Nag-apuhap ng isasagot ang binata. But he was lost of words. She is just so positive that he hates to blow her bubbles, kahit na gusto niyang sabihin dito na life isn't all bed of roses the way she see it. Tumikhim ang binata.
"Uhhmm, ano gagawin mo after this?" ayun na lang ang naisip itanong ng lalaki.
"Uyy, bakit? Aayain mo akong mag-date? Ang bilis mo naman, Sir Daniel! Di pa ako ready." hinawakan pa nito ang dibdib na kunwari ay talaga namang nagulat. Naiiling ang binata sa kakulitan ng babae.
"Silly! I was just curious. Then maybe you could join us for lunch. And please, Dandan na lang."
"Hmm, okay, Dandan! Thank you sa invite, pero after nito, magtuturo pa ako ng livelihood sa mga parents, then magtuturo ng mga songs sa mga kids sa church."
"What? Pati livelihood program, ikaw ang nagtuturo? Nakaka-kain ka pa ba niyan?" hindi makapaniwalang tanong ng binata sa babae. Ang pagkakaalam niya, maliit lamang ang sahod ng mga volunteer, so he just couldn't understand why Maris is this dedicated.
"Oo naman! May baon naman akong foods." tila naaliw nitong sagot. she's smiling, as usual.
"Grabeh! How could you do this? I mean, how could you do everything?
"Madali lang naman, Dandan! And like I've said, mahal ko ang ginagawa ko. When you love what you're doing, everything become easy." she say it with so much love in her eyes. Daniel stare at her in disbelief and in awe. May mga tao pa palang kayang gumawa ng mabuti kahit hindi pa masyadong nare-recognized, kahit walang kapalit. Parang gustong maniwala ng binata na there is still hope in humanity because of Maris.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Napagpasiyahan ni Daniel na magtungo sa simabahan kinahapunan. It's his job to observe everything as the good will ambassador. Dala ang kanyang DSLR ay tahimik na naupo ang binata sa isang sulok.
"Pssst, Kuyang Pogi! Dinadalaw mo ba si Teacher Maris?" napalingon si Daniel. He knew it was CeSi. Mukhang masaya ang bata di gaya kanina nang makita niya ito sa klase ni Maris.
"Hello, CeSi! Nandito ako para panoorin ang activities nyo." nakangiti niyang sagot sa bata. He saw her pout.
"Ahh! Kala ko naman dadalawin mo si Teacher Maris. Baka maunahan ka ni Kuya Fourth. Nandito siya ngayon eh."
"Talaga ba? Nasaan?" he ask smiling. Nginuso niya kung nasaan nandun ang babae. Iba na ang damit nito, naka-baby pink na dress na ito at itim na flat shoes, may suot din itong blazer. Ang buhok nito ay nakalugay at may isang maliit na clip sa gilid nito. She looks so simple, yet so enticing in the eyes. Dumako ang tingin niya sa isang maputing lalaki. Sa tantiya niya ay matanda lamang siya ng ilang taon dito. He is smiling with so much fondess and fascination towards Maris.
"Yan si Kuya Fourth! Pogi din siya noh? Pero wag ka mag-alala, mas pogi ka!" tinig ng batang babae ang umagaw sa atensyon ng binata. He smiles, ngiting hindi naman umabot sa mga mata. Pagkatapos ay muling ibinaling sa dalaga at kay Fourth ang mga mata. They are practicing a song, at maya't maya ay nakikita niya itong magbiruan at magtawanan.
Daniel couldn't take his eyes off to Maris. Her smiles are inviting, her laughter is just so contagious it's hard not to get echanted.
"Kuya, eh kung ayain mo kayang mag-date si Teacher Maris. Pero wag lang pag Sabado kasi lagi siyang wala dito pag Sabado." muling nakuha ng bata ang kanyang pansin.
BINABASA MO ANG
Chasing Daniel (COMPLETED)
Kısa HikayeMaraming bagay na hindi naiintindihan si Daniel. He was bitter. He was jaded. He was a lost soul. But when he met Maris, tila unti-unting nasasagot lahat ng mga tanong, napapawi lahat ng sakit, nawawala lahat ng pagdududa. She taught him to trust lo...