LOVE is when I met YOU

Chapter 20: Confrontation

Chapter 20: Confrontation

[Np- "Invisible"- Hunter Hayes] 🎶

Hailey's POV

Nag lalakad ako papunta sa locker ko. Uwian na kasi namin. Hindi ko maiwasan tumingin sa paligid ko. Lahat kasi sila nakatingin at nag bubulungan habang dumadaan ako.

Ganito ba talaga pag bago ka dito? Pero grabe naman. Parang ang trending ko naman sa kanila. Hindi ko nalang pinansin at nag patuloy na lang ako sa pag lalakad.

Wala si Manolo ewan ko kung nasaan sila. Hindi na kasi sila pumasok kanina after nung break.

Si Margaret naman nag mamadali sya pauwi may dadaanan daw kasi sya. Kaya mag isa lang ako ngayon. Medyo nalilito pa ako sa mga pasikot sikot dito sa school.

Nag paturo pa nga ako kay Margaret kung saan yung daan papunta sa locker bago sya umalis.

Medyo onti nalang ang mga student ngayon compare kanina habang naglalakad ako sa corridor. Medyo tahimik na kasi dito.

Ngayon nga lang ako pumunta sa locker ko eh para ilagay tong mga libro ko.

Nang maalala ko "asan nga pala yung susi ko?" hinanap ko sa bag ko. Nahanap ko naman agad. Kaso nung bubuksan ko na

"Shems! nahulog tsk kainis naman oh!" kasabay din na nahulog ng mga librong hawak ko yung susi ko. Nung pupulutin ko na sana, biglang may tumapak doon sa susi ko.

"Need help 😊?" napatingin ako sa kanya. Naka ngiti sya, napansin kong hindi nag babago yung ngiti nyang yon sakin simula nung araw na napansin ko syang may kakaiba sa tingin nya.Pero parang may mali talaga. Kaya tumayo ako.

Ngayon magkaharap kami. "Hi your Nathalie right? I'm Hailey" I lay my hands to her pero tinignan nya lang.

"I know you well, you don't need to say your name again and again" nakaramdam ako ng lungkot at parang napahiya buti nalang kami lang ang tao dito ngayon. 😔

Gusto ko sana mabuild yung ugaling pagiging friendly kasi alam nyo naman na bata palang ako iwas ako sa mga tao kahit sa kapwa bata ko dati. Pero hindi na ako yung dati eh.

"I choose to be my self, I choose to face people around me, I choose to live my life now having this courage to be real and to be me."

Ngayon feeling ko napanghihinaan na naman ako ng loob, kasi yung gusto ko mabuild sa sarili ko ngayon na maging friendly feeling ko hindi ko kaya. Kung ngayon palang nakakarecieve na ako ng rejection. 😔

"Well, nice to see you again Hailey. Akalain mo yon, after ng ilang years nag kita ulit tayo?"

"Huh? 😳 A-anong ibig mong sabihin, nagkita na tayo before? Pe-ro saan?" sabi ko na eh, oo nung una ko palang sya nakita familiar na sya kaagad sakin. Pero hindi ko lang matandaan kung saan ko sya nakilala.

"Well that's what you need to figure it out. Oops! Sorry, this is your keys right? 😏" ngumiti na naman sya ulit sa akin bago sinipa nya yung susi ko palayo sa akin para mapapunta pa ito sa ilalim ng locker ngayon.

Nabato nalang ako sa kinatatayuan ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko, nang hihina ako parang ilang saglit lang pwede akong mapaluhod. Pero bago sya umalis may ibinulong pa sya sa akin.

"Hailey the girl who doesn't have Dad, always remember!, I'm the brat you'll never forget!" 😢 kusa nalang tumulo yung mga luha sa mga mata ko. Lalo akong nanghina sa sinabi nya. "Bakit alam nya yung tungkol sa Dad ko?" ang tagal na naprocess sa mind ko yung mga sinabi nya. Kasi hanggang ngayon gulat na gulat pa din ako.