Koca Okyanus önce hapsetmişti içine deniz kabuklarını sonra dalgalarıyla kıyıya savurdu...
Avunmak yerine avutulduklarının farkına var...
"Kısma acının sesini, bastırsın hayalin çığlıklarını..."
Tamam dünya üzerindeki tüm suçlar benim tek günahkar benim diyelim peki sizler? Kaç kişiyi alet ettiniz yalan duygulara, kaç kişinin boğazına oturtunuz. Çok mu masum sizlerin yaptıkları o lanet olası egonuz sonunuz. Çünkü her bekleyiş bir umudu tüketiyordu geriye ne inanç kalıyordu nede başka bir şey. İnsan öğreniyor içinde kalanları tek başına yaşamaya ve öğrendikçe kimseyi etrafında istemiyor haliyle. Gördü çünkü yaşıyorsun ölmüyorsun bir şekilde nefes alıyorsun devam ediyorsun. Ne kadar zor olsa da her aldığın nefes boğazına düğüm olsa da her gününe umutsuzca bitkin başlasan da alışıyorsun. Alışmak zorundasın. Kimse vazgeçilmez değilmiş onu öğretiyor hayat neler nelerden vazgeçiyorsun farkında olmadan hatta kendinden bile. Bir beklenti içine giremiyor dibi görüyorsun tek çıkış noktası da yukarısı kalıyor. Çıkıyorsun, çıkıyorsun ilerliyorsun ve yanında olmayan kimseyi ayağa kalktığında yanında istemiyorsun. Sen ağlarken nefes alamıyorken saçma sapan düşünceler içinde bırakıldığında yoklardı çünkü şimdi doğruluğun da neden olsunlar neden kabul edesin ki? Edemezsin. Edemezsin çünkü aynı yıkımları yeniden yaşamaktan korkuyorsun. İyi bak aynaya kaybedecek hiç bir şeyi kalmamış bir insan görüyorum bu beni korkutuyor çünkü kaybecek kimsesi kalmayan insanın ne umudu kalır geriye nede inancı. Kalmadı.. yavaş yavaş tükeniyorsun başkaları güçlenirken. Kaybede bildiğin kadar kaybet çünkü kaybettiğin kadar kendini bulacaksın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
