LPS: Wild Obssession (Completed)

Chapter 11

Chapter 11

"WHAT???" bulalas ni Natasha matapos marinig ang sinabi ng guard sa kanya.

"Pasensya na talaga ma'am. Mahigpit po kasing pinagbilin ni boss na huwag daw kayong papasukin," matigas na sabi ng guard habang nakaharang sa harapan niya.

She irritably glared at the guard, then faked a smile.

She should've known this was going to happen. She told him that he couldn't do anything to get rid of her, and she believed he took it seriously. He was testing her. Trying to barricade himself against her. And now, she is black-listed by his company.

What a jerk!

He was a complete moron if he thought his stupid order would hold her from coming straight to him, but she wasn't that stupid. Aside from coming directly to his empire, there are still numerous other options she has left in her pocket.

"Okay, but would you mind telling your boss..." She placed her hands inside her black solid-breasted coat's pockets and bared her teeth while looking straight into the eyes of the guard. "that go fuck himself," diin niya sabay talikod dito.

Nagderi-deritso siya sa kanyang pulang Camaro na naka-park sa labas ng building. Pagkapasok ay malakas niyang hinampas ang manibela dahil sa inis, pero kaagad rin naman niyang pinakalma ang sarili.

Matalim niyang tinignan ang replika sa side mirror ng kotse.

"Tignan lang natin kung mapapalayas mo pa 'ko sa gagawin ko," she said in a low, rough voice, then swore under her breath.

Kinuha niya ang cellphone sa loob ng kanyang clutch, hinanap ang numero ni Tayrah at tinawagan ito.

"Tayrah, I need your help," she said in a cranky manner.

PAGKATAPOS makipagkita ni Treece sa mga foreign investors ay kaagad niyang pinagmaneho ang sarili deretso sa kanyang mansyon. He had a long and stressful hour, and he needed to rest. Besides that, his head began to ache, and it would be disastrous for him if the ache worsened. Marami siyang kaylangan gawin bukas na hindi niya pwedeng iasa sa sekretarya niya.

Matapos siyang pagbuksan ng gate ng gwardya ay idineretso niya kaagad ang itim niyang Pagani Zonda sa malawak niyang garahe na naka-attach lamang sa gilid ng kanyang bahay. Bumaba siya at pumasok sa pintuan papasok ng sala.

"Sir, nagdinner na po ba kayo?" malugod na tanong ng matandang katulong pagkabungad sa kanya.

"I already did," walang gana niyang sagot at kaagad umakyat sa spiral staircase papuntang second floor.

Pagkarating niya sa tapat ng pintuan ng sariling kwarto ay kaagad niyang pinihit ang seradura, pumasok at sinara ito ulit. Hinubad ang polo at trousers at humiga sa king size bed niya.

"So, you're tired, ha? Want some massage?"

Dali-dali siyang bumangon pagkarinig sa malamlam na boses na 'yon. Pinaglandas niya ang paningin sa loob ng kwarto at nakita niyang may nakaupo sa mini-couch na nakadisplay sa dulo.

"Who's there?"

Hindi niya pulos maaninag ang pigura nito dahil madilim sa gawing iyon. Tanging anino lamang nito ang nakikita niya dala na rin ng kunting liwanag na sumisingaw sa nakaawang na bintana di kalayuan sa kinauupuan nito.