Savcı Hanım

~10.Bölüm~ 🖤 Yurtdışı Yalanı🖤

Multi'de Janset'in Dağ Evindeki Odası Var 🙈

Gece Nezir ile uzun uzun sohbet ettik.Bana sorduğu sorulara bakılacak olursa beni daha da yakından tanımaya çalışıyordu.Bende ona ayak uydurarak ona sorular sormaya başladım.

En sevdiği renk Maviydi.Neredeyse yurtdışında her yeri gezmişti.2 Yer hariç:Ispanya ve Arjantin.Kitap okumaktan ve müzik dinlemekten oldukça keyif alıyordu.Rahatına düşkündü.Ve daha birçok özellik.Işin ilginç tarafı aynı özelliklere sahip olmamızdı.Çok benziyorduk.

Eğitim hayatını sorduğumda gerildiğini hissettim.Bu konu hakkında konuşmak istemediği yüz ifadesinden belli oluyordu.'Zamanı geldiğinde öğreneceksin Janset'.dedi ve o zamana kadar bu konuya son noktayı koydu.

Ama peki neden?Bir insanın mesleği varsa bunu neden söylemek istemiyordu ki?

Saate baktığımda 03.00 olduğunu gördüm.Yarın yine sabah 09.00'da işimin başında olmam gerekiyordu.Zaten bu aralar fazlasıyla boşlamıştım.Şimdi birde Gizem çıkmıştı.Umarım dediğim raporu hazırlayıp masamın üzerine bırakmıştır diye düşünürken Nezir konuşmaya başladı:

-Daldın gittin?

-İşleri düşünüyorum.Bu ara adliyeyi çok boşladım.

-Yaparsın sen.Kariyerinde oldukça başarılısın.

-Hakkımda bilmediğin birşey var mı gerçekten merak ediyorum.

Aklıma bir soru takılmıştı.Daha doğrusu bana söylediği bir söz:Hikâyem.
Bulundurma gereği hissettim kendimde.

-Nezir sana birşey sormak istiyorum?

-Cevap vereceğim bir soru olmasını diliyorum.Sor bakalım.

-Bana dediğin bir söz takıldı aklıma?

Dedim tek kasşımı kaldırarak.
O an Nezir ne söyleyeceğimi anlamış olacak ki sertçe yutkundu.

-Ne söyledim ki sana?

-'Hikâyem' dedin?

-Sende hep çalışmadığım yerlerden soruyorsun ama?

-Cevap alamayacağım sanırım.Yine.

-Bak herşey için bu kadar acele etme.Zamanı geldiğinde...

Zaman zaman zaman...

Sinirlenerek ayağa kalktım ve bağırmaya başladım.

-Ne zaman ya?Şu anda burada zorla tutuluyorum.Her an peşimdesin.Ya bir not ya bir resim yada kendin ve adamların çıkıyor önüme.Kimsin sen ya benimle ne alakan olabilir?

-Sakin...

-Olmuyorum sakin falan.Yarın beni evime götüreceksin.Bu kadar saat seninle konuştuğuma bile şaşırmalısın bence.Geç oldu uyumak istiyorum ben.

-Tamam senin için yukarıdaki odayı ayarladım.

Işin güzel tarafı ben sinirliyken Nezir anlayışıydı .Karşımda o da sinirlenseydi büyük bir kaos çıkardı.

Beni üst kata bir odaya çıkarttığında gerçekten bayılmıştım.Çatı katı bir odaydı.

Odada çift kişilik bir yatak sol tarafında gri bir koltuk hemen üstünde büyük ekran televizyon ve büyük bir kitaplık vardı.Çalışma masası ve ortadaki alçak sehpayı da unutmamak lazım.

Modern ama sade bir odaydı.Abartılacak bir yanı yoktu.En çok beğendiğim yanı ise çatı katı olmasıydı.

Küçüklüğünden beri hep gökyüzüne aşıktım.Bulutlara yıldızlara güneşe...
Hatta bir kere bulutlara dokunacağım diye az kalsın 8.kattan düşüyordum.Tabi küçükken.
Gökyüzüne yakın olmak isterdim hep.Çatı katı bana hep gökyüzüne yakınmışım hissini veriyordu.Bu yüzden zaafımdı.