I'm Making Out With My Brother [ On-going ]

CHAPTER 21

Chapter 21

Alexa POV

I'm on my way to my classroom when someone hit me dahilan para tumilapon sa ere ang mga dala-dala kong papel na dapat sana ay ipapasa ko ngayon sa mga subject teachers ko.

I don't know if it was intentionally or not kung kaya napatingin ako sa nakabanggaan ko. My eyes got widen when I saw a beautiful lady standing in front of me and she is staring at me using a blank expression.

Oh?

Mukang mataray ito. 'Tsaka maarte rin, base narin sa mukha at pananamit niya.

Sino ba naman kasi ang matinong babae na magsusuot ng halos kita ang lahat pati kaluluwa niya?

Sobrang hapit na hapit kasi ang suot niyang skirt na halos makikita na ang panty niya pati narin ang blouse niya ay fit na fit din sa katawan niya.

Kinulang ba siya ng tela? Bakit hindi nalang naging turon 'to?

Kapansin-pansin din ang cleavage niya. Talagang sinadya niya talagang palagyan ng design ang uniporme para makita at mapansin ang cleavage niya.

Like WTF?

Dancer ba siya sa club?

Haven't she know the rules?  Or talagang papansin lang siya?

Hindi ba niya alam na bawal ang ganiyang get up sa school na'to?  She's ruining the policy of the school.

Tila nakaramdam ako ng negative vibe mula sa babaeng kaharap ko ngayon. She's a little bit kind of weird.

You know how creepy she is? Like how the way she look at me intently na parang sinusuri niya ang buong pagkatao ko. Weird!

"I'm sorry!" ako na mismo ang humingi ng paumanhin para sa nagawang pagbangga sa kaniya.

She compose herself then face me with a total confident.

Wow ha?

"It's okay, but next time tumingin ka sa dinaraanan mo, ha? Stupid." she said in a sarcastic tone saka inirapan ako.

Ay taray! Tanggalin ko yang kilay mo teh? You want?

"Sure! But you should look your way also, baka kasi hindi na tao ang makabanggaan mo sa susunod. Baka basurahan na, kung sabagay, muka ka namang patapong basura." Hindi ko na isina-tinig pa ang huling linya sa sinabi ko.

Isa-isa ko nalang pinulot ang mga papel na nagkalat sa hallway.

'Tsk! Pati tuloy itong ipapasa ko nagulo pa, hays! What a nice morning,'

Matapos kong pulutin ang lahat ng papel sa sahig, tumayo na ako at muli siyang hinarap ng nakangiting peke.

"Thanks for the help, Ciao!" nauna na akong maglakad sa kaniya. I find her so irritating to my eyes. Like hello? She doesn't even know the word help?

Oh well, hindi naman yata halata sa kaniyang bukabularyo ang salitang tulong?

Psh!

Transferre kaya yun? I wonder kung bakit ang lakas ng loob niyang magtaray sakin dahil mukang bago siya dito.

Tss. Another Starfish!

Bago pa ako tuluyan makapasok sa classroom.

Isang kamay biglang ang umakbay sakin kaya nagulat ako at napatigil sandali sa paghakbang.