Mendilleri hazirlayin 😢
Erwin döneli biraz zaman olmuştu. Bu zaman zarfında Erwin yemek yemiş duş almış ve kendini çok daha iyi hissetmişti.
Tum rahatlığıyla otururken birden aklına hanji geldi. Ona bir şey söyleyeceğini söylemişti neydi acaba o şey? Merak etti hanjinin soyleyecegi şeyi. Merak duygusu bütün vücudunu kaplamıştı ve aklını da.
Once onun nerede olduğunu bilmesi ve onu bulması gerekiyordu. Bir askeri hanjiyi bulup getirmesi için görevlendirdi. Hanji bir hışım ile geldi ve kapiyi carparak iceri girdi.
"Hanji bana soyleyecegin sey neydi?" diye sordu erwin.
"Ben de tam onun icin geliyordum zaten." dedi hanji sinirle "Bak mike in onunde bir sey dememis olabilirim ama simdi yalniziz."
Erwin bu konunun nereye gidecegini anlamisti. Gozlerini devirdi. "Soyle"dedi.
"Insan ancak kendi icinde uyumlu oldugunda bir baskasiyla uyumlu olabilir. Iliskide asil onemli olan baskasi degil kisinin kendisidir. Bilmeden yapilan hata yanlisliktir ama bilerek yapilan hata IHANETTIR Erwin SMITH." diye tisladi Hanji.
"Levi seni tum kalbiyle severken. Ona GOKYUZUNU GOSTERMEYE SOZ VERMISKEN NASIL SIRTINDAN BICAKLARSIN! SENI SEREFLI BIR ADAM SANMISTIM."
Artik sinirlenirlerine hakim olamiyordu. Levinin erwine ne kadar deger verdigini biliyordu ve nedense bunu benimsiyordu.
LEVININ GOZUNDEN
Levi bütün işlerini bitirmiş heyecanla Erwinin yanına gidiyordu. Adımları hiç olmadığı kadar hızlıydı. Ona kavuşmak için sabırsızlanıyordu cünkü onu çok özlemişti.
Levi kapiya vardiginda 'Acaba gercekten tiklatmali miyim kapiyi' diye gecirdi icinden zira iceriden bagrisma sesleri geliyordu. Kapiyi hafifce aralayip iceri kulak kabartti.
"Sakin ol Hanji! BU KADAR ABARTMANDA BIR SEBEP GOREMIYORUM."
Hanji onun sozunu kesti. "Goremiyor musun? Mike in kollarinda buldum seni! O sen degil miydin ha?!"
"Yalnizca opustuk. Ona deger veriyorum!"
Levinin basindan kaynar sular dokuldu. Duyduklari karsinda sok olmustu. Soguk terler dokuyordu.
Artik erwin in gozlerinde ki o rengi goremiyordu. Sanki gokyuzu ona yuz cevirmis gibiydi. Sanki yine kanatlarini kirmislar onu ozgurlugunden mahrum birakmislar gibiydi. Tutsakti iste yine. Basini kaldirip bakacak bir gokyuzu yoktu onun icin.
Bir anda onu bu denli severken ondan nefret etmeye baslamisti. Eskiden o gozlere bakinca ici giderdi. Simdi sadece ruhsuz dibi gozukmeyen birer gole dunusmislerdi.
Boyle bir durumda sessiz kalamazdi. Icindekileri dokmese dayamazdi. One cikti.
Erwin ve hanji onu fark ettiler ve hararetli tartismalari bir anda kesildi. Simdi odaya sessizlik hukmetti. Herkes gergince birbirine bakiyordu.
"Bu duyduklarim dogru mu erwin." dedi Levi buz gibi bir sesle. Yuz ifadesi de bundan asaga kalir degildi.
"B-bak Levi.." diyebildi yalnizca. "Ben seni hep seviyordum..."
"Bak... Sevgi oyle olmuyormus iste. Anladin mi?" dedi Levi. "Sevgi sozlerde olmaz. Sevgi sevdigine sevdigini soylemekle olmaz. Sevgi sadakat ister..."
