One Shot Stories

Love gain? part 2 (COMPLETED)

Sharmaine's P. O. V

"Eto oh" bigay ko sa kanila pero nakatulala lang sila sakin. My brow arched. "Ano?"

They all shooked their heads. "Wala" sabay ngiti

Weird naman. I just shrugged the thoughts off then sat on the floor. Malinis naman kaya pwede maupo at kumain. Nagsi-upuan na rin ang mga kaibigan ko at nagmuka nang picnic area ang lugar namin...

"Shar, nagka boyfriend ka na- aww! Mashakit ah" naputol ang sinasabi niya dahil siniko siya ng katabi niya

Ngumiti ako. "Oo, meron" I honestly commented. "But, we broke up a month ago" they all nodded as their response. Bakit bigla silang nagka interes sa love life ko?

"May pag-asa bang magkabalikan kayo?"-si Vincent

I shrugged. "Wala na" ayoko na masaktan ulit e...

"Bakit naman? Kase natatakot kang masaktan ulit?" I nod. Tama ka. "Pano kung nagsisisi na siya? Pano kung mahal ka parin niya?"

Natawa ako. "Teka nga lang, bakit bigla kayong nagkainteres sa love life-"

*sound check of mike sound*

"Uhm... Ehem... Hello" ano yun? "...ahm.. Alam kong may gumawa na nito kanina- i'm not proposing if that's what you think..." tumayo ako pero hindi ko makita ang nagsasalita. Ang liit ko kase e. "...i'm here to apologize and ask for a second chance to a girl who changed me" his voice is somewhat familiar.

Nagpalakpakan ang mga tao sa paligid. Humiyaw na rin yung iba, pero yung iba tahimik lang. May biglaang ligawan ba ulit? Narinig ko kase kay kuya Vincent na, nung nakaraang GPANC may nanligaw daw. Well, congrats sa nanliligaw, sana hindi siya mapahiya...

".. I ruined every single time that time. I broke her. I've been a jerk to her. Nasaktan ko siya at ngayon pinagsisisihan ko na. She changed me, but my interpretation is way more massive than it should be. Kabaliktaran ang naisip kong pagbabagong hatid niya sakin. Imbes na tumigil na sa pagiging playboy, mas lalo pa akong naging ganun.." tumikhim siya. May gumagalaw na ilaw. "..anyway, I know that she's here. She loved arts, na kahit magkasama kame ay inuuna niya iyon kaysa sakin. But I don't mind, parehas lang naman kame. Huli man na aminin pero.." may ilaw na tumapat sakin. Anong nangyayare? Unti-unti ding nahawi ang mga tao. At tumambad sakin ang mukha ng hindi ko inaasahang tao. "..nahulog na ako sa kapwa artist ko"

Nagsimula maghiyawan ang mga tao.. They even cheered for the man infront of the mike. Ano bang ginagawa niya?

Kaizer...

~~~

Kaizer's P. O. V

I'm not a fan of these kind of things, pero ginawa ko para sa kaniya. I can do all of my hate and unlike things, just to express my feeling for her, na dapat matagal ko nang ginawa...

Nagtugma ang mga mata namin. Halata sa kaniya ang gulat. I smiled, gumanda pa siya lalo sa paningin ko...

Dahan-dahan akong naglakad papunta sa kaniya, sinusundan niya lang ako ng tingin. Naging lapel na rin ang ang mike na hawak ko kanina, may dala kasi akong gitara...

I started strumming the guitar. I'm singing the song 'love again'. Every single word that I'm singing, is meant for her. Para sa kaniya ito. Nang matapos ang kanta ko, humarap ako sa kaniya at bakas parin sa kaniya ang gulat...

Huminga ako ng malalim...

This is it..

~~~

Sharmaine's P. O. V

Kaizer Vasquez.. Kaizer, is infront of me. Totoo 'to diba?..

Hinawakan niya ang kamay ko, nasa likuran na niya ngayon ang gitarang ginamit niya kanina. Gusto kong kumawala sa hawak niya pero hindi ko magawa..

