang si daddy.

"Aalis na kami at mag-ingat kayo dito at lalong lalo kana sweetie. I know your still young to get pregnant. Hindi pa naman kami nagmamadali ng mommy mo." dad said and then, he gave me a -your-dead- look.

Ako naman ay napalunok bigla sa hindi malaman na dahilan. I clear my throat para hindi mahalatang kinabahan ako bigla sa sinabing iyon ni dad.

Napakurap ako nang  madinig kong tumawa ng mahina si daddy kaya napa-face palm ako at nag-roll eyes dahil mukhang pinagtitripan naman niya ako. Pero maya maya pa, niyakap din naman niya ako pati narin si mom ay nakiyakap narin.

"Aw, join niyo naman si mommy" mom said while pouting her lips.

Natawa nalang ako napayakap sa kanila ng mahigpit.

I heard dad chuckled while his both arm hugging us my mom.

Si kuya ba? Sus, asahan niyo ng KJ yun. Bumitaw na kami sa pagyayakapan at hinarap ako ni mommy gamit ang hindi ko maipaliwanag na emosyon.

"Baby Alexa please take care of your kuya Joshua as well as yourself habang kami ng daddy niyo ay nasa Macau. Mahal namin kayo." Maluha-luha na habilin ni mommy at saka hinalikan ako sa bantang pisngi.

"Please mom comeback soon." Ani ko at nagpunas ng luha. Naiiyak ako,

Nakita ko na natawa si dad habang nakatingin samin ni mommy “Haha.. Baby please don't cry, we will go back home as soon as possible.” ani dad sabay gulo ng buhok ko. Iniwas ko naman agad ang ulo ko dahil sa nagugulo na ito ni daddy. Badtrip ka dad!

Muling napuno ng tawanan ang pag-alis nila mommy at daddy.

Hanggang sa sumapit na ang panibagong araw,

Tok tok tok!!

Katok mula sa labas ng kwarto ko.

"Sandali lang!"

Sigaw ko naman at agad na binuksan ang pinto, nagtaka ako kung bakit ang aga yata mangbulabog ni manang.

"Maam..tawag po kayo ni sir Joshua" agad na bungad  nito sakin ng tuluyan kong mabuksan ang pinto.

Napakunot naman ako ng noo sa sinabi ni manang.

"Bakit daw po manang?" Nagatataka kong tanong.

Ang aga naman yata? Tsaka, ano daw?  Si kuya?  Hinahanap ako?  Weeh?

"Ewan ko  hija. Sabi lang niya kasi sakin,  tawagin raw kita. Kailangan mo raw pumunta sa kaniyang kwarto. Yun lamang ang kanyang bilin." Sagot ni manang.

"ah, sige manang pupuntahan ko siya mamaya. Maliligo na muna ako thank you po manang." Pagkasabi ko no'n ay isinara ko na ulit ang pinto.

'Gosh! Ano naman kaya ipagu-utos ni kuya at kailangan pa talaga sa kwarto niya? Pwede naman kay manang niya ipag-utos diba?'