in love w you//zm

bad truth

Kafede yaşadığım ufak bir moral bozukluğundan sonra doğruca eve geçip sofranın hazırlanmasına yardım ettikten sonra Trisha'lar gelene kadar odamdan çıkmamıştım. Odamda, bilgisayarım kucağımda favori sit-comlardan birini izlerken, rahatım pat diye odaya giren Giselle tarafından bölündü.

Yerimde sıçarken sinirlenip bağırdım. "Kapısız köyden mi geliyorsun?!"

"Evet. Malikler geldi, aşağı in.

Gözlerimi devirip bilgisayarımı kapattığımda yatağımdan inip huysuzca aşağıya doğru ilerledim. Yemek odasına gelince herkesi sürekli oturduğu yerde buldum. Kural falan mıydı bu amına koyayım?

Malikler beni görünce gürültülü sohbet edilen sofradan kopmayarak anlık bir şekilde bana gülümsedi. Herkesle selamlaşmam bittiğinde yerime tekrar oturdum.

"Yeni mi uyandın, Juli?"

Trisha'nın sorusuna cevap vermeden önce Zayn gülerek lafa girdi. "Rüya gördün mü?"

Tanrım! Bu konu ne zaman kapanacaktı?

Yapmacık gülerek, "Hayır, arkadaşım. Uzanıyordum." dedim.

Derin bir nefes alıp annemin yaptığı yemeği yerken Trisha sessizliği bozdu. "Yemek harika olmuş, tatlım. Özel bir tarif mi?"

Annem güldü. "Tarifini veririm."

Makarnayı hüpletirken Giselle kolumu dürttü. "Makarnanın nesi özel tarif olabilir?"

Ağzım doluyken konuştum. "Bilmiyorum."

"Makarnayı bir daha böyle yeme. İğrençsin."

"Sağol, Giselle."

"Giselle değil, abla de diyorum sana."

Çiğnenmiş yemekle olan ağzımı açıp Giselle'e gösterdim. Seslice öğürerek masadaki tüm dikkati bize topladı. Gözler üzerimizdeyken masadakilere sessizce sırıttım ve ağzımdakileri yuttum. Masanın altından ablamın bacağına vurunca bana baktı. "Özürlü gibi davranma."

Giselle cevap verecekken Trisha bize döndü. "Alicia'nın düğün haberini duydunuz mu, kızlar?"

Alicia 18 yaşında olan bir aile dostumuzdu ve bize bir hafta önce onun düğünü için davetiye gelmişti.

"Davetiyeden gördük bizde, Trisha. Umarım çok mutlu olurlar."

Lafım bitince ablamı dürttüm. "Alicia kesin hamile."

"Niye ki?"

"Hangi salak 18'inde evlenir?"

Ablamın güldüğü sırada annem bozulmuş bir şekilde babamla kendini işaret ederek lafa girdi. "Biz 18 yaşımızda evlendik, Juliet."

Giselle'in gülüşü kahkahaya dönüştüğü sırada ortamı toparlamak için şirince sırıttım. "O zamanla bu zaman bir değil anne."

Annemin gözlerini devirdiği sırada Trisha konuştu. "Juli haklı, Stella. Bizim zamanımızla şimdiki nesil ne yazık ki bir değil. Şimdilerinde gençler 30 yaşlarında falan evleniyorlar. Ne acı." Bu gerçeğin onu çok üzdüğünü belli eden bakışlarla anlık hüzünlendikten sonra tekrar bize döndü. "Neyse, gidecek misiniz düğüne?"

Trisha'nın sorusu üzerine Giselle'le birbirimize baktık. "Karar vermedik daha."

Waliyha bize seslendi. "Bizi orada yalnız bırakmayın."

"Siz gidiyor musunuz?"

Waliyha, gözleriyle annesi işaret etti. "Ne yazık ki."

