Andrina Von - THE SEEKER

Chapter V

"You'll have to act as a student, you know what I mean..." I think that I need him in this mission and I think he has a purpose kaya siya nandito.

"We're here now, you know what I say Vrint keep it on mind."

Nakita kong tumaas ang sulok ng labi niya and there he back, the mischievous Vrint I used to know.

"I got it, babe." He said teasing me.

"Oh. Come on Vrint.." I just shaked my head when he just make again a playful smile.

At ng hindi ko na kinaya ay tiningnan ko siya ng masama at doon naman tumawa siya. "Really dude?.. It's a serious matter.." I regret, I would rather see him in his intimidating look rather than this.

"I loved this changes on you." I stop. I don't know what changes on me, he meant to say.

I open my mouth and about to ask but the taxi stop infront of the school.

Hindi ko na lang pinansin at saka bumaba na ng taxi, ganon rin naman si Vrint na hindi na kailangan pang sabihan.

Habang naglalakad papuntang gate ay sumisimple na naman si Vrint sa panga-akbay niya.

"Actually.. I don't have to act and you don't have to worry about me, hindi ba na sabi sayo na dati na akong nag-aral dito." Sabi niya ng may ngiti at malayo ang tingin habang naglalakad kami.

Kaya naman natigilan ako at hinarap sjya sa'kin medyo malapit na kami sa gate at kitang-kita na kami ng guwardiya.

"Are you making a shit?" I said unbelieving him.

"No. I'm telling the truth. Dalawang taon akong nagaral dito and believe it or not I've been the former Shįvarrą Sayāádi's King and they called me 'Vrint Natsuri S.K'." Sabi niya ng buong pagmamalaki ngunit sa kabilang banda'y kitang kita ang mapang-akit at nakakaloko nitong ngiti.

Ngunit lang iyon ang gusto kong malaman, nadagdagan na naman ang mga katanungan sa isip ko. Bakit hindi man lang nila ito nabanggit sa akin nila Zircon, Miss V. at maging ang mga seniors. Nagbibiro lang ba si Vrint o talagang totoo ito?

Sa pagkakasabi niya ay parang talagang totoo ang sinasabi niya at isa pa masyado na siyang maalam na para talagang ng galing na siya dito.

Sa kabilang banda ng pagtataka ay nakakaamoy rin ako na kung totoo nga ang sinasabi niya malamang na may maitutulong nga siya sa misyong kong ito, kaya ba siya nandito ay para tulungan ako?

Mabuti na rin pa lang nandito siya.

"At kung hindi ka pa rin naniniwala. Halika." Bigla niyang hinigit ng marahan ang kamay ko at saka kami sabay na mabilis na naglakad papuntang gate at doo'y tumambad ang guwardiya sa amin na mukhang inaantok na.

Nagsungit ito ngunit ng makita nito ang kasama kong lalaki ay biglang nabuhayan ito at sumigla ang mukha, ngumiti at bumati sa kasama kong lalaki na para bang matagal na silang magkakilala at ngayon lang nagkita.

"Oh Natsuki! Kamusta?" Sabi ni manong guard.

"Good Evening po Tay Amelito, ayos lang ho, kayo ho ba?" Balik na tanong naman ng isa.

"Eto mabuti naman, puyat pa rin laging night ship." Sagot naman ni manong guard. "Siya nga pala bakit naparito ka ng ganito pang ke-lalim na ng gabi?" Tanong pa nito.

Hinayaan ko lang sila at di na ako ng abala pang makisali na mukhang para lang naman sa kanila. Ngayon medyo napapaniwala na niya akong totoo nga ang sinasabi niya, pero kailangan ko pa rin ng mas matibay niyang ebidensya.

"Ang totoo ho, mag-aaral ho uli ako dito para samahan itong Girlfriend ko." Nanlamig ang batok ko at halos magtayuan ang balahibo ko sa sinabi niya.