Levi derin bir soluk aldi ve devam etti.
"Once sadakatli olacaksin. Once ait olacaksin birine. Birine ait olursan eger kazanirsin. Ben sende bu aitligi goremiyorum artik. Bu sadakati de goremiyorum artik."
Bu sozler erwini derinden yaralamisti ve canini yakmisti. Diyecek hicbir seyi yoktu. Gozunden akan yasi durduramamisti.
"Dostu dusmani guldurdun bana!" dedi Hanjiye bakarak. Hanji yalnizca uzgunce yere bakiyordu. Erwinin sucunu sanki kendi omuzlarinda tasiyor gibi sinmisti. Erwinse hala sessiz goz yaslari akitiyordu.
"Hicbir anlam ifade etmiyor gozunden akan yas. Sen beni hic aglarken gordun mu? Gordun mu? Gormedin! Iste oyle degil iste... Olay o degil." dedi ve bir sessizlik oldu.
"Su kadarcik inanc birakmadin icimde tch..." diye devam etti. "Günlerdir sen benim ne yaşadığımı farkında mısın? Ha?"
"Levi... Bunlari duzeltebilirim! Aciklayabilirim." Dedi erwin gucsuz cikan sesiyle.
"Benim gözümün yaşını silmeyi hak etmiyorsun sen! Hiçbir şeyi hak etmiyorsun."
Erwin Levinin gonlunu almak biraz da kendini yatistirmak icin ona yaklasmayi denedi. Yaklasip Levinin yuzunu avcuna alip kendi islak, bir zamanlar gokyuzunu temsil eden masmavi gozlerine cevirdi ve o sinirden pembelesmis yanaklarini oksamak geldi icinden.
Levi aniden geri cekildi.
"BIRAK! Birak..."
"Beni dinler misin? Ben senin uzulmeni istemiyorum."
"Istemiyorsan o hareketleri yapmayacaktın. O hareketlerin içine girmeyecektin" Erwin bu sozler karsisinda gozunden akan yasa engel olamadi.
"Senin şu anda gözünden yaş akması hiçbir anlam ifade etmiyor cunku gercek bulmuyorum. Bulamiyorum... Bunun icin bana hicbir sebep vermiyorsun cunku. Tamam mi?! Inanmiyorum inanmayacagim da haberim olsun! Hic kimse sorumlu degil bunlardan SEN sorumlusun..."
Cumlesini bitirir bitirmez cekip gitmeye yeltendi. Tam kapiyi acacakken kapiyi Mike acti. Goz goze geldiler.
"A sizde mi buradaydiniz? Selam Levi. O halde size de duvar disinda erwinle basimiza gelenleri anlatabili-" derken Mike, Levi Mike i sertce ittirip gozden kayboldu.
"Noldu? Ne dedim ki simdi? Bu huysuza da bitiyorum." dedi mike arkasindan goz devirirken.
Hanji "Yaptigini begendin mi?" Dercesine erwine bir bakis atip Levinin arkasindan gitti. Mike odadaki gergin havayi ve erwinin kasvetli yuzune anlam veremiyordu.
Hanji leviyi yakaladi bir kenariya cekti. Yuzu ifadesizdi ama nasil oluyorsa koyu gozlerinden aci cektigi hissedilebiliyordu. Hanji bu hissi en derinlerinde yasadi.
"Levi..." diye basladi. "Kirdiysa sessiz kal. Sessizliginden kirildigini anlamiyorsa onsuz kal."
...
VEEE EN UZUN BOLUMUMUZ HAYIRLI OLSUUN 😘😘
Kismetse olur havalari estiii
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Aydınlığın Sağ Elidir / Eruri~
FanfictionLevi çok kritik bir anda... Bu adam levi gibi bir lağım faresine parlak gökyüzünü gösterebilir mi? Ya levi kendini bu adama aşık olmuş bir şekilde bulursa ne olur? ILK ATTACK ON TITAN EVRENINDE GECEN ERURI FANFICI duvarindisi #1
