instant boyfriend➹k.jm

03

Kim Sihun
• active now

Sihun:
Sorry love hindi kita nahatiddd ha :((
May practice kasi kami ng sayaw eh
PERO
babawi ako syempre :))
Kung gusto mo eh, gawin na talaga natin yung 'that' na nasa isip mo para bawing bawi ;)

Exien:
Ayos lang yon love pero tangina ka talaga kim sihun :))

Sihun:
HAHAHAHHAHAHAHAHHAHAHAH
MY BABY IS CUTE 🥺❤
HAHAHHAHAHAHAHHAHAHAHAHH

Exien:
Gago di nakakatawa sihun

Sihun:
Sheet sihun na tawag sakinn :((
Sorry na baby, hindi na hindi na
Saka di naman kasi yun ang ibig kong sabihin love
Kasi diba gusto mo isave yung amusement park sa pang 3rd anniversary natin?
Ayun kasi yung ibig kong sabihinn dunn
Sorrrryyyy na haaaa

Exien:
Lol, matitiis ba kita?
Saka if you want that amusement park then, let's do ittt

Sihun:
Anything that you want, my queen
I love you so much, exien ko. :((
Mag papractice na ko baby ha. Be rightt back mahal! 😚
I miss you na agadd :((

Exien:
Omgg you da best kahit kupal ka minsan huhuhuhuhu
I love you so much too, sihun ko. :((
Okay, lovey! Always take care, please
I miss you tooooo :))

—

"Exien?" boses ni joohyun unnie yun, sa labas ng room ko kaya tumayo ako para icheck siya.

Pag bukas ko, nakaramdam agad ako ng hindi magandang pakiramdam. You know. Masiyahin tong si unnie. Kapag lang nag ooverthink or may problem or war sila ni taehyung oppa kapag ganyan ang mukha niya.

I held her hand.

"Are you okay, unnie? What's the matter?" though ilang years ang agwat naming dalawa, mas close kami kesa kay jinyoung. Isa din kasi kupal yung kapatid ko na yon. Pati narin yung 10 niya pang mga kaibigan na laging nandito sa bahay.

"Nothing? I just missed my little sister," ngumiti siya pero alam kong hindi yon totoo.

"Come on. You can't fake your smile, bae joohyun. So tell me honestly, what's the matter?" napatingin ako sa mga kamay namin. Hinawakan niya yon ng mahigpit.

"You love sihun, right?" yes, legal kami ni sihun both side. Kilala siya ng parents ko, ng mga kapatid ko.

"Oo naman unnie. Why?" kinuha niya yung phone niya. May pinakita siya saking picture. It's a letter. Letter from my mom and dad.

"They badly want to talk to you in person regarding to this but they can't. Masyado na silang busy, pinag uusapan na nila yung kasal—"

"No, unnie! I won't do that! I can't leave sihun! No way!!" never kong nataasan ng boses ni joohyun unnie. Ngayong mga oras lang na to.

"I know you can't exien. But you have to. Mom threatend me. Sasaktan nila si sihun, gagawin nila lahat para lang mapapayag ka. I know it's hard. Mali din to. Pero wala akong magagawa, baby sis. I can't—"

"Then, do it unnie. Please.. do it for me.." i knelt, crying.

"Kahit gusto ko man.. pero hindi pwede." she showed me her ring finger.

"Ikakasal na kami ni taehyung. Alam narin nila mommy ang about sa bagay na 'to. But they want to do your wedding first than mine—"

"I already told you, unnie. I won't do it. Hindi ko iiwan si sihun para lang magpakasal sa lalakeng hindi ko naman kilala, hindi ko naman mahal. Hindi ko sasayangin yung tatlong taon na nakasama ko si sihun. I love him. And nothing could ever change that." pinunasan ko ang pisngi ko bago mag tatakbo palabas ng kwarto ko.