Doniya'larla küçüklükten beri kardeş gibi olduğumuzdan bana farketmezdi. Hatta daha iyi bile olabilirdi. Düğündeki yemekleri hüpletirken eğlenilecek birilerinin bulunması iyiydi.

Omuz silkerek makarnamı yemeye devam ederken ablamda benimle aynı düşünmüş olmalıydı ki, onları, "Geliriz, sorun olmaz." diyerek onaylamıştı.

Trisha gülerek bana baktı. "Kim bilir, belki Zayn'le senin düğününü de görürüz."

Yediğim makarna boğazıma takılırken kendimi kusmaktan son anda alıkoymuştum. Öksürüp dururken ablam bir bardak suyu uzattı. Suyu içtikten sonra Zayn'e baktım ve güçlükle konuştum. "Bizim aramızda öyle birşey yok."

Annem, Trisha'yla birbirine bakarak gülmeye devam etti.

Babam bana peçete uzattıktan sonra konuştu. "Biz sadece sizin mutlu olmanızı istiyoruz. Öyle değil mi, Yaser?"

Yaser gülerek babamı onayladığı zaman anlamsızda aileme bakıyordum. Dünden razılardı, tanrım!

"Biz zaten arkadaş olarak mutluyuz, baba."

Zayn lokmasını bitirince sessizce lafa girdi. "Gençler, son kez söylüyoruz. Biz sadece arkadaşız. Ayrıca," gözleri beni buldu. "Bildiğiniz gibi benim kız arkadaşım var."

Annem kaşlarını kaldırdı. "O zaman işler değişir tabii."

Trisha kahkaha atarak durumu düzeltmeye çalıştı. Senelerdir annem ve o, benim Zayn'le aramı yapmaya çalışıyordu ve bu durumda Zayn kendine yeni sevgili yapınca bu durumdan en çok mutsuz olan Trisha'ydı. Benden sonra.
"Neyse canım, tatlıya geçelim o zaman." Doniya, Waliyha ve Safaa'ya dönerek, "Hadi kızlar, Giselle ve Juliet'e yardım edin." dedi.

Sofradan kalkıp tatlıları tabaklara koyduğumuz zaman mutfakta biraz laflamıştık. Doniya kalçasını tezgaha dayayıp konuştu. "Yemekten sonra bir şeyler mi yapsak?"

Bana uyardı. Hava almaya ihtiyacım vardı ayrıca. "Deli fişek sevgilini çağır da eğlendirsin bizi."

Dediğimin üzerine Waliyha ve Giselle
gülünce Doniya derin bir nefes aldı. "Deli fişek değil o, sadece bana aşkından gözü hiçbir şey görmüyor."

Waliyha, Doniya'nın arkasından sessizce güldü. "Anlat, sen seversin yalanı."

Doniya arkasını dönmeden elinin tersiyle vurmaya başladığında Waliyha koşarak arkamıza saklandı. Giselle'le kahkaha atarak ortalığı sakinleştirmeye çalıştığımızda annemin sesini duyduk.

"Kızlar! Nerede kaldınız?"

Saçımı düzelttim. "Geliyoruz anne."

Elime birkaç tatlı tabağı alıp içeriye götürmeye hazırlanacağımız zaman Doniya kolumu tuttu. Duraksayıp merakla ona baktığım zaman kısık sesle konuştu. "Juli, annemin tavrı için kusura bakma."

Kaşlarımı çattım. "Ne tavrı?"

"Zayn'le seni yapmaya çalışıyor ya, ondan bahsediyorum. Oysa evde ona sürekli senin ve Zayn'in arasında hiçbir şey olamayacağını ve sizin kardeşten öte olmadığınızı söylüyorum ama yine de beni dinlemiyor." Saçlarını düzeltti. "Sen yine de kusura bakma," dedi ve içeriye gitti.

Ne kusuru yahu, Zayn'le benim aramda hiçbir şey olamayacağını bende biliyordum.