instant boyfriend➹k.jm

06

Kim Sihun
• active now

Sihun:
Tangina naman exien!
Ang ayos ayos natin nung isang araw tapos biglang ganto!?
Ano ba!?
Dahil ba sa basketball at pag papractice ko ng sayaw!?
Love naman please answer me!! 😭
Hindi ko na alam gagawin ko eh please
Please im begging..
Nababaliw na ko kakaisip
Ayaw rin akong replyan ni joohyun noona, kahit ni jinyoung
Ayaw narin akong papasukin dyan sa inyo
Please, exien.
Talk to me 😭

Exien:
Sinabi ko na sihun diba?
Ayoko na.
Walang dahilan. Basta bigla nalang, ayoko na.

Sihun:
Hindi ako tanga!
Ako kasama mo sa loob ng halos tatlong taon!
Alam ko kung anong totoo at hindi sa mga sinasabi mo, exien! Alam ko yung biro, alam ko yung seryoso na.
Alam ko rin kung may nangyayari o wala.
Kaya please sabihin mo sakin bakit ba?
Dahil ba dun? Sa basketball? Sayaw? Ano love?
Aalis ako dun kung gusto mo please wag mo lang akong iwanan.. 😭😭

Exien:
Ano ba sihun? Di mo ba ko naiintindihan?
I DONT HAVE ANY REASONS.
Kaya di mo kailangan umalis dun.
I'm sorry
Para sayo to, sihun | deleted
I love you so much, love 😭 | deleted
Fuck that arranged mariage | deleted
Please leave me alone.
Ayoko na.
Makakahanap ka rin ng mas better kesa sakin.
Please always be safe. Thank you for everything.
My everything.. | deleted
Good bye..

Sihun:
No.[you can't reply to this conversation. Learn more.]
EXIEN NAMAN! [you can't reply to this conversation. Learn more.]
FUCK THIS SHIT. [you can't reply to this conversation. Learn more.]

—

"It's okay.. it's okay, exien. It's okay.." napayakap nalang ako ng mahigpit kay joohyun unnie. Wala akong choice. Akala ko may choice ako at ayun ay ang mag stay kay sihun pero putangina. Wala pala talaga. Meron actually. But my parents took that choice away from me. And now what? Tangina wala na kami!

"Isipin mo nalang na para sa kanya tong ginagawa mo. Darating din naman yung oras para sa inyo, kung kayo talagang dalawa." wala akong naisagot kundi iyak at hikbi.

"Exien." boses ni jinyoung yon. Nasa may pintuan ng kwarto ko, nakasilip.

"Nasa labas si sihun hyung. Kumakatok pero di ko pinapasok. Sabi ko wala ka kaso ayaw umalis eh. Umuulan." nagkatinginan kami ni joohyun unnie. Gusto ko siyang puntahan. Gusto ko siyang puntahan para yakapin kahit ngayong gabi nalang pero i cant...

Kahit nasa malayo sila mommy, nakikita nila ako. I can't do a move that connected to sihun. Mapapahamak siya at ayoko nun.

Sumilip nalang ako sa bintana ng kwarto ko and there I saw him. The man that I fucking love the most pero ngayon hindi ko na pwedeng makasama.

"EXIEN!!! PLEASE! JUST TALK TO ME! PLEASE.." nung humina yung boses niya, alam kong umiiyak na siya kaya mas lalong nadudurog buong pagkatao ko.

"EXIEN!! WAG MO NAMANG GAWIN SAKIN TO OH!! PLEASE! NAG MAMAKAAWA AKO!!" tumalikod na ako. Baka tuluyan akong pumunta sa kanya at hindi ko pwedeng gawin—

"Talk to him. For the last time." mabilis akong tumakbo pagkaabot sakin ni unnie ng towell. Pagkalabas ko, nakaharang lahat ng body guards sa gate. Hindi nila ako pinalabas.

"Let her." utos ni joohyun unnie kaya hinayaan nila akong lumabas pagkakuha ko nung payong.

"Sihun.." pinilit kong ilabas yon.

Napatingala siya.

Ngumiti ako pagkatapos kong ipatong sa ulo niya yung towell habang parehas kaming nakasilong sa ilalim ng hawak hawak kong payong.

Pinantayan ko siya.

"I never thought things will be this complicated. That universe will be this cruel to us, that it will ruin our story. But I guess, letting you go will be the answer to stop those—" he did'nt even let me finish what i'm saying. He just pulled me. And hugged me tighter.

"Ms. Bae.." boses palang ng guards ni mommy, alam ko na agad kung anong ibig sabihin at kung anong dapat kong gawin.

Umalis ako sa pagkakayakap kay sihun. Hindi ko siya tinignan, nakayuko lang ako.

"We can't make it better anymore, sihun. I'm not happy. Let's just end this here." hindi na ako nag hintay pa ng sagot at nagtatakbo papasok ng bahay para yumakap kay joohyun unnie

"I love you so much, sihun."