21

43 10 31

-MissJ- tarafından

-MissJ- tarafından

Sonunda kendim olarak kaçırılmanın verdiği mutluluk ile yola bakıyordum.
Fallon: Ee nereye gidiyoruz?
Micheal: Kaçırılan birine göre fazla neşelisin.
Fallon: Evet öyleyim. Neden sordun?
Micheal: Ne biliyim en azından gülümsemezsin demiştim.
Fallon: Hayallerin mi yıkıldı?
Micheal: E biraz. Sen nasıl bir manyaksın ya?
Fallon: Salak olmayan bir manyak.
Micheal: Anlamadım?
Arabanın durması ile gülümsedim.
Fallon: Anlayacaksın.
Kapının bir anda açılması ile Micheal'a silah doğrultan Logana gülümsedim.
Fallon: Yani odama arabaya gel seni kaçırıcam diye isimsiz bir mektup geliyor ve ben yarı casus yarı suikastçı kocama mesaj atmayıp ve bilekliğimdeki Gps i açmayıp mal mal geliyorum? Sence bu ne kadar mantıklı.
Logan: Çık dışarı Fallon zamanı değil. Gidelim.
Tabiki dışarı çıktım. Haklı çünkü zamanı değil. Çantamı alıp Micheal a el sallıyorum.
Fallon: Tanıştığıma memnun oldum. Ve unutma ablan Stark bebeğim.

Dawn

Luna nın dedesi ile tanışmıştım. Fallon sağolsun. Bu kaçırılmaktan çok daha rahattı. Luna nın hayatında olmak istiyomuş. Tamam dedim. Çünkü neden olmasın. Kardeşim ve eşinin evinde kalıyordum hala. Kendi evimi almayacaktım. Çünkü burada Logan ve Fallon ın arasında yatmak harika idi. Fallon bana sarılıp uyumaya devam ediyordu ama Logan sinir oluyodu buna. Mükemmel. Hem yiğenlerim ile aramızı kapatıyoduk. Logan gibi davrandıklarında gıcık oluyodum ama çocuklara. Annenize çeksenize sadece. Ama yok. İlla baba. Ayıp ayıp. Aha geliyolar Luna ile. Ellerinde de su tabancası var. Ben en iyisi kaçayım.