Koca Okyanus önce hapsetmişti içine deniz kabuklarını sonra dalgalarıyla kıyıya savurdu...
Avunmak yerine avutulduklarının farkına var...
"Kısma acının sesini, bastırsın hayalin çığlıklarını..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nedir insanı geçmişe iten, geçmemiş miydi? Neden ani gelen duygu değişimleri, göğüs kafesinde ki daralma, bu bunaltı da ne? Pişmanlık mı, keşkeler mi? Zaman akıp giderken durup beklemek mi? Yoksa, soluksuz koşturmak mı? nedir insanı bu kadar onursuzlaştıran? Verilen değer mi? Sevgi mi? zor mu olduğun gibi kalmak? zor olan bilmediğin bir histe soru işaretlerine tutulmak...
Hep inanırım,ağlayamadığım zamanlar bir gök gürler sarsıntılı, usulca yağan yağmur acıtmaya başlar teni, Sanki yüzümü yakamayan göz yaşlarımın intikamıymış gibi, kendimle kalmama izin yokmuş gibi.. Ne zor insanın özün de kalamaması.
Onca zamana elde kalan nedir? kocaman soru işaretleri...
