DENİZ KABUĞU MEZARLIĞI

Umut

Evet....
Hala umut etmeye devam ediyoruz.
Ne kadar bitti, gelmeyecek, o sokaktan geçmeyeceğim, o kapı açılmaz artık demeleri dilimiz den düşürmesekte bunları söylerken içimizin en için den bir ses duyarsınız sadece sizin bildiğiniz, duyduğunuz o ses her şeyin tam tersini söyler. Doğru olan ne bilseniz de saçma sapan konuşan o sese inanır ne derse farkın da olmadan yaparız içimizden gelir, içimizden gidenler için..

Gitmek çok kolay, kalıp savaşsana?
Zor değil mi? Fazlasıyla...
Gittiğin de bir gün geri dönmek için gitmeyin eğer gidiyorsanız gerçekten gidin bir daha dönmeyin, çünkü arkanızda bıraktığınız yıkımlar kendileri ayağa kalktıklarında sizleri affetmeyecekler. Eğer özleyecekseniz gitmeyin, gidecekseniz pişman olmayın. Oyuncak hale getirmeyin aşkı, hoş aşka da inanmam sevgiye inanırım ona tutunurum.

Hayat umut etmekle sürer gider.
Neden mi?
Biri sizden gittiğin de, acaba beni şu sokaktan geçerken gördü mü diye sorarken bile umutlanırız. En basit olarak yine için den bir ses "şu sokaktan git belki karşılaşırsınız." İşte o ses her sözleri yıkar ne için çabalarsanız çabalayin o sokaktan çıkamazsınız.

Zaten tüm sokaklar ona çıkar.
Her sokakta onla anın, her sokakta onla anısı...
Umut bazen acılaşır, durduk yere gülmezsin yada durduk yere gülmeye başlamışsındır.

Yıkılmamak için aklını kaybeden çok kadın tanıdım ben.