KIZIL MAFYA ✔️

☆7. Bölüm☆

"Kaybetmek söz konusuysa çok yetenekliyim."

~~~~~~~
Arkadaşlar vote ve yorumlar çok az. Sizden istediğim vote atmanız ve yorum yapmanız size güveniyorum.
~~~~~~

Kıvanç'tan

Doğa gittikten sonra bizimkilerin yanına döndüm.

-Korkmaz ailesi bir yere ayrılmak yok. Doğa Hanzade sizinle daha doğrusu tüm Korkmazlarla birşey konuşacakmış.

Herkes onaylayan mırıltılar çıkarırken bende kendimi bir sandalyeye attım.

Aradan 10 dakika geçmişti ki salondaki büyük ekran açıldı. Sonra salonu bir erkek sesi doldurdu.

Bu neydi şimdi?

-Herkese merhaba Korkmaz ailesi. Şimdi bu kim diyorsunuz hemen kendimi tanıtayım ben ERTAN TAN. Bir zamanlar Yılmaz ve Yeliz çiftinin ortanca kızlarının kaybolma sebebi. Evet onu sizden koparan bendim. Şu zamana kadar aradınız ama adımı dahi bulamadınız. Beni şaşırtan asıl konu kızınız beni bulmayı başardı bana çok yaklaştı. Ama ben oyunu level atlattım. Şimdi sizi bir araya getirme vakti.

Duyduklarıma inanamıyordum. Düşünmeye fırsat bulamadan ekranda fotoğraflar belirdi. B-bu Doğanın 2 yaşındaki halleriydi. Sonra gittikçe büyümeye başladı. Ve bizi asıl şaşırtan sondaki fotoğraftı. Doğa HANZADE.

-Bu gerçek olamaz.

Babamın sesiyle ona döndüm yıkılmıştı.

-Yo yoo gerkçek Yılmaz KORKMAZ, bunların hepsi gerçek. Ama bunca yıl acı çekmenizi izlemek gerçekten eğlenceliydi. Ve şimdi şu yüzleriniz ah gerçekten çok komiksiniz. Şimdiii dediğim gibi level atladık sıradaki oyunumuza hazır mısınız?
Ben çok eğlenicem.

Sonrası sessizlik. Bu Ertan mıdır nedir. Şimdi s*çtım ağzına. Annem bir yerde ağlarken Azra ona destek olmaya çalışıyordu ama annemden farksızdı babam ise bir yere oturmuş kafasını ellerinin arasına almış yere bakıyordu. Diğerlerine baktım. Amcamlar, kuzenlerim hepsi berbat haldeydi.

Çalan telefonumla hepsi bana döndü. Arayan Doğaydı.

-Alo Kıvanç ben otele yaklaştım.

-T-tamam Doğa bekliyoruz bekliyoruz.

Doğa dememle herkes ayaklandı.

-Ne ol-

O sırada iki ses duyuldu biri

Oyun başlasın.

Diğeri ise büyük bir çarpışma sesi. Ama bu ses telefondan gelmedi dışarıdan geldi.

-Baba ambulansı ara!

Koşarak dışarı çıktık.

Hayır hayır hayır.

Ve gördüğüm manzara ile kalbim tekledi. Zorlukla arabadan çıkıp diğer tarafa geçen Doğa kafası ciddi şekilde kanıyordu. Ve karnında bir cam parçası vardı. Elinde ise sıkı sıkı tuttuğu Korkmaz ailesine ait kolye vardı.

Onu tekrar kaybedemem. Ona doğru adım atarken birden yere yığıldı.

Annemin acı dolu haykırışı kulaklarıma ilişti.

Koşarak yanına gittim.

-Hayır hayır sakın Doğam sakın beni bırakma tekrar dayanamam.

Hem ağlıyor hemde saklıyordum. Ambulans sesi ile oraya döndüm. Sağlık ekipleri Doğayı dikkatlice sedyeye aldılar. Arabaya bindirdiler.