9.Bölüm...

357 29 31
                                    


                  💓O kadar derin bakıyordu ki hiç bir tepki veremiyordum. Sadece gözlerine bakıyordum. O da benim gözlerime bakıyordu. Bakışmak asla bu kadar güzel olamaz emin olun.

“Yaprak.”
“Hıı?”
“Uyusak mı artık?”
“Neden?”
“Geç oldu ya. Yarın okula erken gidiceksin.”
“Tamam uyuyalım.”

                  💓Gözlerimi zar zor ayırabilmiştim,onun gözlerinden. Ona biraz daha yaklaştım. Göğsüne kafamı gömdüm.
                  💓Bir kaç dakika kalbinin sesini dinledim.
                  💓Sonra uykuya karşı koyamadım.
                  💓Ve uyudum.

                  💓Sabah çok mutlu bir şekilde uyandım.
             💓❌Hazırlanıp,okula gittim.
                  ❌Ders bitince eve geri döndüm. Hiç kimse yoktu.
                  ❌Ben de çatı katına çıktım. Canım sıkılmıştı. Çiçeklerimle ilgilenicektim.
                  ❌Biraz onlarla ilgilendikten sonra, arkamdan birisi geldi.

                  ❌X:Merhaba.
Yaprak:Merhaba sen kimsin?
X:Aşağı kata yeni taşındım. İsmim Tonguç. Çok güzelsin.
Yaprak:Teşekkür ederim.
Tonguç:Nereye gidiyorsun?Dur daha yeni tanıştık.

                  ❌Ondan çok rahatsız olmuştum.
                  ❌Hemen merdivenlerden aşağı inmeye başladım. Beni kolumdan tutup kendine çevirdi.“Bırak beni!”deyip onu ittim.“Gel işte güzelim. Neden naz yapıyorsun ki?” deyip beni kendine çekti. Ondan kurtulmaya çalışıyordum.
                  ❌“Bırak lan kolumu!”diye bağırmamla Barış dışarı çıktı.“Noluyo burda Yaprak?Seni rahatsız mı ediyo!?”Dedi Barış.“Sen kimsin kardeşim!?Anası mısın,babası mı?”dedi Tonguç malı,konuşmama izin vermeden.

«~Yazar:Ali bir kısmını duyuyor.~»

                    ❌“Sevgilisiyim!” Dedi Barış. Şok olmuştum. Tonguç denilen mal kolumu bırakıp,“Özür dilerim kardeşim. Senden de özür dilerim Yaprak.”deyip gitti.
                  ❌O aşağı inince ben de Barış'la konuşmaya başladım.

Yazar Anlatımı:Ali...

                  ❌💓Ali herşeyi duymuştu. 
                  ❌💓Duyduklarına sonra kalbi paramparça oldu. Duvara yaslandı. Ağlamaya başlamıştı. Sinirle yukarı çıkmaya başladı.

Yaprak'tan...

                  💓Barış'la konuştuktan sonra aşağı inmeye başladım.
                  💓Karşımdan Ali sinirle ve ağlayarak yukarı çıkıyordu.
                  💓Yanımdan hızlıca geçip gitti. Ben de arkasına takıldım. Çok hızlı olduğu için yetişemiyordum.
                  💓Hiç bir şey anlamamıştım. Noldu da Ali bu kadar sinirliydi? Arkasından bağırmama aldırmıyordu.
                  💓Terasa kadar çıktı. Ben yukarı çıktımdaysa kullandığı ilacını yere fırlatıp kırdı.“Ali napıyosun?Noldu?”Diye sordum. Cevap vermiyordu. Sadece aşırı sinirliydi.“Dur Ali. Noldu anlat?”
                  💓Duvara sert bir yumruk attı.Sonra da devamı geldi zaten. Sanki sinirini duvardan çıkarıyormuş gibiydi.
                  💓Ağlamaya başlamıştım.
                  💓Tam duvara tekrar yumruk atıcakken elini tuttum.
                  💓Az daha bana vurucaktı. Ama durdu. Tuttu kendini.
                  💓İnsan sinirlenince ya da ağlayınca hızlı nefes alıp-verir. Ama Ali daha hızlı nefes alıp-veriyordu.“Neden bu kadar sinirlisin?Kim naptı sana?”dedim.“Sen!Tamam mı sen yaptın!?”dedi bağırarak. Bana ilk kez bağırmıştı. Çok korkmuştum. “B-ben naptım?”diye sordum.“Barış'la konuşmalarınızı duydum. Ya sen daha dün benimle sevgili olmak istediğini söyledin. Sana inandım. Bir kez olsun kalbimi kırmıycağını düşündüm. Ama sen yine yanıltmadın Yaprak.”dedi.​“Ali​ ben açıklayabilirim. Anlatabilirim.”dedim onu sakinleştirmeye çelışarak. “Anlatma!Bana hiç bir şey anlatma!Bana açıklama yapma!Nerdeyse bütün hayatım boyunca seni sevdim!Bütün dilek haklarımı senin için kullandım!Sana bir şey olmasın,sen üzülme diye canımı defalarca tehlikeye attım!Karşılığı bu muydu?” dedi tekrar bağırarak.
                  💓Cevap veremedim. Beni bu kadar sevdiğini hiç düşünmemiştim. Diğer aşıklar gibi sanmıştım.
                  💓Düşüncelerimi onun tekrar konuşması bozdu.
                  💓“Ne oldu? Benden nasıl kurtulacağını falan mı düşünüyorsun?Ya da bana acıdığım için mi benimle sevgili oldun?Bana acıdığın için mi seviyormuş gibi yaptın Yaprak!?Cevap versene!”diye bana tekrar bağırdı. Ağlamam daha da şiddetlenmişti.“H-hayır sana acıdığım için değildi. Sana gerçekten aşığım. Yemin ederim seni;senin,beni sevdiğin kadar çok seviyorum.”dedim kendimi ve onu yatıştırmaya çalışarak.
                  💓Eli kanıyodu. Hem de çok fazla.“Ali​ elin...” deyip​ elini tuttum.“Dokunma bana!Dokunma!”diye bağırıp elini,elimden çekti.
                  💓Sonra da daha fazla nefes alıp-vermeye başladı. Dengesini kaybetti. Duvara yaslandı. Hemen yanına koştum. Nefes alamadı. Bende olan yedek ilacını kullanmasına yardım ettim.Yere oturdu.Hala nefesi düzelmemişti.
                  💓Kendimi o an o kadar suçlu hissediyordum ki...​O kadar kötü bir insan gibi vicdan azabı çekiyordum ki...​Onu bu şekilde görmek,ona bu kadar acı çektirdiğimi bilmek...Ne biliyim çok acıtıyodu.








645 kelime.
Bu sevgili kavgalarına aşık olduğumu söylemiş miydim?
Çok harika ya.
Neyse görüşmek üzere...
Öptüm...
💓💓💓
Bu arada yorum atmıyorsunuz. Kalbimi kırıyorsunuz.

4N1K 2+1🖤Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin