OZANSOY KOLEJİ

17.BÖLÜM:

~03.09.2019~ 🍀

Ben geldimm nasılsınız bakalım umarım çokk iyisinizdir. Fazla uzatmadan bölüme geçelim 😂 Oy ve yorumlarınızı bekliyorum yorumlarda sohbet edebiliriz bence ❤😻

Yaprak'ın ağzından ;

Telefonumun zil sesiyle uyandım. Uykulu bir şekilde telefonu aldım ve arayan kişiye baktım. Arayan kişiyi görünce yataktan fırladım Sanem Teyze arıyordu. Derin bir nefes alıp telefonu açtım "Efendim Sanem Teyze... Yok Sanem Teyze ne rahatsızlığı uyanmıştım zaten...Barış dün gece eve gelmedi mi?...Haberim var Barıştan ıhh şeyde o burda yani burda derken sadece barış değil herkes burda yanlış şey etmeyin... Tamam Sanem Teyze ben Barışa söylerim o seni arar... Sende kendine ve Barkına dikkat et Sanem Teyze" dedim ve telefonu kapattım off yaprak ya yanlış şey etmeyin ne demek.

Banyoya gidip rutin işlerimi hallettikten sonra dolabımdan kot pantolon ve Batmanli tişört alıp giydim . Makyaj masama geçip hafif bir makyaj yapıp saçlarımı ördüm. Çantamı , telefonumu ve anahtarlarımı alarak evden çıktım.   

Dün gece Sinan kankam arabamı getirmişti. Hemen arabama binip kemerimi taktım ve saate baktım saat 8:14 tü önce Barışı görmeye daha sonra da okula gidecektim.

Çok geçmeden karakola gelmiştim arabamdan inip hızlı bir şekilde karakoldan içeri girdim. Gördüğüm bir polisi durdurdum " Günaydın iyi çalışmalar bir arkadaşım nezarethanede görme şansım var mı acaba lütfen benim için önemli çok değil 5 dakika bile yeter "dedim ve masum bakışlarımı yolladım. Polis güldü "tabiki görebilirsiniz buyrun ben götiriyim sizi"dedi.

Nezarethaneye geldiğimizde polis 10 dakika görüşebileceğimi söyledi ve gitti. Barış hariç iki kişi daha vardı ve onlar da Barış gibi uyuyorlardı gülümsedim ve diğerlerini uyandırmamak için fısıldayarak "Barış "dedim. Barış gözlerini araladı ve oturduğu yerden kalkıp bana yaklaştı "Yaprak ne işin var senin burada ?"dedi. Derin bir nefes alarak konuşmaya başladım "Barış ben özür dilerim şu anda sen buradaysan bunun sorumlusu benim keşke o gün itiraz etmeden ilk mesaj attığında gelseydim o zaman bunların hiçbiri yaşanmazdı. Bu sabah Sanem Teyze aradı ve senin gece eve gelmediğini söyledi çok telaşlanmıştı ben söyleyemedim oğlunun benim yüzümden nezarethanede olduğunu söyleyemedim. "dedim göz yaşlarım benden bağımsız bir şekilde yanaklarımdan süzülüyordu.

Barış ellerini yanağıma yerleştirdi ve göz yaşlarımı sildi "saçmalama Yaprak senin hiçbir suçun yok böyle düşünmeyi bırak"dedi omuz silkip devam ettim " Sen istediğin kadar benim suçsuz olduğumu düşün ama ben suçluyum Cedric ama suçumu telafi edeceğim seni akşam buradan çıkaracağım "dedim. Barış kaşlarını çattı "Sakın yaprak gidip o Sarp şerefsiziyle konuşmayacaksın "diye bağırdı güldüm "seni dinlemeyeceğimi biliyorsun Cedric gidip konuşacağım ve seni akşam buradan çıkaracağım "dedim ve nezarethaneden çıktım Barış arkamdan sinirle bağırıyordu ama tabiki bu fikrimi değiştirmeyecekti Barışı akşam buradan çıkartacaktım.

Bana yardımcı olan polise gidip "Çok teşekkür ederim yardımınız için ama sizden küçük bir ricam daha var acaba şikayetçi olan kişinin telefon numarasını alabilirmiyim birde ben konuşmak istiyorum"dedim. Polis başını salladı ve numarayı verdi tekrar teşekkür edip arabama doğru ilerledim.

Arabamı çalıştırdım ve Sarp'ı arayıp kulaklığımı taktım çok geçmeden Sarp telefonu açtı "Efendim "dedi soğuk sesiyle "Sarp "dedim. Sarp güldü ve "Vayy güzelim sen ve beni aramak şaşırtıcı"dedi gözlerimi devirip "Sarp konuşmamız lazım" dedim Sarp ise "konuşalım güzelim sana birazdan bir konum atacağım yarım saat sonra orada ol"dedi "Tamam "deyip telefonu kapattım.