I'm Making Out With My Brother [ On-going ]

CHAPTER 6

CHAPTER 6

Continuation....

Nakatingin lang ako sa labas ng bintana habang hindi alam kung saan ba talaga ang punta namin.

Hindi ko alam kung saan ba balak pumunta nitong si kuya.

Ayaw naman kasi niya akong sagutin. Alam naman niyang may pasok kami ngayon. Pero mas pinili niyang mag ditch ng class. At talagang sinama pa niya ako.

Lagot talaga ako kay mommy at daddy kapag nakarating ito sa kanila. Talagang lagot na lagot ako. Huhu

Kasalanan kasi 'to ni kuya. Ang dami kasing nalalaman. Psh!

Napatigil ako sa kakasimangot ng mapansin kung hindi pamilyar ang mga dinadaanan namin.

"Kuya, saan ba talaga tayo pupunta?" Nag-aalala na ako.

Ang tahimik kasi niya masyado. Talagang kinarer na niya ang pagiging silent mood.

'Tsaka. Hindi man lang siya nag-abalang tumingin sakin dahil nga focus talaga ang mata niya kalsada.

Sana nga kalsada nalang ako. Para sakin lang siya titingin lagi dahil patay siya kapag sinubukan niyang lumingon sa iba. Charing!

"Stop asking me. Matuto ka ngang maghintay!" Halatang naiinis na siya sakin. Sobra kasi akong maingay.  Ikaw naman kasi Alexa. Sinabi ngang tumahimik ka eh!

*Pout*

"Can you just stop doing that?" inis niyang wika.

Nagtaka naman ako.

Ang alin ba?

"What?" asik ko.

"That!"

He said in a very disgusted. Parang anytime he will burst out at ihahampas niya ako sa dashboard nitong sasakyan.

I can't really imagined he will going to do that just because he is angry.

*Pout*

Minsan talaga ang labo nitong si kuya.

I really don't get him.
"What do you mean by that?" tanong ko muli na may halong pagtataka.

I saw how he run his fingers to his hair in a very frustrated way. Para namang nagslow-mo lahat ng paligid ko. He look so handsome badboy while doing that.

Ops! Did I made him that angry?

Imbis na magsalita pa muli.  Minabuti ko na lamang manahimik. Baka kasi tadyakan na niya ako palabas ng kotse kapag kinulit ko pa siya lalo.

Ilang oras na ba kami bumabyahe? Mahigit tatlong oras lang naman akong natingga sa kotseng ito. Ang sakit na nga ng balakang ko halos kanina pa namamanhid ang pwetan ko dito. Huhu,

Nakaramdam naman ako ng paghinto ng sasakyan kaya napatingin ako sa paligid.

Wow!

Namangha ako sa sobrang ganda ng tanawin. Hindi makapaniwalang napatingin ako kay kuya 'tsaka siya tinanong.

"Kuya! Asan tayo?" tanong ko.

Pero wala akong nakuhang kahit anong sagot mula sa kaniya.

Napanguso na lang ako ng hindi man lang siya nagsalita. Like hello!

Tao kaya ako at kanina pa nagsasalita't, nagtatanong sa kaniya pero no response lang ang makukuha ko mula sa kaniya. Wow!

Ang sarap niya kausap. Tsk! Tsk!