Dreams of fantasy

Kim 9

Vandaag ging ik naar het dorpje 'Heaven' in de hoop dat mijn ouders en Kim er woonden. Ik pakte mijn spullen en gaf Jack een knuffel. Ik stapte op de fiets en fietste weg. Eenmaal bij het dorpje vroegen ze om mijn papieren legitimatie en hoe ik was gestorven.
'Ik leef nog en heb geen papieren bij me. Ik ben Lilly de toekomstige koningin.'
'O, het spijt me jonge dame. Dan mag u verder lopen.' 

Ik liep langs de poort en een paar mensen keken mij aan. Het was hier nog best groot. Groter dan het dorpje waar ik woonde tenminste. Ik liep een café in en liet een foto van Kim en mijn ouders zien.'Kent u deze mensen?' vroeg ik. De man bij de bar schudde zijn hoofd en zei: 'Probeer het bij het gemeentehuis. Iedereen die hier woont staat daar ingeschreven.' Ik bedankte hem en ging op weg naar het gemeentehuis. Eenmaal daar aangekomen liet ik de foto zien. Gelukkig zei de vrouw die mij hielp dat Kim hier inderdaad woonde en haar zelfs kende. Ze gaf mij haar adres en keek in het systeem of mijn ouders hier woonde maar ze kon mijn ouders er niet in vinden. 

'Het spijt me maar je ouders wonen hier niet.' Ergens was ik verdrietig maar ergens ook blij, want Kim woonde hier gelukkig wel. De vrouw wees me de weg maar Kim.Zuiderset 23. Het was niet ver fietsen. Toen ik voor haar huis stond  twijfelde ik, ze zou zich rot schrikken maar toch belde ik aan. Kim deed open en ze leek geschrokken en blij in een. Zonder een woord te zeggen vielen we elkaar in de armen.

'Lilly hoe kan dit? Hoe kun je hier zijn? Ben je dood?'
'Haha, nee Kim, rustig maar. Ik leef nog. Mag ik binnen komen?'
"Ja natuurlijk, kom er in. Ik ben zo blij je weer te zien. Dit is mijn vriend Daniël, trouwens.'
'Hoi, dus jij bent Lilly,' zei Daniël. 'Ik heb veel over je gehoord.'
'Alleen maar goede dingen mag ik hopen?'
'Haha ja, alleen maar. Vertel nou eens hoe ben je hier terecht gekomen.'
'Toen ik 16 werd 1 januari besloot ik weg te lopen, omdat je als je 16 wordt dus naar dat weeshuis moet buiten de stad. En aangezien iedereen zei dat het verschrikkelijk was ben ik weg gelopen.' 

'Heb je nog contact met Fenne en Selena, trouwens?' vroeg Kim.
'Mijn telefoon is kapot en ik heb de nummers alleen op mijn mobiel staan.
'Ik heb wel het nummer, maar ik durf niet te bellen aangezien ik dood ben. En tja, ze gaan het niet geloven als ik bel en zeg dat ik het ben.' Ik besloot om met de telefoon van Kim Selena en Fenne te bellen. Selena nam op en zei: 'Wie is dit?'
'Selena. Ik ben het, Lilly. Ik bel met de mobiel van iemand anders.'
'LILLY! Ik ben zo blij dat je belt!' Ik praatte Fenne en Selena bij over wat er allemaal gebeurd was maar niet waar ik op dat moment was. 

Dat kon ik niet en bovendien zouden ze het niet geloven. Toen ik ophing zei Kim: 'Hebben ze jullie verteld dat jullie de uitverkorenen zijn?'
'Ja dat is ons verteld. Ik kan het nog steeds niet geloven.'
'En jij en jack...?'
'Eerst waren we gewoon vrienden, maar nu meer dan dat,' lachte ik. 'Ik ging samen met hem en Sym op pad en ik had steeds dromen over deze wereld. Eerst wist ik niet zeker of deze wereld bestond, maar toen Jack van een rots af viel en...' 

'Oh my god, is hij oké?' vroeg Kim.
'Op een paar schaaf wonden na is alles oké. Gelukkig waren er twee zeemeerminnen die hem hebben gered. Daar in de zee was een doorgang en die leidde tot deze wereld!'
'Wauw wat gaaf zeg! Ik wil je vriend graag ontmoeten, Lilly.'
'Ik heb trouwens het dagboek van mijn moeder gevonden. Daar stond in dat het haar droom was om een weeshuis te beginnen en die droom ga ik voor haar in vervulling brengen. Ik vertrek over een week naar de echte wereld om kinderen te adopteren.'

Vind je dit hoofdstuk  leuk?  Druk op die  ster 🤩