"Ms. Sharmaine Gonzales, alam kong nasaktan na kita. Pinaiyak na kita. Sinira ko na ang tiwalang matagal mo ng binigay sa akin noon.." he smiled sadly at me. "..i've been a jerk to you that day. At pinagsisisihan ko na iyon. It's late, I know..." he looked at me straight to my eyes. "..but here I am standing infront of you. I'm willing to do anything, everthing just.." hinalikan niya ang likod ng palad ko. "..just accept me once more" nagsigawan at nagcheered ang mga tao. "Sharmaine, can you give me a second chance?"

I feel sincerity at his voice. Even at his eyes, he's determine to that second chance he's asking. Tumingin ako sa paligid. Lahat sila natutuwa sa nangyayare. Lahat sila sinasabi na bigyan ko pa siya ng isang pagkakataon. Bumalik ang tingin ko sa kaniya. He's waiting for my answer...

~~~

Kaizer's P. O. V

Niyakap niya ako at tinanggal at ini-off ang lapel na suot ko. Naguguluhan man ay hinayaan ko na lang...

Sana bigyan niya pa ako ng second chance...

Humigpit ang yakap niya sakin at ganun din ako sa kaniya. Malakas ang hiyawan ng mga tao. Pero dinig na dinig ko parin siya, nakasubsob sa may leeg ko ang mukha niya at ramdam kong nababasa na iyon. Kumurap-kurap ako..

"Hey, why are you cryin'?" pang-aalo ko sa kaniya

She sniffs, nakasubsob parin siya sakin. "I'm sorry" natigilan ako

What?! I cleared my throat. "Ba't ka nagso-sorry? Ako dapat ang magso-sorry-"

"Hindi na kita mabibigyan ng pangalawang pagkakataon" bulong niya sakin. Kahit malakas ang sigaw ng tao naririnig ko parin siya, tanging kame lang dalawa ang nakakarinig ng sinasabi niya.

A tear left my eyes. Sa harap ng mga tao ngayon, tears of joy ang naiisip nila, pero ang totoo hindi. Nadudurog na ako pero mga hiyawan at pagko-congrats nila ang naririnig ko. Humigpit ang yakap ko sa kaniya.

No, please, accept me once again... Tahimik kong pakiusap

"Sharmaine-"

Bumulong siya sakin. "Kaizer.. I'm a jerk as well if I believe you, again. Tama na, iba na lang. Tama na, na ilang buwan akong umiyak sa kama ko, naghihintay na sana dumating ka para bawiin mo lahat ng sinabi mo. Naghintay ako. Pero hindi ka dumating.." she sniffs. "..if you know me too well, alam mong nagbibigay ako ng ultimatum, binigyan kita ng oras at araw para puntahan ako, pero ni anino mo wala" huminga siya ng malalim. Alam kong ganun ka nga. Humigpit ang pagkakayakap niya sakin.

"Ayaw kitang mapahiya sa harap ng tao. Ayaw kitang gantihan para lang maging kapareho mo ako noon. So, please... act like my words doesn't mean anything. Act like your happy even though your hurting. Tulad ng ginawa mo sakin nun, magpanggap kang masaya ka at walang pakielam sa nangyare"

Humiwalay siya sakin ng yakap at pinatitigan ako. Sharmaine please. I silently pleaded. A tear rolled down my cheeks. Ngumiti siya ng malungkot sakin at tinuyo ang luha ko. Hinawakan ko yun at hinayaang nakahawak sa pisngi ko..

Ganun ba kasakit ang ginawa ko sayo kaya wala ng second chance para sakin?...

"Maging masaya ka. Let's be friends than lovers. Mas maganda kapag ganun, walang masasaktan" lumapat ang labi niya sa noo ko. "Be happy okay?"

Pano? Ikaw lang naman ang nagbibigay kasiyahan sakin...

~Don't forget to; Vote📆. Comment📃 and Share📲