MY HUSBAND IS A ICE KING (COMPLETE)

CHAPTER 16

Tanging ang tunog lang ng pagbuga ng malamig na hangin ng aircon ang maririnig sa paligid.

Kumalma na si Prince at kasalukuyan na binidendahan na ni Dychie ang sugat sa kamay ng lalaki.

Bigla ay parang gusto niya itong yakapin. Mukha kasing sobra ang sakit na nararamdaman nito. Tila nacha-channel ng mood niya ang nararamdaman nito.

Hindi rin nagsasalita ang lalaki. Paunti unti na ang pag inom nito ng alak.

"There, it's done." Mahinang sabi niya ng tapos niya ng bendahan ang kamay nito.

Binawi nito ang kamay nito sa kanyang hita at hindi nagsalita.

Bumuntong hininga siya. "Do you want to talk?" Malumanay na tanong niya sa lalaki.

Hindi nagsalita si Prince. Nakatitig lang ito sa lamesa.

Tumayo siya at pumunta sa harap nito. "Look, Prince. I get it. I know you liked her.. or love her. But you have to let it go. May asawa na siya. They look happy and contented." She wanted him to talk.. kaya kahit hindi niya alam ang mga nangyayari ay nagsalita siya.

"It's not what you think, Dychie. Hindi ganoon kadali ang lahat." Sa wakas ay sabi nito.

Muli siyang umupo sa tabi nito. "Then speak.. to me. I know this sounds unreal but i am worried about you."

Nilingon siya nito.

Hindi nabawasan ng lungkot sa mata nito ang taglay nito'ng kakisigan.

"Alright. Minahal ko na si Sandy hindi pa man sila nagkakakilala ni Aled. Minahal ko na siya kahit hindi niya pa rin ako kilala. Pinagkasundo sila dahil sa isa'ng circumstances.. then we met too. Naging close kami. The moment na nalaman ko na nagsisismula na siyang ma inlove kay Aled, i backed off. But then.. palagi siyang nasasaktan ni Aled. AT sa akin siya tumatakbo. I was there when she needs me."

He paused. Then poured some scotch onto his glass then drank all of it, as if doon siya kukuha pa ng lakas ng loob bago magpatuloy.

"I-i was fine with that. Makita ko lang siyang masaya, masaya na rin ako.." Nagsimulang tumulo ang luha nito. "I can't forget her. I even sold my self to the devil just for her!" he said with conviction.

Nangunot ang noo niya. "Prince.. what do you mean?"

"Oh. Right. You don't know how bad i am.. yet. But you'll know soon, Dychie. I never planned on getting myself into this mess. But i love her and i want to protect her.. i gave up my freedom. But it's okay. I won't blame her."

Huminga siya ng malalim. Ihinahanda niya na ang sarili niya sa iba pang mga sasabihin nito.

"Aled had her and her love.. and i had nothing." Hindi na tumitigil ang pagdaloy ng luha nito.

_____

SANDY POV

Marahan na tinanggal ni Sandy ang suot na Gucci shades nang makita na paparating na ang kanyang hinihintay. She doesn't feel threatened at all dahil confident siya sa mga kasama niyang bodyguards.. and kahit papaano ay alam niyang hindi magsasalita ang mga ito kay Aled.

"Well, well, well. Look who wants to see me." Malapad ang ngiti na iyon ni Roberto Santillan habang dahan dahan na umupo sa upuan na nasa harap niya. "Mrs. Alejandro Santillan."

Pinagbuksan ito ng pinto ng kasama nitong goon. Humigit kumulang anim na goons ang alam niyang kasama nito. May kasunod na itim na kotse ang puting kotse nito na kumikintab sa puti.

She sipped on her coffee before saying.

"Let's cut the chase, Mr. Santillan." walang emosyon na sabi niya. "Ikaw ba ang nagpa kidnapped sa akin? Sino ang kasabwat mo?"