Harry Potter i magiczne opowieści

21. Samotność

W dormitorium Ślizgonów siedzi jedna dziewczyna. Dziewczyna jest uważana za jedną z "królowych" Hogwartu. Jest naprawdę ładna. Ma czarne długie włosy, niebieskie oczy. Zawsze jest uśmiechnięta i wesoła, jednak nie teraz. Teraz leży załamana na łóżku i szlocha.

- Izzy, jesteś tu?- pyta się wchodząca blondynka do pokoju.- Jezu, Izz co się stało?

- Saro, wiesz jaki jest dzisiaj dzień?

- Tak, mała. Mamy pierwszy stycznia...o kurde. Przepraszam, zapomniałam, że to dzisiaj.

- Każdy zapomina. Nawet nie wiem czy tata pamięta, od kiedy ma nową rodzinę, to nie pamięta o mojej mamie.

- Izzy, nawet tak nie mów! Z tego co mi rodzice mówili, to wujek Seamus bardzo kochał twoją mamę. Nie umiał sobie poradzić, po jej śmierci.

- Tak ją kochał, że dwa lata później ożenił się z kobietą, z którą ją zdradził?

- Każdy ma przecież prawo do szczęścia.

- A dlaczego wychowywał ich dziecko, a mnie nie. Przecież do kiedy skończyłam rok, to twoi rodzice mnie wychowywali. To u was czuję się jak w domu.

- Bo u nas jest twój dom. I będzie zawsze. Tym bardziej, że z tego co zauważyłam coś kręcisz z moim bratem.

- Sara! Nie o tym teraz rozmawiamy. Tata mnie nie kocha. Dla niego zawsze przypominałam mamę, tym bardziej, że ją przypomninam. I on mnie obwinia o jej śmierć.

- Saro, możesz nas zostawić samych?- Rozmowę dziewczyn przerywa wchodzący do pokoju mężczyzna.

- Jasne. Przyjdź później do nas. Pa, wujku.

- Izzabelo Pansy Finnigan. Jak możesz myśleć, że cię nie kocham, jak możesz myśleć, że obwiniam cię o śmierć mamy. Jak możesz myśleć, że nie kochałem mamy. Jak możesz mi nie wierzyć.

- Tato...

- Nie przerywaj mi teraz. Pamiętaj, że zawsze będę cię kochał. Jesteś moją małą córeczką. Tak, masz rację, nie umiałem się Tobą zająć, bo mi przypominałaś twoją matkę. Ale później zrozumiałem swój błąd. Pamiętam, że dzisiaj jest rocznica jej śmierci. Dlatego tu jestem. Od dzisiaj chcę, żebyśmy każdą jej rocznicę spędzali tylko we dwoje.

- Tatusiu, kocham cię.

Ten rozdział wpadł mi do głowy w momencie kiedy pisałam rozdziały do Magiczgramu.