Us, Over Again.

XI

Sa sobrang traffic ay nalate ako sa work. Pagkarating ko sa office namin ay lahat ng mga kaofficemates ko ay sobrang abala sa iba't ibang gawain.

Nakita ko si Rom na puro tulog at laro lang sa cellphone ang inaatupag, ngayon sobrang busy na siya at nahihirapan. Si Anne sobrang focused sa pagtatype ng mga proposals at si John naman na hindi na magkaintindihan sa ginagawa.

The office is a mess and dahil late ako, I don't have any idea what's happening.

"Lourisse ano bang ginagawa mo d'yan?! Kumilos ka nga!" Sita ni Anne sakin habang natatarantang magtype. Magkatabi kami ng desk sa opisina kaya naman siya lang ang palagi kong nakakausap compared sa iba naming kasamahan.

"Kikilos naman talaga ako pero ano namang gagawin ko at ano bang nangyayari?" Tanong ko sakanya na nakapag pairap sakanya sa ere.

"You have seen our new head right?! Ang aga nya ditong dumating. Before hindi naman hectic ang trabaho natin pero ngayon ang dami niyang pinapaayos na papeles at tsaka malapit na magcelebrate ang kumpanya natin ng 47th Anniversary nito. Kaya tulungan mo ako by checking on our clients, Lour!" Sabi ni Anne sabay buntong hininga bago bumalik sa trabaho niya.

Likod lang naman ang nakita ko. Nagulat ako dahil ang daming natatakot sakanya. Para bang kapag hindi mo sinunod ang inutos niya, masisisante ka sa isang iglap.

Cinontact ko na ang mga clients namin upang iinform sila tungkol sa mga projects namin. Since malapit na ang celebration ng company, cinontact ko na rin yung nga caterers at lahat ng posibleng venues. Hindi ito nakaassign sa'kin pero I want to help dahil sobrang gulo kasi talaga ng office ngayon.

Habang nililista ko lahat ng cinontact ko, biglang nawala ang ingay. Lahat ng mata ay nakatingin sa likod ko. Nakita ko si Rom na lumunok. Ang iba kong kasamahan ay nakatayo ngunit nakatingin naman sa sahig. Walang nagsasalita kaya naman tumigil muna ako sa aking ginagawa.

"It's already 4:00 P.M., hand me the proposal Ms. Cruz." Hindi ko maharap ang kung sinong nasa likod ko pero alam kong siya na yung head namin.

"Sir, all the proposals will be sent to your ema-"

"Did you not prepare printed ones?"

"I will immediately print all of it, Sir." Sabi ni Anne habang natataranta. Buti nalang at tapos na ako kaya naman sinamahan ko siya kaso nga lang..

"Ms. Gentuelza, what are you doing?" Sabi ng aming head.

Pagkaharap ko sakanya ay hindi ko maiwasan ang pagkagulat. Kaya naman muntikan na ako magkamali!

"Ze-Sir! Ms. Cruz and I prepared the proposals po. We will give you the proposals after po nito. We're sorry to keep you waiting." Sabi ko habang naglalakad ng nakatungo patungo sa printing area dala ang USB.

"Anong ginagawa niyo? We still have an hour, back to work!" Sabi ni Zeon. After noon ay pumaroon siya malapit sa amin ni Anne. Tapos na kaming magprint at pinagcompile na namin ang lahat ng aming ginawa at sa huli, ako ang nagbigay sakanya.

Nakatuon lang ang mata niya sa akin. Hindi ko siya matitigan dahil hindi ako makapaniwala na siya ang head kaya naman umiwas agad ako ng tingin.

"Lourisse." Sabi ni Zeon sa seryosong tono.

"Sir?" Bumalik ang tingin ko sakanya at nakitang may gusto sabihin ang mga mata nya ngunit hindi ko maintindihan kung ano ito.

Bigla siyang huminga ng malalim at umiwas ng tingin. Ilang segundo ay binalik nya ulit ang tingin niya sakin.

"Go to Finance Department and ask them about all the expenses needed para maisagawa ang project natin in partnership with Pró Corporation. Please report it to my office immediately tomorrow afternoon." Pagkatapos kong tumango ay umalis na siya. Habang naglalakad siya ay may kausap siya sa phone kaya halata ko sakanyang busy talaga siya ngayon.

Tapos na ang trabaho at natapos ko na rin ang pinapagawa ni Sir Zeon. I should address him as Sir dahil nasa work kami. But I still wonder how we will face each other kapag nakita ko ulit siya sa park..

Uuwi na ako ngunit wala akong masakyan kaya naman naisipan kong magLrt nalang.

Ang dahilan pala kung bakit walang masakyan ngayon ay dahil temporary na sinara ang mga daanan. Kaya ito ngayon, siksikan sa Lrt dahil ito ang pinakamabilis na sakyan. Mas maraming magtitiis dito ng nakatayo dahil worth it naman ito. I don't usually ride Lrt but right now I did.

Pagod ako kaya habang nakatayo at nakahawak sa mga poste kaya sa hindi inaasahang pangyayari ay nauntog ako sa dibdib ng isang lalaking matangkad.

Nagulat ako ng nalaman ko kung sino ito. Ito yung lalaking tumulong sa akin nung muntikan na akong madulas. Nalimutan kong kailangan ko pa siyang pasalamatan kaya naman nilakasan ko na ang loob ko para kausapin siya.

"Hello.. Ikaw pala yan."

Tinignan nya lang ako at hinigpitan niya ang hawak niya sa isa sa mga handles na nakasabit.

"Thank you ulit at sorry ah?" Sabi ko habang iniingatan ang sarili ko na hindi siya mabunggo. Lourisse, umayos ka at wag mo na siyang istorbohin.

"Ay!" Dumikit ulit ako sa kanyang dibdib ngunit para maiwasan ko ang paguntog ng ulo ko don ay inuna kong inilagay ang dalawa kong palad sa dibdib nya upang don dumikit ang ulo ko.

"Be careful." Aniya sa tonong walang gana.

Tatanggalin ko na sana ngunit umuga ulit ang Lrt kaya naman napakapit ako sa shirt niya.

"Sorry talaga. Babawi ak-" Nakakainis itong train na 'to. Ugh, sobrang nakakahiya talaga.

"Stop saying sorry. It is the train's fault, not yours." Sabi niya at biglang hinawakan ng kabila nyang kamay ang posteng hinahawakan ko kanina. Nasa gitna ako kaya naman parang ang ginagawa niya ay protektahan ako ngayon. Magpapasalamat ako after nito kaya naman kailangan ko na alamin kung sino siya

"I'm sorry for asking but may I know who are you tutal nakilala mo na naman na ako."

Tumingin siya sa akin ng matagal bago nagsalita. Malapit na ako bumaba kaya sana naman, malaman ko kung sino talaga siya.

Lumapit siya sa may bandang left ear ko para magsalita..

"Halvix."