Evet Arkadaşlar yeni bölüm geldi.Umarım beğenirsiniz. Yorumlarınızı bekliyorum. Keyifli okumalar... 😇😇
Saat gece olmaya yakın bir vakitteydi. Derya denizin manzarasının üzerine yansıyan araba farının ışığıyla Yavuz'un geldiğini anlamıştı. Yavuz arabasını park edip kumsalda oturan Derya'nın yanına doğru ilerlerken Derya tebessümle oturduğu yerden kalktı.
"Hoş geldin "
Yavuz sadece tebessüm etmekle yetinirken Derya devam etti.
"Ne konuşacaksın benimle Yavuz?"
Yavuz denize çevirdiği bakışlarının arasında mırıldandı. "Ben... Ben ayrılmak istiyorum Derya"
"Ne? Ne demek bu şimdi?"
"Duydun işte ayrılmak istiyorum"
"Güzel, bir sebebin var mı yoksa basit intikam oyunun mu bu?"
"Yok, zaten olamaz da hiç olmayan bir şeyin nedeni olmaz Derya" dedi ve ekledi. "Biz hiç olmadık ki senle"
"Kişisel intikam hırslarının seni esir almasına izin vermediğim için kusura bakma"
"Engel olmayacaksın"
"Olacağım bunu çok iyi biliyorsun"
"Olmayacaksın"
"Benden ayrılınca bütün bunları yapabilecek misin sanki sence ben buna izin verir miyim?"
"Bir kere engel oldun ama bu sefer olamayacaksın"
Derya şaşkın bakışlarının yerini hüzne terk ettiğine emindi.
"Beni öptün dudakların kalbime neden dokundu o zaman ha söylesene yalanmış"
"Uzatmazsan sevinirim Derya ikimiz için zaman kaybı ben seni sevmedim, ben"
"Benimle oynadın "
"Doğru tabir bu galiba" derken yüzünde patlayan tokadı derinden hissetmişti.
"Hadi ama Derya sende beni gerçekten sevmedin bunu ikimizde iyi biliyoruz"
"Canımı acıtmak için daha acısız bir yöntem seçebilirdin"
"Bu kafi bence"
"Kendi şahsi intikamın için insanları tehlikeye atamazsın"
"Artık asker değilim "
"Yeterli bir sebep değil "
Yavuz'un soru sorar bakışları Derya'da toplanırken elindeki silahı Derya'ya doğrulttu.
"Sözlerinle öldürdüğün bir insanı silahla öldüremezsin Yavuz Karasu daha fazla çabalama" derken gözünden düşen yaşı Yavuz'a fark ettirmeden silip konuşmaya devam etti.
"Umarım yaktığın bu yangında yanıp kül olmazsın" derken arkasını dönmüştü ki sırında hissettiği sıcaklıkla dizlerinin bağının çözüldüğünü hissetmeye başlamıştı.
Ve en sonunda kumsala yığılmıştı yaralı bir şekilde.
"Bana engel olmana izin veremezdim, üzgünüm merak etme bu yara öldürmez" deyip arabasına binip uzaklaştı oradan.
"Yavuz " diye mırıldandı Derya acı içinde.
İşte tam da böyle bittiğini düşündü Derya olanların yeniden başladığını nerden bilebilirdi ki?
Yine bir boş sayfa ve yine sen... Bana ne yaptıklarının ne yaşattıklarının hiçbir önemi kalmamıştı artık. Canım yanıyordu hemde çok anlayacak, anlatacak kelime bulamadığım çok zaman oldu ve yine o zamanlardan birindeyim ben. Şu an delirecek kadar kırıldığımı hissediyordum. İçim kırık cam parçalarıyla doldu, her nefes alış verişimde acıtacak artık. Aşıktım, hemde çok... Ve aşık olduğum ada beni az önce vurmuştu. Sevdim ve sevdiğim adam beni vurdu. Ben onu bu kadar severken ona nasıl kırılacaktım onu bilmiyordum.
~397 Kelime~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞTEN NEFES
أدب الهواةBuz gibi bir sevdanın kollarına düştüğünde insan ne hisseder ki? Kalp kırıklığı ve benzeri birçok duygu peş peşe sıralanıverir yüreğinin sırat köprüsünde. Ve ne zaman sen sen olmaktan vazgeçersen o zaman ne olur sence? Kuytu köşelerde yalnızlık...
