Stałam pośród innych uczniów kończących swoją przygodę z technikum. Byłam radosna, ale czułam również smutek. Gdy dyrektor wyszedł na środek poczułam wibracje. Wyciągnęłam telefon i zobaczyłam powiadomienie z Snapa.
BTS Na żywo wyglądasz jeszcze lepiej
Nicol Jimin? O co ci chodzi? Jesteś tutaj?
Zaczęłam się rozglądać.
BTS Być może
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Wyświetlono przez Bad_Nicol
Nicol Jesteś niemożliwy Jimin
BTS Za to mnie kochasz
Schowałam telefon do torebki i czekałam do końca by spotkać się z ukochanym. Jak co roku wychodziłam na środek by odebrać świadectwo z paskiem. Jak co roku miałam okazję powiedzieć coś do mikrofonu
-Dziękuję wszystkim nauczycielom oraz przyjaciołom, z którymi spędziłam te kilka lat. Przede wszystkim dziękuję mojemu chlopakowi. Mimo iż nie widujemy się codziennie, pisał i wydzwaniał mówiąc, że mi się uda. Jestem naprawdę szczęśliwa. Dziękuję jeszcze raz- oddałam mikrofon dyrektorowi
BTS Cudowna przemowa
Nicol Znalazłam Cię
P
o napisaniu tego podbiegłam do chłopaka, a ten podniósł mnie do góry i przytulił. Staliśmy w uścisku dosyć długo, by po chwili łapczywie smakować swych ust. Żadne z nas nie marzyło by kończyć ta cudowna chwile. Byliby naprawdę szczęśliwi.
-Hej Nicol- odezwał się Jin- Wszystkiego najlepszego ukończenia szkoły- odsunęliśmy się od siebie
-Dziękuję- wzięłam kwiatki
-My również życzymy Ci wszystkiego najlepszego- Kook i RM podali mi prezent
-Dziękuję, ale nie musieliście- zaczęłam płakać
-A tu masz ode mnie- Jimin podał mi małe pudełeczko, które otwarłam
W środku znajdował się wisiorek z naszymi inicjałami. Jimin sięgnął pod koszule i wyciągnął swój.
-Teraz będziemy na zawsze razem- powiedział zakładając mi go na szyję
-Jimin- dotknęłam wisiorka- Jesteś niemożliwy
-Powtarzasz się- szepnął mi do ucha
Cały dzień spędziłam z nimi. Pod koniec zaapelowali mi, że nie będzie ich przez 3 miesiące, bo mają trasę koncertową. Byłam zła, ale wiedziałam, że robią to dla swoich fanów. Przez co wiedziałam, że będą szczęśliwi. Jimin obiecał pisać i dzwonić oraz dawać znać jak coś się stanie. Uspokoił mnie tym i pozwoliłam mu jechać, choć wiem, że i tak by pojechałpojechał bez mojej zgody.
Odprowadzili mnie pod same drzwi i pożegnali się ze mną.
