I'm Making Out With My Brother [ On-going ]

CHAPTER 29

Chapter 29

Alexa POV

"Alexa, hija Gising na!"

*yawn*

Nag-unat ako ng kamay saka naupo na sa kama.

"Yes, manang! I'm coming!" sigaw ko.

Actually antok na antok parin ako.

"Sigi, ako'y pupunta muna sa palengke, at saka nandun narin ang pagkain niyo sa lamesa. Kumain nalang kayo!" Dagdag pa muli nito.

Nagsimula na akong magligpit ng higaan at nagpunta na ng cr para maghilamos at mag-tooth brush.

Bumaba na ako pagkatapos at saka nagtungo sa kusina para kumain. Sa ibabaw ng mesa may nakita akong pagkain na tinatabunan. Binuksan ko iyon at nakita ko ang isang basong gatas at tinapay na may palamang scramble egg at cheese.

Napangiti ako habang inaamoy ito. Mukang bagong luto pa kasi dahil sa mainit-init pa ng ito'y aking hawakan.

Naupo na ako sa chair at nagsimulang kumain. Habang ngumunguya ako. Nahagip ng mata ko si kuya.

Magulo pa ang buhok nito at mukang bagong gising din. Naglalakad siya papunta sa kusina ng hindi ako napapansin. Pinagmasdan ko lang siya habang naglalakad ito.

Hindi ko naman alam may ikakagwapo pa pala itong si kuya. Kahit bagong gising, ang guwapo parin niya.

Tila kinikilig pa ako sa kinauupuan habang pinagmamasdan siya.

I've been also witnessed of how he run his finger to his hair ng hindi ako namamalayan. Hindi niya ba talaga ako nakikita?

"What are you looking at?" natigilan ako sa pagnguya.

"Ha?" muka naman akong tanga napatanong pabalik sa kaniya.

"Akala mo ba hindi ko napapansin?" bakas ang pagkairitable sa boses niya.

Ops! Mukang mali yata ako?

I shook my head then tumingin na muli sa kinakain pero nandun parin sa isip ko ang mukha niya. Nakita niya pala ako? Pero bakit dedma lang niya ako kanina?

Psh!

"Uy, Kuya?" tawag pansin ko sa kaniya.

Kasalukuyan kasi siyang nagtitimpla ng juice.

"What?" naroon parin ang masungit na tono sa boses niya, Napasimangot nalang ako.

Naglakad na siya habang bitbit  niya ang juice na tinimpla at naupo ito sa upuan na kaharap ko lamang.

"Are you free?" I asked politely, hoping na sana hindi siya busy.
Umaasa akong napatitig sa kaniya habang hinihintay ang magiging sagot niya.

Pero ganun nga yata eh! Suplado at masungit siya kaya mabilis rin nawala ang ngiti sa labi ko.

"No!" Mabilis niyang sagot kaya nalungkot ako.

"Psh! Sayang naman! Tsk. Sungit!" Mahina kong sinabi.

--

I'm here at the mall, kasi gusto ko gumala. Yeah, gumala. Kakaumay kasi sa bahay. Masyadong boring.

Sabado naman ngayon at walang pasok. So I'm free to have some fun. Right? Buti sana kung sumama si kuya. Yun nga lang, dahil sa isa siyang dakilang masungit. Hindi niya ako sinamahan. Okay tanggap ko naman iyon. Magmula kasi nung nasa kubo kami at hindi ko inaasahang punishment niya. Naging masungit na muli siya sakin. Well, hindi naman nakapagtataka iyon dahil sanay naman na ako sa pagsusungit niya at ang pabago-bagong mood niya, talagang sanay na ako. I swear!