chapter 8

8.5K 204 1
                                    

apter 8

 

“Allison”. Agad siyang sinalubong nang isang umiiyak na babae. Agad din namang niyakap ni Allison ito. At may lumapit na isang bata, a three years old boy trying to get her mom’s attention. “ nay, gutom po ako, kaon ko ma (kain ako ma)”. Nakasimangot na sabi nito. That face he has, is really a resemblance of his father Felix. Agad namang binuhat ni Allison si Ferdie. “hey buddy...naaalala mo pa si ninang?”...umiling yung bata at simangot padin. “ouch....I’m your ninang Al remember?...who gave you a remote controlled helicopter toy?”.

Bigla namang nag aliwalas ang mukha ng bata at tuwang-tuwa nang maalala ang laruan na binigay niya. “ikaw ninang Alt?”...mama si ninang Alt”. Natawa naman si Allison at medyo bulol pa pala si Ferdie. Ngumiti lang at tumango nalang si Rachelle. “nak tara muna, sabi mo gutom ka eh, paalam na muna kay ninang mo”. Agad naman nagpakarga sa ina si Ferdie at nagpaalam sa kanya.

“bok,if  you need anything just tell me okay..asikasuhin ko lang itong inaanak mo”. Ang she smile bitterly to her after she walks away. Tinungo agad ni Allison ang kabaong ni Felix. Agad naman nagsalute sa kanya ang mga sundalong nakabantay rito. Her every steps closer to the coffin gets  heavy.di niya kayang iaccept nang tuluyan, na ito si Felix ang isang matapang na opisyal nasa kabaong na. She don’t want to cry, for her it’s just a weakness.

Mataman niyang pinagmasdan ang mukha nito. She try to smile..to see that he’s just like sleeping in the coffin. “pare...ang daya mo din ano para kang si Santos... nang iiwan, gabayan mo ang mag-ina mo, wag kang mag alala andito naman kami nila bok...sayang at sandali lang tayo nagkatrabho”. Then for farewell ,she stand straight facing him and proudly salute him for his bravery.

Nagstay si Allison sa pamilya ni felix ng isang araw matapos itong ilibing. Natutuwa naman ito sa kadaldalan ng anak nito. Walang kaalam alam na ang tatay niya di na babalik. Pagkatapos niyang iabot ang pinabibigay ng mga Howard. Umalis na siya at may isa pang pupuntahan si Allison. Ang kanyang ina.

Shes wearing simple white shirt and a jeans having a bouquet of flowers in her hands. Palapit sa kinalalagyan ng kanyang ina. Matagal din niyang di pinuntahan ito dahil sa malalayo lagi ang location niya. Last visit niya ditto 4 years ago.

“hi ma...”. she smile widely tried not to cry but  just how she miss her that much she can’t hold back. “ sorry di ko mapigilang umiyak eh”. At di na niya mapigilang umiyak pa agad niya naman pinunasan ito at huminga ng malalim. Ganito ang ginagawa niya everytime she visit her mother she talks a lot thinking that her mother is listening.

“akala ko  makakasama na kita ngayon, kinausap kita  while I was in the depth.... drowning.  but you didn’t listen hinayaan mo padin akong mabuhay mag-isa ma......hay, instead you send an angel to rescue me, ginamit mo pa talaga ang aroganteng lalaking yun para mabuhay ako”. She laugh silently and  bend down to put her mama’s favourite flower beside her gravestone. “and look at me now ma, I’m a grown woman don’t you think. Magiging 2lt na po ako ma? s-sana proud ka  po sakin”. Napahagulhol na naman siya.di niya kasi nagawang ialay ang tagumpay niya sa mismong nanay niya. Grumaduate siya sa academia na wala ang mama niya.

“a-alam mo po ba..malapit na siguro kaming magkita ma, maybe fate has something to do with it at sana ma di ka nakikisawsaw this time magagalit ako sayo kung kasama kang nagplano nito na magkita kami, di ko alam kung ready na ako at kung matutuwa siya sa pagdating ko sa buhay niya, I can see that his happy with them and that hurts me...you suffered that much, he’s a selfish man”.  Huminga siya para lumuwag ang paghinga niya.

Allison Villanueva: At You Service (Finished)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon