Biliyorum uzun zamandır buralarda değildim :) Ama geri döndüm. Bu hikayenin devamını getirmeden bırakamazdım.
Denizlerin ev;
Yaren: Kumsall gel kızımm??
-Denizz Kumsal nerede?
Deniz: Bilmiyorum canım.
Yaren: Maması nerede? Bu evde neden hiçbir şeyi bulamıyorum?!
Deniz: Yaren hiçbir yerde yok.
Yaren: Kaçmış olmasın n'olur. Derken Kumsalın koltuğun altından koşarak bana yaklaştığını gördüm.
Deniz: Ona benden daha çok ilgi gösteriyorsun:/
Yaren: Ama çok tatlı.
Deniz: Öyle olsun. Ben neden köpek sahiplendim ki?
Yaren: Hadi diğerlerinin yanına gidelim.
Deniz: Önce biraz yalnız yürüsek?
....
Yaren: Şey bir şey soracağım eski acılarını canlandırmak istemem ama- bunu derken bile yüzündeki değişim içimi acıttı.
Deniz: Tabi sor (sesi titreyerek)
Yaren: Ya da boş ver ya.
Deniz: Soracak mısın?
Yaren: Ş-şey baban... Nasıl biriydi? Ve neden öl-... Bir de Salih senin neyin oluyor o zaman? çok soru sordum ya .Söylemek istemezsen anlarım deyip başımı öne eğdim.
Deniz: Yani babam çok iyi birisiydi, çok iyi kalpliydi ben nasıl anlatayım ki şimdi?
Yaren: Aptallık ettim zaten boş ver anlatma.
Deniz: Merak etmen doğal bu güne kadar ondan bahsetmedim.
Cidden çok salağım ya bir insanın acılarını neden tazelerim ki? Ama merak etmiyor değilim , acaba babası da aynı Deniz gibi mi? uf her neyse.
Cebinden telefonunu çıkardı ve galerisinde en altlara indi.
Deniz: Tanıştırayım Gökhan ETKİN.
Yaren: Oww
Deniz: Ne ov?
Yaren: Çok yakışıklı- ay pardon.
Deniz: Hahahha benziyorum dimi?
Yaren: Şey evet :) Peki Salih kim o zaman?
Deniz: Anlamış değilim ama Salih Ela'nın babası ama benim olamaz. Bu konuyu kapasak?
Yaren: Tamam özür dilerim seni de-
Deniz: Özür dilemene gerek yok ha bir de ölümü-
Yaren: Her neyse ya bak Doğan.
Ellerimi elleriyle kavradı sorarken çekinmene gerek yok dedi ama öyle olmuyor ki.
Deniz: Babam evimizde çıkan yangında beni ve annemi kurtarmaya çalışırken... Hey sen neden ağlıyorsun? Tamam daha fazla anlatmıyorum (kafamı göğüsüne yaslayarak)
Doğan: Ne oluyor gençler duygusallık mood on?
Yaren: Hep ciddi ortamları yumuşatıyorsun Doğan yaa
Uğur ve Ela...
Ela...
Sol kulağımda kulaklık, kulaklığın diğeri Uğur'da hafif esen rüzgar eşliğinde yürüyoruz. Huzur veren şeylerde bugün:)
Uğur: Aa bizimkiler değil mi?
Ela: Evet hadi gel.
Ugur: Selam gençlik.
Dogan: Selam.
Deniz: Cabuk gek benimle. (Elkni elime kenetleyerek)
Yaren: Deniz dur selam verseydik.
Deniz: Çabuk diyorum.
...
Tekrar Denizlerin evine gelmiştik, beni odasına götürdü ve daha knce görmediğim dolabin arkasındaki kasayı açtı ve bir evrak ve dosya çıkardı.
Yaren: Bunlar ne Deniz ?
Deniz: Babamin şirketinin sahibi olacagim belgeler.
Yaren: Babanin şirketi mı vardı?
Deniz: Evet yani tam bilmiyorum ama otel falan yazıyor.
Yaren: Suam sirketin başında kim var?
Deniz: Babam öldükten sonra annemle hiç ugramadik bile.
Yaren: Hmm anladım. Peki beni neden aceleyle çağırdın?
Deniz: Babam şirketi bana devretmiş. Tabi 18 yasimdan sonra devralıyorum. Yani sirket bir nevi benim. Bende diyorumki sirketin yarısını senin üzerine yapalım.
Yaren: Deniz saçmalama.
Deniz: Neden ne var ki?
Yaren: Yok ben istemiyorum.
Deniz: Sen bilirsin ama şirketi birlikte yönetebilirdik.
Yaren: Sonra düşünürüz 18'e daha var.
...
Ela: Nereye kayboldunuz?
Yaren: Deniz onların şi-
Deniz: Öylesine dolaştık sadece.
Niye öyle dedin der gibi Denize baktım. Oda sen bana birak der gibi sırıttı.
Uğur: Lan!
Doğan: Ne oldu ne bağırıyorsun?!
(Eliyle Doganin kafasini tutup çevirdi)
Doğan: Yok artık!
Deniz: Neyi ya da kimi gördü- one lan öyle¿
*****
Oy vermeyi unutmayınnn❤😊
![](https://img.wattpad.com/cover/192632329-288-k604125.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Patenci Gençler
Teen FictionHiçbir zaman ayaklarından çıkartmadıkları patenleri onları bu bitmek bilmeyen serüvenin içine atıyor.En yakın üç arkadaş ve yaşadıkları...