Ang Prinsesang Nerd at Ang Heartthrob Prince

Chapter 59

Rhian's POV

Dalawang linggo na kami dito sa France. Medyo nakaka-adjust na din sa environment pero except sa pagiging buhay may asawa. Lapitin si Oliver ng mga babae and everytime I'm with him ay ramdam ko ang mga masamang tingin ng mga babae sa akin

"Love date tayo later okay?" Sabi ni Oliver habang hawak ang kamay ko at ganun pa rin ang mga babae "Bukas nalang love. May tatapusin pa akong designs sa lab namin" tumango naman ito at hinatid na ako sa next class ko

Nang matapos ang klase ko ay hindi ko nakita si Oliver sa usual place niya. Hihintayin ko nalang sana siya ng dumating ang isa niyang classmate. "Oliver told me to relay you his message. He said go behind this building" sabi nito sabay alis sa harap ko

Sinunod ko naman ang sinabi niya sa akin. Pagdating sa likod ng building ay puro lalaki ang nakita ko at ang iba doon ay nagme-makeout na couples. Ang iba naman ay nag-cucuddle but among those couples nahagip ng mata ko ang isang lalaki. He's lying down in a grass and a girl started stripping down his polo and started kissing him

I don't know if lalapitan ko ang babaeng yun para awayin or aalis nalang ako na parang walang nakita. Blue I need answers please. Pinikit ko ang mga mata ko at inisip siya. Habang nakapikit ay parang nararamdaman ko na yakap ako ni Blue. 'Follow your heart baby'

Agad kong inayos ang buhok ko at tinanggal ang salamin ko. Mabilis akong lumapit sa babae at hinila ang buhok nito. "Aww! What the hell are you doing bitch?!" Sigaw niya sa akin at sinampal siya "You're flirting----no! You're seducing my husband!" Tumayo ito at inayos ang buhok at damit

"Love? What are you doing here?" Napalingon naman ako agad at nakita si Oliver na hingal na hingal pa na parang ang layo pa ng tinakbo. Agad akong napatingin sa babaeng inaway ko

"Ah. You must be Rhian. I'm sorry but you see I'm just kissing my boyfriend who looks like your husband" agad naman akong napaupo sa damuhan. Nakakahiya. Blue naman eh. Namis-interpret ko yata yung sinabi niya "I'm sorry Miss for hurting you. I thought he was my husband" umupo naman ito sa level ko at hinawakan ako sa mukha. Syempre nagulat naman ako doon

"That's fine. Atleast you get to know your lesson. Look before you jump into conclusions okay? And by the way I'm Elizabeth Park. Oliver's cousin so I won't flirt with him okay?" Mas nahiya naman ako dahil pinsan ni Oliver ang nasaktan ko "Next time don't call her by using me Lizzy. Look what she did to you. I apologize on her behalf" nag-bow din ako gaya ng ginawa ni Oliver at nag-sorry

"I'm sorry Rhian. Oliver never introduced a girl in our family in Korea especially when he married" naalala ko tuloy si Blue. I married Blue in the eyes of the lord but I married Oliver in a paper "I'll excuse myself. I need to go somewhere. You two can talk for now" dali-dali naman akong umalis at napaluha nalang ako habang naglalakad papunta sa Apartment

I just married Oliver in a paper. He told me he loves me. Kaso minsan iniisip ko totoo kaya ang mga ito? Baka naman panakip butas lang niya ako? No. Ilang beses na niyang sinabi ito but whenever he tells me ay may problema kami sa mga oras na yun. Baka nga itong kasal namin sa papel ay saglit lang dahil ginawa lang ito para kay Blue para masabing hindi ako byuda.

Kinuha ko agad ang coloring materials ko at isang sketchpad at umalis. Napunta ako sa isang church at saktong may ikinakasal. I remembered mine pero rush lang ang mga yun. Kung pwede lang sana maulit yun. I've drawn 5 sketches of wedding gown. One of them is my favorite

"Hi I'm Katy and this is my fiancée Aaron. While passing by I saw your sketches. May I see them?" Ang ganda niyang babae. Syempre inabot ko ito agad sakanya pero hindi yung favorite gown ko. "Darling. I want this gown. This gown pass my standards" natutuwang sabi ng babae. Nginitian naman siya nung Aaron

"I'm sorry Ms. Katy but I'm only a student. I don't think that I can make it" nahihiyang sabi ko. I only know how to draw but not to make. Noob palang ako pagdating dyan "Then let's make a deal.  I'll take you in as my apprentice and you'll do my gown" bigla akong nagulat sa sinabi niya. Apprentice?

"I'm sorry? Apprentice? You mean you are a designer too?" Nakangiting tumango naman ito sa akin. Bakit hindi palang siya ang gumawa ng gown niya? Bakit ako pa? "I can say that your question is why? It doesn't feel right for me creating my own gown. I can feel the happiness when I'm creating it for someone not for myself"

Parang pagkain. Mas masarap kapag libre kaysa sa binili mo. Should I take the risk? "You should take her deal. She's the best mentor you'll have in town" sabi ng fiancée niya sa akin sabay yakap kay Ms. Katy. Tinanguan ko nalang sila as I offer my hand to Katy "Thank you Ms. Katy. I'll be in your care" instead na tanggapin ang kamay ko ay niyakap niya ako

"Thanks for accepting it. Your name is?" Andami na naming napag-usapan hindi ko pa pala nasasabi ang pangalan ko "I'm Rhianna Salvador...Park. Just call me Rhian" tinanguan naman niya ako at may inilabas itong papel sa bag niya

"This is my calling card Rhian. I have my address written there. Just give me a call when you're there okay? We also need to go. See you Rhian" nagpaalam na sila at nawala na sila sa harap ko. I can't believe it. I said Park as my surname. It feels right. I'm happy. Siguro nga Blue I need to follow my heart already. "I love you Oliver" nang sabihin ko yun ay ipinikit ko ang aking mga mata. Napamulat nalang ako bigla ng bumilis ang tibok ng puso ko

"I love you too Love"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
2 chaps nalang and boooooom 🎉
Vote and comment. Please follow my other story too. Love Survival. Thanks 😍😊