instant boyfriend➹k.jm

- last.

the moment i reached the front aisle, tumigil din ang background music. tahimik ang lahat. i can't even enjoy the view dahil wala naman dun ang mga mata ko. nasa buhangin. nakayuko ako. nakakabastos man sa lalakeng nasa tabi ko, wala akong pake-

pero wait, lalakeng katabi ko?

this man who's standing beside me suddenly held my chin. he made me looked straightly into his eyes. i almost fell into it.

there, my world suddenly stopped.

again, it's him.

why?

how?

fuck? shit?

"hindi pa tayo nagsisimula misis. kaya wag ka na munang umiyak dyan ha?" his voice fucking made me fell that made thr crowd panicked but gladly mabilis niya akong nahawakan.

halata sa mga mata niya ang pagaalala pero ang tanging nararamdaman ko lang sa mga oras na to ay pag tataka. pag tataka na may kasamang saya. masaya. sobrang masaya ako that I cant even help myself but to tiptoe and give him a hug. a very tight hug that I wanted to give him many times before but I hesitated to do.

now i can sink that this is happening. im here. with him.

with jungmo.

hihiwalay na sana ako mula sa kanya pero mas hinigpitan niya ang pagkakayakap sakin. rinig na rinig ko ang malakas na pag tibok ng puso niya. ang sarap lang pakinggan. you know why? because im confident na ako ang dahilan 'non. hindi iba. hindi si jennie. ako. me. it's because of me.

"nung gabing makikipag kita ako sayo, biglang dumating yung parents ko kasama yung parents mo. gustong gusto ko umalis that night dahil alam kong nag hihintay ka. pero sabi nila, may kailangan silang sabihin saking importante. ang dahilan kung bakit pumayag sila na maging boyfriend mo ako noon ay dahil dito."

"dahil ikakasal tayo. ako rin yung dahilan kung bakit kinailangan mong iwanan si sihun hyung.. yung lalakeng minahal mo ng matagal." humiwalay siya mula sa pagkakayakap niya sakim bago ako tignan sa mga mata ko.

"pero sorry mahal. hindi ako hihingi ng tawad sayo tungkol sa bagay na yon. mag papasalamat nalang ako. dahil kung hindi dahil dun, wala ka sa harapan ko ngayon." mas lalong tumulo ang mga luha ko ng dahil sa sinabi niya.

ang sarap lang kasing pakinggan.

"alam ko narin na narinig mo yung usapan namin ni jennie that night. pero gusto ko lang malaman mo na kaya ko sinabi sa kanya yun ay para hindi ka niya guluhin. alam ng diyos, at alam nilang lahat kung gaano kita kamahal. pero di ko magawang sabihin sayo noon dahil nga ikakasal ka."

"i also asked minhee to chat you para sabihin sayong naaksidente ako. para naman hindi ka magalit sakin dahil sa hindi kita sinipot. gusto ko nalang mag alala ka hehehehe." i was supposed to be mad right? pero wala. hindi ko na magawang mainis pa sa kanya sa mga oras na to. im happy. im so happy.

pinunasan niya ang pisngi ko bago iipit ang ilang hibla ng buhok na nakaharang sa mukha ko.

"ang daming nangyari. pero tignan mo naman, mahal. tayo parin sa huli." the crowd went wilder ng dahil sa sinabi niya. nangunguna dun ang tropa ni jinyoung, idagdag mo narin ang sigaw ng tropa niya, nila unnie kasama si jion. habang si taehyung oppa ay nakikisayaw pa kasama si minhee dun sa gitna kaya bakit hindi ako magiging masaya??