in love w you//zm

relationship

Zayn elimi daha sıkı tutarak sinirlice güldü. Ellerimi acıtmasıyla ona baktım. Kasılan çenesi ve öldürücü bakışlarıyla sinirli olduğumu söylememe gerek var mıydı, bilmiyordum.

"Hayır, anlamsızca bir şaka yaptı." dedi Vera'yı işaret ederek.

Vera gözlerini açarak konuştu. "Ne saçmalıyorsun, Zayn? Ben senin sevgilinim."

Zayn tekrardan beni belimden tuttu. Deja vu günü falan mıydı?

Ona doğru sinirle tısladı. "Artık değil." Daha sonra bir adım geri çekildi ve sesini Cody'nin de duyabileceği şekilde yükseltti. "Neyden bahsediyorsun? Juliet benim sevgilim."

Şaşkınlıkla olanları izlerken, benim saçma yalanım yüzünden Zayn'in Vera'ya sinirini kusamaması beni biraz üzmüştü. Çünkü şu an onun ağzına sıçmasını izlemek için her şeyi yapabilirdim.

Vera dehşete uğramış gibi ikimize bakarak, sinirin onu ele geçirmesine izin verdi. "İkinizin arasında bir şey olduğunu biliyordum! Bütün bu mesajlaşmalar, gece konuşmaları.. Salak mı sandınız beni? Sonunda bu kaltak istediğini elde etti."

"Burada kaltak olan biri varsa o da sensin." Alayla güldüm.

Zayn bir adım attı. "Laflarına dikkat et, Vera.

Vera umursamayarak güldü. "İşte bu yüzden Cody'le ilgilenmeye başladım. Ve biz çok mutluyuz." Cody'nin elini kavrayıp ona baktı. "Değil mi, tatlım?"

Cody sıkıntıyla Vera'ya baktı. "Dinle.. Tek istediğim seksti. Erkek arkadaşlık yapmamı bekliyorsan, benden bekleme."

Vera sinirle ve şaşkınlıkla Cody'ye baktığında, ayağını öfkeyle yere vurdu ve çantasını alıp odayı sinirle terk etti. Bende Zayn'in kolunu okşadım. "Hadi gidelim."

İkimiz şirketten çıkıp arabaya bindiğimizde, olabildiği kadar hızlı sürüp direkt eve gitmek istiyordum. Arabanın içini Zayn'in sinirli nefes alış-verişleri kaplayınca, konuşmak için sinirinin geçmesini bekledim.

Olayla hala inanmakta zorluk çekiyordum. Ben Zayn'in beni sevmesini inanılmaz yoğun bir duyguyla isterken, benim hayalimi yaşayan birinin onu aldatmasını bir süre aşamayabilirdim.

Yaklaşık 20 dakikada gelmem gereken yolu, gerginlikle yarı sürede gelince arabayı gelişigüzel park ettim. Zayn arabadan inince bende peşinden onu takip ettim. Kapıyı çaldı. Trisha mutfak önlüğüyle bizi görünce içtenlikle gülümsedi. "Hoşgeldiniz çocuklar."

İkimizde gerginlikten dolayı cevap vermeyip direkt eve girince Trisha'nın yüzü soldu. Oğluna bakıp bir şey anlamayınca bakışlarını bana çevirdi. Bende Zayn'in arkasından beden dilimle Trisha'ya olayı anlatmaya çalışıyordum.
İki elimin işaret parmaklarını birbirine sürterek ayırdım ve gözlerimle Zayn'i işaret ederek ağlıyor numarası yaptım.
Bu, Zayn ve Vera ayrıldı ve Zayn'in morali bozuk, demekti. Ama dışarıdan embesil hareketler yapan bi gerizekalıya da benziyor olabilirdim.

İkinci anlattığıma daha çok uyuyor olmalıydım ki Trisha bir şey anlamayarak Zayn'in kokundan tutup kendine çevirdi. "Neyin var oğlum?"

Zayn kısa bir süre annesine baktı. "Bir şey yok. Vera'yla ayrıldık."

Trisha kaşlarını çattı. "Neden?"

"Uzun hikaye. Odama çıkabilir miyim?"

Trisha şefkatle başını salladı. Ben de Zayn'i takip ettim. Odasına girince bende girdim ve kapıyı kapadım. Yatağa oturunca bana baktı.

"Nasıl hissediyorsun?"

"Biraz hayal kırıklığına uğradım," dedi. "Uzun bir süre önce bitirmeliydim."