~7.Bölüm~ 🖤Yeniden Karşı Karşıya🖤

234 8 0
                                    

Multi'de Gizem var🙈

Odama girdiğimde yatağıma yaklaştım ve üstünde bir sürü resim olan yorganıma baktım.Bu resimlerim hepsi bu akşam Arel'ler ile olan buluşmamız esnasında çekilmiş resimlerdi.
Kimin yaptığını bilmemeyi çok isterdim fakat biliyoruz ki Nezir yaptı.
Şu an öyle sinirliydim ki yerini yurdunu bilsem gider dağıtırdım.
Ben istemiyorum dedikçe  üstüme neden bu kadar çok geliyordu?
En önemlisi ben onu tanımazken ve hayatıma dahil etmek istemezken o neden her anı fırsata çevirip benim üzerime geliyordu?
Bu soruların arkası kesilmez biliyorum.Düşündükçe daha çok kuracağım ve daha çok soru oluşturacağım.Ama biliyorum ki tüm bu sorularımın cevabı sadece Nezir de ve ben bir gün bu sorularıma tek tek cevap alacağım.
Peki o beni bu kadar araştırıyorken ben neden onu araştırmıyorum?

Nevra ile en son 2 yıl önce konuşmuştuk.Bir daha ne ben aramıştım ne de o.Aslında Nevra'da beni rahatsız eden birşey vardı.Fakat ne olduğunu bilmiyordum.
Nevra bana abisinin -Yani Nezir'in- babasını öldürdüğünü söylemişti.Yani Nezir bir katildi.
O zaman sabıka kaydına bakmalıyım diyerek aklımın köşesine bu düşüncemi not ettim.

Yatağımın üzerinde olan fotoğraflara tek tek baktım.Genelde hepimizin olduğu resimlerdi.1 Tanesi hariç...
Arel ve benim olduğum resmi elime aldım.Birbirimize gülerken çekilen bir resimdi.Güzel çıkmışız ama 😂🙈.
Resmi çevirdiğimde arkasında bir not olduğunu gördüm:

"Güldün" ve başladı Hikâyem...

Idrak edemedi beynim gözlerimin gördüğü yazıyı.Defalarca kez sesli okudum ve ben gülme krizine girdim.Gözümden yaş gelene kadar güldüm.

Hayat neden kendimizden uzak tutmak istediklerimizi hep yanı başımıza koyardı ki?

Yatağımın üzerindeki resimleri topladım ve çekmeceme koydum.Sadece Arel ile olan resmimizi çantama koymuştum.Çünkü içimden bir ses yarın ya kendi yada yandaşlarından birini göndereceğini söylüyordu.

=Pazartesi Günü=

Sabah uyandığımda saatin 07.00 olduğunu gördüm.Alarmdan önce uyanmıştım hemde şiddetli bir baş ağrısıyla.O kadar lanet bir ağrı ki asla dinmiyordu benimkisi.

Yavaşça annemin odasına gittiğimde uyuduğunu gördüm.Tekrardan odama dönüp üzerime eşofman geçirdim ve arabama bindim.
Annem simit poğaça türü şeyleri çok severdi.Hatta haftasonu kahvaltılarımızın vazgeçilmeziydi onlar.

Hergün o bana kahvaltı hazırlıyordu bu kez de ben hazırlayıp ona küçük bir şok yaşatacaktım.

Simit,poğaça ve börek aldıktan sonra eve geldim.Hızlıca kahvaltı hazırlamaya başladım.

Saate baktığımda 08.30 olduğunu gördüm.Zaman ne çabuk geçmişti öyle.

Kahvaltı masasına not yazıp hızlıca evden çıktım ve adliyenin yolunu tuttum.
Genellikle sabah bile  olsa gergin ve kalabalık olurdu adliye.Fakat bugün gayet sakindi.

Odama çıktığımda kendimi koltuğuma bıraktım.Yenj bir kanun gelmişti.Artık savcı ve hakım yardımcıları olacaktı.Bugünde benim yardımcım gelecekti ve onunla tanışacaktım.
Eğer tam 09.00'da burada olmazsa güzel bir azarı haketmiş olacaktı.
Kızmayın hemen baştan o rahatlığı verirseniz sonra toparlamak çok zor olur.
Ben bunları düşünürken kapı çaldı.

-Gir.

Içeriye 24-25 yaşlarında bir kız girdi.Kumral saçlarını açık bırakmış üzerinde siyah boğazlı kazak ve siyah dar pantolon giymiş bir kız.
Tamam giyimi adliye için uygun benden bir 5 puan aldı.

Savcı HanımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin