Fenne en Selena 16

11 3 1
                                    


De volgende dag  is het zondag, het is rond negenen waneer Jack en ik  uit het hostel lopen op weg naar het verschrikkelijke weeshuis waar Fenne en Selena nu een half jaar wonen. Kim en daniel blijven in het hostel om op de kinderen te letten.we stappen onze bus in en rijden weg.We hadden afgesproken om 11 uur 's avonds en hadden een ontsnappingspoging bedacht voor ze. Het was twee uur rijden, maar we waren eindelijk aangekomen bij het weeshuis. Ik appte Fenne om te zeggen dat we er waren en zag dat ze vol enthousiaste maar ook spanning uit het raam zwaaide. Ook Selena zwaaide. Even later hoorde ik de deur van het weeshuis open gaan. Normaal zat hij op slot maar ze hadden de sleutel  wezen te bemachtigen.

Ze liepen voorzichtig richting de poort, maar op dat moment ging het licht in de hal van het weeshuis aan.
"Hier blijven!" hoorde ik iemand roepen. Hoogstwaarschijnlijk de directeur van het huis.
Jack rende zo snel als hij kon terug naar het busje, startte hem en reed vervolgens naar de poort van het weeshuis toe. Fenne en Selena gooiden hun koffers in het busje en sprongen op de achterbank gevolgd door beer de hond van Fenne.
"Rijden!" riep Selena en trok de auto deur dicht.
"Dat scheelde niet veel," zei Jack.
"O meiden, ik ben zo blij om jullie weer te zien na meer dan een jaar.' Ik gaf de twee vanuit de bijrijdersstoel een knuffel.
"Wij zijn ook blij om jullie weer te zien," lachten de twee.
Ik wilde mijn mobieltje pakken om Kim te bellen dat het gelukt was, maar ik kon hem niet vinden.
"Stop! Mijn mobiel is weg. Ik denk dat hij gevallen is toen ik naar de bus terug rende!"
Jack stopte de bus en stapte uit. "Ik ga wel. Mij heeft hij volgens mij niet gezien."


Hij rende terug naar het weeshuis.
"Het is ergens ook wel pijnlijk. Ik bedoel, we laten de rest achter onze vrienden. ik weet dat er geen plek is voor 155 pubers."
"Nu nog niet nee," zei ik. "Maar  Jack en ik hebben gedacht om huisjes voor ze te bouwen voor ze. Maar  het is ook wel riskant. Ik bedoel, straks vertellen ze deze wereld er over. Misschien heeft Alexs een idee of oplossing"  mompelde ik tegen mijzelf.
"Wie is Alexs?"
"Dat is een engel. Hij heeft z'n beetje de leiding in de fantasiewereld.
Jack kwam rustig weer aangelopen met mijn telefoon.
"Kunnen we weer?" Ik knikte en we reden weg. Het wat drie uur 's nachts toen we aankwamen bij het hotel. Normaal gesproken is de deur op slot maar we hadden gebeld.
Eenmaal bij de kamer aangekomen klopte ik zachtjes op de deur. Kim deed met een slaperig hoofd de deur open. 


"Eindelijk jullie zijn er," zei ze en gaf Fenne en Selena een hand.
Ik ben de hele nacht opgebleven om jullie op te wachten. Gelukkig hebben jullie het gered.
Selena en Fenne sprongen op het tweepersoonsbed die nog vrij was.
"Eindelijk weer een fatsoenlijk bed." Fenne viel na 5 minuten nog in haar kleding en zonder tanden gepoetst te hebben al in slaap. Kim en ik kletste nog even bij met Selena maar ook wij vielen na een uurtje in slaap. 

Ik hoor graag wat jullie van dit hoofdstuk vonden!

Tips ook welkom 


Dreams of fantasyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu