in love w you//zm

well, then i will never come

etenşın pıliz

yeni hikayem, Like a Miracle yayında!
bakmayı unutmayın ve yorumlarınızı esirgemeyyinn

etenşın pıliz

Luke'un evden gidişinin ardından, Daisy salona geldi ve benim berbat hâldeki yüzümü görüp endişelendi. "Juliet, ağrın mı var? Doktoru aramamı ister misin?"

Derin bir nefes alıp, kafamı yavaşça yastığa yasladım ve tavana bakarak konuştum. "Az önce öyle bir bok yedim ki, anlatamam."

Yavaşça ayakucuma oturdu. "Neyin var?"

Gözlerimi kırpıştırıp, gelen gözyaşlarını göndermeye çalışarak kafamı kaldırdım ve Daisy'ye baktım. Her şeyi anlatmaktan başka çare yoktu.

"Luke'la biraz yakınlaşmış sayılırız."

Kaşlarını kaldırdı. "Nasıl yani?"

"Onun bana karşı olan hislerinin az çok farkındayım. İlk başta tamamen arkadaşça konuşmama rağmen, daha sonra bana duyduğu hisleri Zayn'i kıskandırmak, ya da Zayn'i umursamadığımın imajını vermek için kullandım."

"Ve?"

"Ve'si şu; iki gün önce, eve film izlemek için Luke'u çağırdım. Zayn'de Elicia'yla birlikte gelip, benim karşımda onu öpünce kendime hakim olamadım ve Zayn'in bizi izlediğini fark ederek, Luke'un beni öpmesine izin verdim. Sonra işler ilerledi ve kendimi ondan güçlükle ayırdım."

Daisy, elleriyle şakaklarına baskı uyguladıktan sonra bana baktı. "Tamam, buraya kadarki kısımları hazmedebilirim. Sonuçta Zayn'de Elicia'yı öpmüş, değil mi? İkiniz de eşit sayılırsınız."

Kaşlarımı çattım. "Zayn, Elicia'yla birlikte oldu, Daisy. Asla eşit olamayız."

Daisy'nin suskunluğunun arasında kendime geldim ve, "Az önce Luke'a, Zayn'le sevgili olmadığımızı söyledim." diyebildim.

"Naptın?!"

Ofladım. "Bir anda oldu işte."

"Neden böyle bir şey yaptın?"

"Çünkü onu kullanmış gibi görünmek istemedim, Daisy!" Ses tonuma hakim olamıyordum.

Daisy endişeyle bana baktı. "Ama kullandın, Juliet. Farkındasın değil mi? Bunu değişemezsin."

Yüreğime çöken sıkıntı nefes almamı zorlaştırıyordu. "Ne yapmalıyım?"

"Gidip Luke'u çağıracağım ve sen her şeyi anlatacaksın, tamam mı? Anlatmazsan, Zayn'e de ayıp olur, Juliet."

Seslice inleyerek yastığa vurduğum zaman, kapının kilidi açıldı ve içeriye, elinde anahtar ve birkaç poşet olan Zayn girdi. "Ben geldim!"

Üzerine giydiği kaşmir beyaz gömlek ve onun altına giydiği çizgili kumaş pantolonla nefes kesici duruyordu ama benim ilk olarak yediğim bokları düzeltmem lazımdı.

Poşetleri girişe bırakarak yanıma geldi ve gülümseyerek dudağıma öpücük kondurup çekildi. "Nasıl hissediyormuş benim sevgilim?"

"Neredeydin?" Buz gibi çıkan sesim, gülümsemesini soldurdu.

"Utah ve Leon'un yanında."

"Yalan söyleme."

Kaşlarını kaldırdı. "Niye yalan söyleyeyim? Çocukların yanındaydım işte."

Alayla güldüm. "Elicia'nın yanına gittiğini bilmeyecek kadar aptal mı sandın beni?"

Dudakları şaşkınlıktan aralandı. "Ama, sen-"