in love w you//zm

devil

Sikeyim, hiçbir şey güzel geçmiyordu!

Küçük çocuk, Doniya'nın gittiği dakikadan itibaren ağlamaya başlamıştı ve Zayn ile ben ne yapacağımızı bilemeyip ortada mal gibi koşuşturmuştuk.

Yaklaşık yarım saat, cidden abartmıyorum, ağladıktan sonra sanırım bu durumdan yoruldu ve ağlamasını kesti. Ağlaması bitince kafamın ne kadar şiştiğini farketmiş ve kendimi koltuğa bırakıvermiştim.

Ben çocuklardan bu yüzden nefret ediyordum işte!

Bir de bunlar yetmezmiş gibi, bütün çocuk nefretimi bir kenara bırakarak onunla ilgilenmeye çalışırken, sürekli ellerime vuruyor, beni kendinden uzaklaştırıyordu.

Sikeyim, Zayn'e bunların hiçbirini yapmıyordu ama!

Yaklaşık yirmi dakikadır sakin olmaya çalışıp telefonumla uğraşıyordum. Yeni yüklediğim oyunu bitirmeye çalışırken, kafama bir adet buruşturulup top haline getirilmiş kağıt geldi. İrkilip, çatık kaşlarımla Zayn'e baktıktan sonra Zayn sırıttı ve işaret parmağıyla kucağındaki çocuğu işaret etti. Melinda'yı. "Ben yapmadım."

Çocuk ise bana olan meraklı ve sinirli bakışlarını sürdürmekten vazgeçmemişti. Geldiği ilk dakikadan itibaren.

Ve bu gittikçe sinirimi bozmaya başlamıştı.

Derin bir nefes verip tekrardan telefonuma döndüm ve az önce Zayn yüzünden yandığım oyunu tekrardan başlattım.

Ve bu oyunum da yalnızca iki dakika sürmüştü.

Zayn tekrardan bana kağıt topunu fırlatarak beni yandırdı.

Hışımla ona baktım. "Ne istiyorsun lan, ne?"

Tekrardan sırıttı ve eliyle çocuğun kulaklarını kapattı. "Küçücük çocuğun yanında ne biçim konuşuyorsun sen öyle? Hiç yakışıyor mu sana, ablası?"

Bu tavrı ciddiyetimin bozulmasına ve gülmeme sebep oldu. "Uğraşma benimle, Zayn."

Zayn bana cevap verecekken kucağındaki küçük şey birden konuşmaya başladı. "Zayn, o kim?"

"Juliet."

"Yani?" dedi, çocuk. "Niye bu evde?"

Elimdeki telefonu sıkıntıdan çevirip dururken ona baktım. "Çünkü burası benim evim, bücür. Kovulmak istemiyorsan çeneni kapat."

"Juliet!" dedi Zayn, uyarırcasına.

"Ne var? Yalan mı?"

Zayn gülümsemeye çalışarak kucağındaki şeye döndü. "Yok öyle bir şey abicim. O bu evde, çünkü kendisi benim kız arkadaşım."

Çocuk bir Zayn'e bir de bana baktı. "Annem ve babam gibi mi yani?"

"Sayılır."

"Daha güzel birini bulamadın mı?" dedi Zayn'e bakıp.

Gittikçe sinir katsayımın yükseldiğini hissediyordum ve bu hiç iyi olmuyordu.

Zayn kahkaha atıp kucağındaki şeyin burnunu sıktı. "Bulamadım. Elimizde bir tek bu kalmıştı."

"Zayn!" dedim, şaşkınca. Sikeyim, birazdan sinirden ağlayacaktım.

Zayn bu durumdan oldukça eğlendiğini belli eden bakışlarıyla bana baktı. "Şaka yaptım. O benim için en güzeli."

"Benden de mi güzel?" dedi çocuk.

Senden bile güzelim, küçük şeytan.

"Sen daha güzelsin."