İkimiz de nefes nefese kalmış bir şekilde birbirimize bakarken Eymen'in gözlerinin bu sefer daha farklı baktığını hissetmiştim,eğer ben onu durdurmazsan onun durmaya hiç niyeti yoktu.
Eli yavaşça bacağımdan yukarı doğru giderken elimi elinin üstüne koydum.
-Bunu yapamayız.
Bir an bekleyip toparlandı,hiçbir şey söylemeden sanki her hareketi planlıymış gibi hareket ediyordu.
-Bütün bu saçmalıkları burada unutmak zorundasın,yoksa canını yakmak zorunda kalırım ve pişman olmam.
Üstümden kalktığında sadece onu izliyordum,uzaktan onu hiç tanımamış biri gibi bakarken bana kusursuz gözüküyordu.Ama bunun olmayacağının ikimizde farkındaydık.
Üstümdeki tişörtü çıkarıp yavaşça yatağın ucuna koydum.Şimdi üstümde sadece iç çamaşırlarımla kalmıştım,yorganı üstüme çektim.
-Ben,ne yaptığımın farkında değilim özür dilerim.
Verdiğim tişörtü giyip bana doğru eğildi,kollarını yatağa doğru uzattı ve sabitledi.Şimdi yatak ve onun arasında kalmıştım.
Önce dudaklarıma baktıktan sonra gözlerini gözlerime sabitledi.
-Seninle oynadığımız bu oyun oldukça eğlenceliydi,ama ben oyun oynamam küçük kız.
Nefeslerimiz birbirine karışırken yutkundum,eğer bu mesafede konuşmaya devam edersek hiçbir zaman ayrılamayacağımızı düşünüyordum.
-Ben daha farklı oyunlar oynarım,bunu da kaldırabileceğini sanmam.
Gözümü karşıda duran dolaba diktim,giderek kızardığımı hissederken sert çıkan sesi düşüncelerimi bölmüştü.
-Yüzüme bak.
Bıkkınlıkla yüzümü ona çevirdim,bu her şeyi zorlaştırıyordu.
-Bir daha çevremde ve çevremdekilerle dolaşmayı deneme,neler yapabileceğimi tahmin bile edemezsin.
Son kez birbirimize baktıktan sonra arkasına bakmadan odadan çıkmıştı,kapıdan çıkan gürültülü sesle bende yataktan kalkmıştım.
"Hepsi senin hatandı"
Hepsi benim hatamdı,onunla alakalı düşündüğüm tüm her şey başlı başına yanlıştı zaten.O bana göre yanlıştı,onunla alakalı böylesine şeyler düşünmem bile yanlıştı.
Bir an sırf onun düşüncelerinde olabilmek için aldığım bu elbiseyi,bu tavırlarımı düşündüğümde istemeden ağlamaya başlamıştım.Bu eve hiç gelmemeliydim,belki de beni değiştiren bu okul olmuştu.
Göz yaşlarımı silip yerde duran elbisemi aldım,bunu görmek bile midemin bulanmasına sebep olurken elbiseyi giydim.Bu evden ilk giden kişiyle benim de gitmem gerekiyordu,daha fazla kalmam yapabileceğim kötü hataların başında yer alıyordu.
*
-Ee sonra ?
Sibel'in sesinle gözlerimi arkamızda duran masadan ayırdım,tam 2 hafta olmuştu ama ne Eymen ortadaydı ne de onla alakalı bir şey.
Bardağın dibinde kalan kahveyi bitirip Sibel'e döndüm.
-Ee si yok,sonra buraya geldim işte.
Canım sıkkındı,kafamda olanları bir türlü toparlayamıyordum,benim için içinden çıkılamaz bir hal alıyordu.Son olanlardan sonra Mert'le arama mesafe koymuştum,çocukça bir heves için Mert'i kullanmıştım.
