Patenci Gençler

•10. BÖLÜM•Affedin

3 gün sonra

Uğur'un gözünden
Bugün kızlar parka geldiler Yaren hariç patenliydiler. Paten sürmemesi garip.(Saat 10:30 genelde park yaz gününde tıka basa dolu olur). Heykelin önüne oturdular bizde ne konuştuklarını dinlemek için heykelin arka tarafına geçtik. Yaren ağlıyordu onu ilk defa ağlarken görüyordum çünkü o güçlü bir kişiliğe sahip kolay kolay ağlamazdı.

Ela ;
(hem sinirli hemde şaşırmış bir şekilde)
Sen ağlıyor musun? Haa birde sen başkası için paten sürmeyi bırakmazdın??

Nur;
Yaren! Sen hiçbir şeye ağlamazdın , bilek kemiğini çıkarttığında bile gülüyordun Sen bize hep ağlak der kızardın kendine gel !!!

Yaren ;
(Sesi ağlamaklı)
Çünkü bu saydıklarınızın hepsi benim canımı daha az yakıyor.Nasil oluyor da 3 günde onları hayatınızdan sildiniz?

Nur;
Biz sanki silmek istedik onlar istedi.

Ela ;
Bak biz onlarla olan bütün fotoğrafları sildik sende canının acımaması için sileceksin.

Hayır!! Diye bağırdım. Benim fotoğrafları silmeyeceğimi bildikleri için telefonu elimden çektiler ve fotoğrafları açtılar o sırada bende almaya çalıştığım için telefon heykelin arka kısmına fırladı.

Deniz'in gözünden

Telefon bize doğru gelmişti . Fotoğrafa bakmak için elime aldım hepimizin bir arada olduğu bir fotoğraftı .Yaren'nin bu kadar üzülmesine içim el vermiyordu ama elimden de birşey gelmiyordu o sırada kızlar hala kavga ediyorlardı. Telefonu aldığım yere bıraktım ve hızla uzaklaştık.

Uğur;
Yaren ilk defa ağlıyor olmalı ki kızlar bile şaşırmış. Sanırım onun canını  çok yaktık.

Deniz;
Sakın onlara neler olduğunu söylemeyi aklınızdan bile geçirmeyin! üzülürler birkaç güne de unuturlar.

Onlara böyle söylemek zorundayım.(umursamıyormuş gibi) Ela ve Nur zaten unutmuş bile umarım Yaren bu kadar çabuk unutmaz çünkü unutursa bir daha ona kimse hatırlatamaz.