Fallen

Sorry

Naalimpungatan ako nang maramdaman ang kamay na humahaplos sa pisngi ko.Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at bumungad sa'kin ang nakangiting mukha ni Josan na nakaunan parin sa lap ko.

“Good morning,love.”

Inilibot ko ang aking mga mata.Arggh,alien ship!!

Bumangon si Josan at naupo sa tabi ko.“Ikaw naman ang humiga para makapagpahinga ka nang maayos.”Tinapik niya ang lap niya.“Gawin mo na rin akong unan.”

Hindi ko siya sinagot.I can't even look at him,masyado akong nakunsensya.I bend my knees at niyakap ito.Itinago ko ang mukha ko sa pagitan nang binti ko para hindi na niya ako kausapin pa.

“Luegan,nagtatampo ka parin ba sa'kin?”Tanong niya na mas lalong nakadagdag nang kunsensya ko.

“Ako dapat nagtanong niyan.”

Hinapit niya ang bewang ko palapit sa kanya at isinubsob ang mukha niya sa leeg ko.Mabilis ang kanyang paghinga na nararamdaman kong lumalapat sa balat ko.

“I'm sorry,”he whispered.

Hindi ko na napigilan ang sarili at napahikbi ako.He said sorry gayong ako naman ang may kasalanan.Why are you so good to me,Josan.Why are you so damn lovable.

Naramdaman ko ang paghigpit nang yakap niya sa bewang ko at ang paggalaw nang mukha niya as he kiss my neck.Gumapang na naman ang libo-libong kuryente sa buong katawan ko na nararamdaman ko lang kapag nagdaiti ang katawan namin.

“Wag ka ngang umiyak,nababasag ako.”He whispered.

“I'm sorry.Nahuli ka nila dahil sa'kin,”Pinahid ko ang pisngi kong basang-basa na nang luha.“Nasaktan ka pa.”

Isusubsob ko sana uli ang mukha ko sa gitna nang binti ko ngunit naunahan na ako ni Josan.He hold my wrist saka ako marahang hinila paharap sa kanya.Nabigla pa ako nang pagharap ko'y sobrang lapit pala nang mukha ko sa kanya.

Napaatras ako sa pagkakaupo pero muli lang niya akong hinila pabalik.He hold my chin saka ito itinaas.Gumala ang mata niya sa mukha ko and he frowned.

“May masakit ba sayo?”

Napailing ako.Mas marami ang natamo niyang sugat pero ako parin ang tinatanong niya.Namamanhid ang katawan ko ngunit alam kong mawawala din naman ito,I'll just give it a time.

“I'm sorry.”Napayuko ako para muling itago ang mukha kong hindi ko na alam ang kalagayan.Sumubsob ako sa lupa kanina tapos ngayon ay umiyak naman ako.Sigurado akong hindi na mahitsura ang mukha ko.

“May kasalanan rin naman ako.”Nakangiti niyang sinilip ang mukha ko.“but you look like a mess.”

Gumalaw ang balikat niya nang magsimula siyang pagtawanan ako kaya napasimangot akong tinulak siya na hindi rin naman nakaapekto sa kanya since malaki siyang tao kaya mas lalo lang niya akong pinagtatawanan.

“Masakit pa ba 'yang mga sugat mo?”

“Medyo pero I can handle it.”

Nanlalaki ang mga mata ko at mabilis na napaatras nang bigla niyang hinubad ang shirt niya sa mismong harapan ko.Nakangisi siyang nakatitig sa'kin kaya bigla akong kinabahan.

“J-Josan,anong ginagawa mo?”Nauutal pa ako nang tila hindi na makagalaw ang dila ko.

Gumapang siya palapit habang hindi inaalis ang mga mata sa'kin kaya mas nanlalaki ang mga mata ko at tuluyang nagpanic.

“Waaahhhh!!”

He grab me by the ankle kaya bumalik lang ako sa pwesto ko kanina ngunit halos magdikit na ang katawan naming dalawa.

“Don't move,lilinisin ko ang mukha mo.”

Natulala nalang akong napatitig sa kanyang mukha na sobrang lapit sa'kin nang magsimula siyang pahirin ang dumi sa mukha ko gamit ang kanyang hinubad na damit.

“Ginawa mong powder ang alikabok.”Natatawang niyang wika habang patuloy sa ginagawa.

Pabiro kong sinuntok ang tiyan niya kaya napaubo siya ngunit natatawa parin.“Brutal mo.”

“Akala ko ba halos ituring ka nilang hari dito bakit ganyan ang inabot mo?”Tiningnan ko ang mga pasa niya sa mukha.Natutuyo na ang mga dugo dito ngunit nangingitim na ito.

“They don't want me anymore.Madumi na ako sa paningin nila since ilang araw na akong nandito sa lupa.”

Napakunot ang noo ko sa naging sagot niya at sandali nag-isip.Napakasincetive pala nang mga alien na iyon.“Eh bakit ka nila hinuli kung hindi ka na nila kailangan?”

“Marami na akong alam sa kanila na maaring magamit nang mga tao laban sa kanila kaya it's either ikukulong nila ako ulit dito o kaya papatayin nila ako.”

“P-Pa-patayin?”

“Yes love.Papatayin nila ako.”He casually said na parang hindi iyon nakakatakot.

Tinabig ko ang kamay niya kaya gulat siyang napatingin sa'kin.
“You said it like it was the easiest and common things to happen!Josan,papatayin?!”Mahina ko siyang nasuntok sa dibdib.“Kung makaasta ka parang okay lang sa'yo na patayin ka nila!”

Ikinulong niya ang mukha ko sa palad niya as he smiled weakly.“Lalaban naman ako eh.Poprotektahan pa kita kaya hangga't hindi ka pa safe hindi pa mangyayari 'yon.”

Sa inis ko ay muli ko siyang sinuntok sa sikmura kaya napabitaw siya sa mukha ko.

“Nakarami ka na sa'kin hah!”Napahawak siya sa tiyan niyang tinamaan ko at hinaplos-haplos iyon.“Lagot ka talaga sa'kin kapag nakalaya tayo dito,aanakan kita nang maraming-marami kahit walang permiso sa'yo!”

“Walang mamamatay at walang magpapakahero!Wala tayo sa isang movie o aklat na kailangan pang protektahan ang lading-lady!Kaya kong protektahan ang sarili ko kaya protektahan mo rin dapat ang sarili mo!”

Nakabusangot akong dumistansya sa kanya.Sumandal ako sa pader at pinagmasdan ang kabuoan nang kwarto habang siya at tahimik na tumabi sa'kin sa pagkakasandal sa pader.

He put my head on his shoulder at ipinatong naman niya ang kanyang ulo sa'kin.“I don't know what you did to me but I like you so much,love.Kaya pahinga ka muna at babantayan kita.”

Napangiti akong mas isiniksik ang sarili sa kanya.Napahinga ako nang malalim bago ipinikit ang aking mga mata.

Kailangan ko nga nang pahinga.Poprotektahan ko pa siya eh gaya nang pagprotekta niya sa'kin.Poprotektahan namin ang isa't-isa so that we will be save both.Walang maiiwan at walang magbubuwis nang buhay.