TEMPTATION ISLAND: Hot Encounter

Chapter Thirty Seven

 HINDI nahirapan si Gel na makatulog kagabi. Pagod na pagod ang pakiramdam niya kaya agad siyang nakatulog pagkahiga niya sa kama niya. Namiss niya ang kama niya. Ang matulog mag-isa at walang kahati.

 Ngunit ganoon pala ang pakiramdam kapag nakasanayan na may katabi sa pagtulog. Kayakap at nakadikit ang init ng katawan sa kanya. She felt like something is missing.

Akala niya ay nananaginip pa siya nang maramdaman niya ang maiinit na haplos sa hita niya. Hindi siya nagpalit kagabi ng suot. She still wearing her mini black dress. Nagpatuloy ang paghaplos, may kasamang pagpisil. Unang pumasok sa isip niya ay nalooban siya! Naalarmang napamulat siya at napabangon.

"A-Anong--"

Nanlaki ang mata niya nang makita si Kaleb. Anong ginagawa nito doon? Nanigas siya. Paano nito nalaman kung nasaan siya?

"Good morning, baby. How's your sleep?" kaswal na tanong nito. But the tension in his gaze is not lying.

"How did you get in here?"

Napaupo siya sa kama, bahagyang lumayo dito. Napansin niyang kumalat ang tensyon sa matipunong katawan nito.

"Why are you so surprised to see I'm here? We're living together now. Hindi ka umuwi kagabi.."

"I-I just need a space."

"Why? You didn't call to inform me. Naghintay ako."

Nakadama siya ng guilt. That's right. Pinagpatayan pa niya ito para hindi siya macontact.

"I'm sorry. Nawala na sa isip ko.. Pagod na ako, eh."

Pwinersa niyang ngumiti. Tinitigan siya nito, sinalubong ang mga mata niya at nakita ang kasinungalingan dito.

Gusto niyang sampalin ang sarili sa inis. Bakit hindi na lang niya ito tapatin ngayon din?

She should be really mad at him! Dapat ipinagtutulakan na niya ito. Hindi 'yon nakokonsensya siya sa hindi niya pagpapaalam dito kung saan siya at sa pagsisinungaling niya.

"You should have called me. Susunduin naman kita para hindi na kita napagod pa." Umakyat ito ng kama. Napalunok siya sa paglapit nito.

"H-Hindi mo naman kailangan gawin 'yun. Alam ko pagod ka rin sa trabaho mo."

"Makita lang kita, nawawala na naman ang pagod ko."

Nanginginig siyang humugot ng hangin. Kapag nagsasalita ito ng ganoon, parang bawat himaymay ng katawan ay tumutugon. Nakakapanghina ng mga buto.

"I really missed you, baby. My bed is empty without you."

Mataman itong nakatitig sa kanya, and she was afraid to look at him.

"Why do you need space anyway? May problema ba tayo?"

"Gusto mo bang pag-usapan na talaga natin 'yan?"

"Gusto mo ba?" malamig nitong balik sa kanya.

"Bakit hindi? Wala naman akong dapat ikatakot dahil wala akong kasalanan dito."

His gaze hardened. Para siyang masusunog sa mga titig nito. Sumisikip ang kwarto niya para sa kanilang dalawa. Sa laking lalaki nito, tila lumiit ang kama niya. Gumalaw siya para bumaba ng kama, ngunit maagap nitong napigilan siya.

"Bakit ka lumalayo? Tatakbo ka na naman ba palayo sa sa akin?"

"B-Bitawan mo ako, Kaleb."

"Hindi pa tayo tapos mag-usap."

"Pwede mo naman akong kausapin na hindi hinahawakan!" angil niya. Binitawan siya nito.

Tumatambol ang dibdib niya sa iba't ibang emosyon na lumulukob sa kanya. Nahihilo siya sa presensya nito. Pumaikot sa kanya ang nakakahalinang amoy nito, tila isang matamis na lason.