~9.Bölüm~ 🖤İnat🖤

225 6 0
                                    

Resmen üst üste yuvarlanmıştık.Bunu nasıl becerdik bilmiyorum fakat şu anda pek hoş bir görüntü olmadığı kesindi.O alttaydı ben üstte.
Hiç bu kadar yakın olmamıştık daha önce.Bu yakınlık beni korkutmaya başlamıştı.Kendimde anlamlandıramadığım hisler uyanıyordu.Yani sanırım.

-Öyle bakma da kalk bence artık üstümdenNefes alamıyorum.

Dedi Nezir.

-Kalkıcam tabi üzerinden.Sanki ben düştüm üstüne.Ne diye çekiştiriyorsun ki beni?Ayrıca kilolu değilim ben neden nefes alamıyormuşsun?

Dedim üzerinden kalkarken.
O da yerden kalkmıştı ve bana yaklaşarak:

-Belki başka bir şeyden nefes alamıyorumdur,olamaz mı?

-Iyi öl o zaman.

-Acıkmışsındır.Özel olarak istediğin birşey var mı?

-Adama bak ya.Sen hem zorla kaçır hemde istekleri sor.Senden istediğim tek birşey var o da beni evime götürmen.Ya benim annemin panik atağı var.Kim bilir ne haldedir şimdi?

Sesim ağlamaklı çıkmıştı.Annemin gerçekten de panik atağı vardı.Anneme birşey olursa ben ne yapardım?Hayatımda ki tek kişiydi o.Hayat Işığımdı o benim.

-Ben anneni hallettim.Sakin olur musun?Kimseye birşey olduğu yok.Olacak olursa da ben izin vermem.

-Bir dakika anneni hallettim derken?Bana sakın annemle konuştuğunu söyleme.

-Ben konuşmadım.Ya bırak şimdi düşünmeyi.Mutfağa gidip yemek yapacağım ve anlaşırım kadarıyla istediğin özel birşey yok.

Hiçbir şey söylemedim ve salondaki koltuğa oturdum.Nezir'de mutfağa gitti.Güya yemek yapacakmış.Bu yaşımda ben bile doğru düzgün yemek yapamıyorum.Sen ne yapabilirsin ki?

Bugün çok yorulmuştum ve anladığım kadarıyla bu gece burada kalacaktım.Daha fazla direnemedim ve koltuğa uzandım.Gözlerimi sonsuz bir uykuya dalmayı umarak kapattım.

= Nezir'den =

Janset'i kontrol etmeye çalışırken yere düşmüştük üst üste.
Ona nefes alamadığını söylemiştim.Bana öyle baktıkça bana o kadar yakın durdukça ben gerçekten nefes alamıyordum.
Bir yanım herşeyi ona anlatmak istiyor,diğer yanımda isyan ediyordu.

Herşeyi ona anlatmadan önce beni tanımasını sağlamalıydım.Beni tanıyıp aslında bu yaptıklarımın kendi planımın bir parçası olduğunu görmesini istiyordum.
Suçsuzum asla demiyorum tabiki hatalarım var fakat kendi isteğimle yapmadığım yanlışlarım onlar benim.

Yemek yapmak için mutfağa ben girmiştim.Çünkü Janset doğru düzgün yemek yapmayı bilmiyordu.

Janset genelde fiziğine dikkat ettiği için diyet odaklı besleniyordu.Fakat bugünlük sevdiği yemeklerden yese sorun olmazdı bence.

Yıllardır evimizde çalışan Zümrüt Teyze bizden önce buraya gelmiş ve kendi sardığım yaprak sarmaları difrizden çözülmesi için çıkartmıştı.Yanına da atena ve yoğurt.

Tatlıya çok düşkündü ama kilo alırım diye kısıtlıyordu kendini.Tatlı olarak da sütlaç yapmıştım.Evet bir erkeğe fazla hamaratım farkındayım.Üniversite okurken az uğraşmadım mutfakta olsun o kadar bilgim.

Salona gittiğimde Janset'in koltukta uyuduğunu gördüm.Yukarıdan yastık ve battaniye aldım.Uykusu çok derindi onun.Top patlasa,deprem olsa uyanmazdı.Bende anında uyanırdım.

Kafasını yastığa koydum,üzerini de örttüm.O kadar masumdu ki.O kadar saf ve temiz.
Babası böyle bir evlâdı haketmiyordu.
Evet size bir ipucu verdim.Babası ile tanışıyoruz.Zaten ne geldiyse başıma onun sayesinde geldi.

Savcı HanımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin