97- Şirket...

51 6 17
                                    

Biliyorum uzun zamandır buralarda değildim :) Ama geri döndüm. Bu hikayenin devamını getirmeden bırakamazdım.

Denizlerin ev;

Yaren: Kumsall gel kızımm??

-Denizz Kumsal nerede?

Deniz: Bilmiyorum canım.

Yaren: Maması nerede? Bu evde neden hiçbir şeyi bulamıyorum?!

Deniz: Yaren hiçbir yerde yok.

Yaren: Kaçmış olmasın n'olur. Derken Kumsalın koltuğun altından koşarak bana yaklaştığını gördüm.

Deniz: Ona benden daha çok ilgi gösteriyorsun:/

Yaren: Ama çok tatlı.

Deniz: Öyle olsun. Ben neden köpek sahiplendim ki?

Yaren: Hadi diğerlerinin yanına gidelim.

Deniz: Önce biraz yalnız yürüsek?

....

Yaren: Şey bir şey soracağım eski acılarını canlandırmak istemem ama- bunu derken bile yüzündeki değişim içimi acıttı.

Deniz: Tabi sor (sesi titreyerek)

Yaren: Ya da boş ver ya.

Deniz: Soracak mısın?

Yaren: Ş-şey baban... Nasıl biriydi? Ve neden öl-... Bir de Salih senin neyin oluyor o zaman? çok soru sordum ya .Söylemek istemezsen anlarım deyip başımı öne eğdim.

Deniz: Yani babam çok iyi birisiydi, çok iyi kalpliydi ben nasıl anlatayım ki şimdi?

Yaren: Aptallık ettim zaten boş ver anlatma.

Deniz: Merak etmen doğal bu güne kadar ondan bahsetmedim.

Cidden çok salağım ya bir insanın acılarını neden tazelerim ki? Ama merak etmiyor değilim , acaba babası da aynı Deniz gibi mi? uf her neyse.

Cebinden telefonunu çıkardı ve galerisinde en altlara indi.

Deniz: Tanıştırayım Gökhan ETKİN.

Yaren: Oww

Deniz: Ne ov?

Yaren: Çok yakışıklı- ay pardon.

Deniz: Hahahha benziyorum dimi?

Yaren: Şey evet :) Peki Salih kim o zaman?

Deniz: Anlamış değilim ama Salih Ela'nın babası ama benim olamaz. Bu konuyu kapasak?

Yaren: Tamam özür dilerim seni de-

Deniz: Özür dilemene gerek yok ha bir de ölümü-

Yaren: Her neyse ya bak Doğan.

Ellerimi elleriyle kavradı sorarken çekinmene gerek yok dedi ama öyle olmuyor ki.

Deniz: Babam evimizde çıkan yangında beni ve annemi kurtarmaya çalışırken... Hey sen neden ağlıyorsun? Tamam daha fazla anlatmıyorum (kafamı göğüsüne yaslayarak)

Doğan: Ne oluyor gençler duygusallık mood on?

Yaren: Hep ciddi ortamları yumuşatıyorsun Doğan yaa

Uğur ve Ela...

Ela...

Sol kulağımda kulaklık, kulaklığın diğeri Uğur'da hafif esen rüzgar eşliğinde yürüyoruz. Huzur veren şeylerde bugün:)

Uğur: Aa bizimkiler değil mi?

Ela: Evet hadi gel.

Ugur: Selam gençlik.

Dogan: Selam.

Deniz: Cabuk gek benimle. (Elkni elime kenetleyerek)

Yaren: Deniz dur selam verseydik.

Deniz: Çabuk diyorum.

...

Tekrar Denizlerin evine gelmiştik, beni odasına götürdü ve daha knce görmediğim dolabin arkasındaki kasayı açtı ve bir evrak ve dosya çıkardı.

Yaren: Bunlar ne Deniz ?

Deniz: Babamin şirketinin sahibi olacagim belgeler.

Yaren: Babanin şirketi mı vardı?

Deniz: Evet yani tam bilmiyorum ama otel falan yazıyor.

Yaren: Suam sirketin başında kim var?

Deniz: Babam öldükten sonra annemle hiç ugramadik bile.

Yaren: Hmm anladım. Peki beni neden aceleyle çağırdın?

Deniz: Babam şirketi bana devretmiş. Tabi 18 yasimdan sonra devralıyorum. Yani sirket bir nevi benim. Bende diyorumki sirketin yarısını senin üzerine yapalım.

Yaren: Deniz saçmalama.

Deniz: Neden ne var ki?

Yaren: Yok ben istemiyorum.

Deniz: Sen bilirsin ama şirketi birlikte yönetebilirdik.

Yaren: Sonra düşünürüz 18'e daha var.

...

Ela: Nereye kayboldunuz?

Yaren: Deniz onların şi-

Deniz: Öylesine dolaştık sadece.

Niye öyle dedin der gibi Denize baktım. Oda sen bana birak der gibi sırıttı.

Uğur: Lan!

Doğan: Ne oldu ne bağırıyorsun?!

(Eliyle Doganin kafasini tutup çevirdi)

Doğan: Yok artık!

Deniz: Neyi ya da kimi gördü- one lan öyle¿

*****

Oy vermeyi unutmayınnn❤😊

Patenci GençlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin