Dreams of fantasy

Het vertrek 4

Gisteren heb ik mijn zestiende verjaardag gevierd. En omdat er te veel mensen in het weeshuis wonen en er te weinig geld is om elke keer een taart te kopen als iemand jarig is, heb ik samen met Selena en Fenne taart bij de bakker gegeten. Ik had 's avonds laat mijn spullen ingepakt. Ik keek op de klok en zag dat het één uur 's nachts was, tijd om te vertrekken. Ik maakte Selena en Fenne wakker om afscheid te nemen. Ik hoopte dat ik ze ooit weer zag, maar daar was ik niet zo zeker van. Ik had nog geen idee waar ik heen ging.'We gaan je missen, Lilly, beloof je dat je ons op de hoogte houdt en af en toe belt, hoe het gaat?' zei Selena. 'Dat beloof ik jullie.' En veegde een traan weg. Fenne gaf me een zelfgemaakt armbandje. 'Zo kan je altijd aan ons blijven denken. Wij hebben er ook een.' En ze stak haar pols in de lucht. Ik lachte en we gaven elkaar een afscheidsknuffel. 'Hier heb je nog wat geld. Het is niet veel,maar tenminste genoeg om eten van te kopen. ' Selena gaf mij een enveloppe en we namen afscheid. Niet alleen wij vonden het moeilijk, maar ook Beer en Sym hadden het zwaar. Beiden leken het door te hebben, dat ze afscheid moesten nemen. Ik pakte mijn koffers, deed het raam open en klom eruit. Selena gaf mij de koffers aan en als laatste Sym. Wat lastig ging, aangezien het een zware hond was, maar gelukkig werkte hij mee. 'Zodra ik zestien ben, bellen we je en gaan we mee op avontuur.' zei Selena en een traan rolde over haar wang. Nu namen we echt afscheid en ik zei als laatste, 'er is meer tussen Hemel en Aarde. Geloof me, het komt goed. Ik red me wel.' Ik liep weg samen met Sym. Voorzichtig ging ik door een opening in het hek. 'Het is zover Sym, we zijn ontsnapt. Ons avontuur begint.'

Het was drie uur lopen naar het huisje van Jack in het bos. Ik had wel gezegd dat ik zou komen, maar niet wanneer, dusvoor hem is het een verrassing. Ik besloot om in één keer door te lopen omdat ik het eng vond om op straat te overnachten. Na elk halfuur lopen namen we even een pauze. Ik kwam uiteindelijk om half vijf aan bij het huisje van Jack. Ergens vond ik het eng, aangezien ik hem nauwelijks kende. Maar iets in mij zei dat ik hem kon vertrouwen. Dus ik klopte op de deur. 'Jack, ik ben het, Lilly.' Ik hoorde niks, dus ik deed de deur open. Ik zag dat hij sliep, dus besloot hem niet wakker te maken. Ik pakte een deken en, als kussen, mijn kleding uit mijn koffer en ging naast Sym op de grond liggen. Ondanks dat Sym warm was, was het waterkoud. Ik stond op en ging in het huisje zoeken naar een deken. Voorzichtig deed ik een krakend kastje open.

'Lilly ben jij dat?' Ik keek om en zag dat Jack rechtop in bed zat. 'Verrassing!' zei ik en lachte. 'Ik ben gister zestien geworden. En moest morgenochtend eigenlijk vertrekken naar een weeshuis buiten de stad. Maar mij is verteld dat het daar niet fijn is en dat je hard moest werken. Dus, heb ik besloten om meteen hier naar jou te komen.' 'Gefeliciteerd nog met je verjaardag, ik ben blij dat je er bent, Lilly. Ik leef hier al een halfjaar alleen. Ik was zestien jaar toen ik in het weeshuis terecht kwam. Ik heb het twee maanden volgehouden. Toen ik zestien en een halfjaar was, ben ik vertrokken. Je mag trouwens wel in mijn bed, dan ga ik wel op de grond.' 'Lief van je.' Ik kroop in het warme bed en binnen vijf minuten viel ik in slaap.

De volgende ochtend schrok ik wakker. Ik had weer een droom, wat waarschijnlijk wees op de toekomst. Wat raar was, aangezien we in de zee waren, zwommen dolfijnen, maardurfde al in jaren niet meer de zee in.Toen ik naar de tafel keek, zag ik een briefje liggen waarop stond: 'Ik ben eten halen, ben zo terug.' Toen Jack na twintig minuten terugkwam, besloot ik te vragen of hij mee wilde vertrekken naar het buitenland. Om de wereld te ontdekken en op avontuur te gaan. 'Het lijkt me geweldig om op reis te gaan, ik ga mee!' zei hij. En diezelfde dag, kochten we via marktplaats twee oude fietsen en in de kampeerwinkel een tent. Jack nam afscheid van zijn huisje en met z'n drieën vertrokken we met onze vele spullen op de fiets, op weg naar het land van onze dromen, (mijn dromen). Het was zes uur 's avonds, toen we bij een restaurantje aankwamen. We hadden besloten om richting Frankrijk te gaan. Eerst met de fiets richting Schiphol en daar te gaan zingen totdat we genoeg geld hebben om twee vliegtickets van te kopen. Sym mocht gelukkig ook het restaurant in. We gingen bij een tafel aan het raam zitten. Ik keek op de kaart en besloot een pizza Hawaii te nemen.

In gedachten begon ik tegen hem te vertellen over mijn dromen en over dat een aantal, dat ik gedroomd had, al echt gebeurd waren. Over mijn ouders en de brand en over de droom dat ik de dood van Kim, voorspeld had. 'Er is iets wat ik je moet vertellen, Jack.' Op dat moment kwam de ober eraan met twee heerlijke pizza's. 'Eet smakelijk.' zei hij en liep weer weg. 'Mhuu heerlijk!' zei Jack en nam een hap. 'Wat wilde je me vertellen?' 'Dat kan wel even wachten, laten we eerst eten.' zei ik en nam een hap van de pizza. Sym keek verlangend naar de ham, dus gaf ik hem een paar stukjes.Nadat het eten op was, betaalde Jack en liepen we het restaurant weer uit. Het was al laat en donker, dus besloten we een plekje te zoeken waar we onze tent konden neerzetten. Na een halfuur fietsen, kwamen we aan bij een grasveldje bij een meer. We zetten de tent op en binnen een paar minuten vielen we in slaap.