Multimedia'da Mert ve Asena..
Müzik kesildiğini an beraber dışarı çıktık,herkes grup halinde oturuyordu.Gözüm Cansel'i arıyordu ama ortalıkta yoktu.
-Ee Antalyadan niye buraya geldin ?
Bardağın dibinde kalan son içkiyi de yudumlayıp karşıdaki evleri izlemeye başladım.
-Artık Antalya'da olmamı gerektirecek hiçbir sebep yok maalesef.
Mert'de sessizdi,onu yeni yeni tanımaya başlasamda bana anlayışlı biri gibi geliyordu.
-İçeri geçelim mi?
-Olur
Birlikte içeri geçtikten sonra mutfakta duran çöp kutusuna elimdeki bardağı attım.Mert arkadaşlarının yanına gittiği için her zamanki gibi yine yalnızdım.
Belki de burdan gitmem en iyisi diye düşünürken salondan gelen gürültüyle mutfaktan ayrıldım,herkes birilerinin etrafında toplanmış olanları izliyordu.
Kalabalığı zorda olsa geçerek kavga edenlere baktım,Eymen tanımadığım birini yere yatırmış yumrukluyordu.Çocuğun suratı kandan dolayı tanınmaz hale gelmişti ama Eymen durmuyordu.
-Eymen!
Çocuk son nefeslerini verirken kimse hiçbir şey yapmıyordu,korkuyla Eymen'e yaklaştım.
-Dur artık,ölmek üzere görmüyor musun ?
Eymen çocuğa son bir yumruk daha atarak dudağındaki kanı sildi.
-Seninle işim bitmedi,karşıma çıkarsan canın çok daha kötü yanar.
Öfkeyle bana bakarken bileğimden tuttu,sinirle sıkmaya başladı.
-Ve sen,Yeni kız.Kim olduğunla ilgili hiçbir fikrim yok ama,sınırlarını aşıyorsun.
Sıkmaya hala devam ederken onu itmeye çalışsam da,o sadece bana gözlerini dikmiş nefretle bakıyordu.
-Bırak!
En sonunda bileğimi bıraktığında bir adım geri çekildim,Cansel'in Eymen hakkında söyledikleri aklıma gelince duraksadım.
Eymen hala bana bakarken kaşından hafifçe kan akmaya başladı,hızlı adımlarla kalabalığı yardı.Arkasından 2-3 erkek daha onunla birlikte gitmişti.
Ortamda korku hakimken çocuğun yanına gittim,çocuk bir şeyler sayıklıyordu.
-Sana yardım edicem.
Hızla mutfağa koşup bir sürü havlu aldım,tekrar çocuğun yanına gidip yüzündeki kanları sildim.Çocuk acıyla inlediğinde ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.
-Onu hastaneye götürmeliyiz.
Tanımadığım kumral bir çocuk soğukkanlılıkla yanımıza geldi.
-Bir yeri kırılmış olabilir,onu hastaneye götürücem.
Kafamı hafifçe sallayıp ayağa kalktım,bir kız da çocuğun yanına gelince yerdeki tanımadığım kişiyi kaldırdılar.
Burdan nasıl okula dönebileceğimi düşünürken Cansel'i görmemle mutlulukla yanına koştum.
-Noldu yeni kız ?
-Okula dönmem gerek,yardım edebilir misin ?
Elindeki bardağı bir kenara bırakıp etrafta birini aramaya başladı.
-Kağan seni okula geri götürebilir,geri kalan herkes içkili.
Dedikten sonra parmağınla Kağan'ı gösterdi.
-Kağan! Gelir misin?
Arkadaşlarına bir şeyler söyledikten sonra yanımıza gelmişti,merakla ikimize bakıyordu.
Cansel Kağan'ın kulağına eğilip bir şeyler söylüyordu ama bende duyabiliyordum.
-Kız daha yeni buraları bilmiyor,eve götürebilir misin ?
-Tamam sorun değil,sen Arda'ya söylersin.
Cansel bardağını geri alıp bana döndü.
