in love w you//zm

west sussex

Eve gidip yorgunlukla kendimi yatağa bıraktığım zaman odamın kapısı çalınmadan annem pat diye içeri girdi. Gerçekten bu insanlar mağarada büyüdüğü için mi kapı çalmayı bilmiyorlardı, tanrı aşkına? Şu an çıplak olabilirdim mesela ve bu evde özel alan diye bir şey yoktu.

Annem heyecanla uzandığım yatağın kenarına uzanıp bana imalı bir şekilde güldü. Gözlerimi devirdim. "Ne oldu?"

"Hiç." dedi ortadaki harfi uzatarak.

Gözlerimi kapadım. "Söyle."

Ve annem bunu dememi bekliyormuş gibi heyecanla çığlık attı! "Bunu bana söylememene inanamıyorum!"

Gözlerimi açıp şaşkınlıkla annemin suratına baktım. Neyden bahsettiği hakkında en ufak bir fikrim yoktu. "Neyi?"

"Sonunda Zayn'le sevgili olduğunuzu."

Sikeyim, Trisha hemen anneme yetiştirmiş olmalıydı. Panikledim. "Bak, anne-"

"Trisha söylemese haberim olmayacaktı. Bunu bana nasıl söylemezsin Juliet?!" Koluma hafifçe vurduktan sonra sanırım duyduğu yalan haber aklına geldi ve bakışları yumuşayarak bana baktı. "Senin için çok mutluyum, canım."

"Anne, ben-"

"Babanla, asla sevgili bulamayacağından korkmuştuk. Teşekkürler, tanrım."

İlk olarak, sevgilimin olup olmaması benim tercihimdi. İkinci olarak ise, acilen anneme asıl doğru haberi vermeliydim.

Sinirle yerimden doğruldum. "Anne beni bir dinler misin?! Biz birlikte değiliz."

Annem güldü. "Utanmana gerek yok tatlım."

"Anne, ciddiyim. Özel hayatımdan uzak durur musun?"

Annem gülümsemesini genişletip yanağıma bir öpücük kondurdu ve odamdan dışarı çıkmak için ayaklandı. "İkinizi de seviyorum." dedi ve kapıyı kapatıp çıktı.

Ardından sadece bağırmakla yetindim. "Anne, ciddiyim! Bizim aramızda bir şey yok!"

Annemden gelen bir ses olmayınca tekrardan yatağa uzanıp yastığı yüzüme bastırdım. Her şeyi elime yüzüme bulaştırmıştım ve yarınki gezinin bok gibi olacağından hiç şüphem yoktu!

🌙

"Geciktin," dedim arabanın önünde beklerken. Üzerine sadece basit bit siyah tişört ve siyah pantolon geçirmişti ve bu bile inanılmaz iyi görünüyordu.

"Bu sefer uyuyakalan bendim."

Göz devirdim. "Her zamanki gibi."

"Rüya görmedim ama." Piç gülüşüyle bana baktı. Sikeyim, ne zaman unutacaktı?

Yüzümü ondan çevirip arabanın kapı koluyla oynamaya başladım. "Öyle mi? Hım." dedim son kelimeyi uzatarak.

"Annem ikimizin sevgili olduğunu sanıyor. Dünden beri başımın etini yedi."

Aniden ona döndüm. "Benimki de öyle düşünüyor!"

Sakallarını kaşıdı. "Niye böyle düşündüklerini bilmiyorum."

Şey, aslında ben biliyordum.

"Dün defalarca aramızda bir şey olmadığını söyledim ama utandığımı düşünüp gülmekten başka bir şey yapmadı."

Zayn'le konuşmamızın ortasında, evden çıkıp arabaya binmeye gelen sidikli Cordelia, bizi görünce neşeyle yanımıza doğru yürümeye başladı.

Gerçekten, en son görmek istediğim oydu. Tanrım, hangi günahımın bedelini ödüyorum?

"Merhaba," diye cıvıldadı Cordelia. Altın sarısı saçları, inanılmaz güzel fiziği, masmavi gözleriyle bize bakıyor ve onu yumruklamamı istememe sebep oluyordu. Zayn'e doğru elini uzattı. "Sen Zayn olmalısın. Ben Cordelia."